Brokken
Dju.
Eternica eindigt zaterdagnacht, de zondag is er om op te ruimen en rustig te vertrekken. Maar er was vandaag ook verkiezingsdag, dus wilden Jarne en ik toch rond tien uur in de auto zitten. Daar slaagden we ook min of meer in, we hadden zelfs de tijd om nog even te helpen opruimen.
En toen, toen ging ik mijn auto halen op de parking en zette die even op een parkeerplaatsje vooraan om de spullen in te laden. En reed ik er achterwaarts weer uit, meteen al draaiend. En bleek er een rotsblok in de weg te liggen dat ik onmogelijk had kunnen zien vanuit mijn auto. Het zei krak. Jawel.
Mijn wiel was nog netjes voorbij de steen gegaan, maar de rand van mijn wielkap was blijven haken en helemaal losgekomen. De hele bumper hing dus naar beneden. Juist ja. Eventjes paniek, jawel. Gelukkig waren er Cody en Kristof die op vraag van Jarne even kwamen helpen en erin slaagden om alles min of meer op zijn plaats te duwen. Er zijn hier en daar haakjes afgebroken en het hele boeltje is serieus geschonden, waardoor Cody me aanried om niet via de autostrade te rijden, of in elk geval toch niet al te snel. Nog een chance dat het enkel volledig vooraan is en de luchtdruk bij het rijden alles dus gewoon aandrukt.
Meh.
We zijn inderdaad aan maximaal 100 km per uur naar huis gereden, maar alles bleef behoorlijk stabiel. We zaten wel op ons ongemakken, moet ik toegeven.
Enfin, een redelijke domper op een fijn weekend. Het zal me geld kosten…
Telbureau
Jawel, vorige week viel dus ook hier opnieuw een brief in de bus waarbij ik opgeroepen werd om te gaan tellen. Ik denk dat dat de zevende of achtste keer is dat ik opgeroepen ben, ik heb het nog maar twee keer ook effectief gedaan.
Vorige keer heb ik me aangemeld ter plekke, maar ben ik naar huis gestuurd omdat ik met mijn rug gewoonweg niet in staat ben om zes uur lang te tellen. Tsja. Toen had ik bezwaar ingediend met een kopie van de röntgenfoto van mijn rug, maar dat werd afgewezen. De voorzitter vond dat toen wel complete onzin, maar bon.
Vrijdag heb ik dan ook gebeld naar het kanton, naar de voorzitter van het hele gedoe, en daar wisten ze me te zeggen dat een doktersbriefje meer dan genoeg was. Maandag ben ik dus naar de dokter getrokken – samen met Kobe voor rilatine, maar dat is een ander verhaal – en die schreef prompt een briefje, want ze weten goed genoeg dat zoiets voor mij niet langer haalbaar is.
Dinsdag heb ik dat dan in de post gegooid, en ik ben dus in blijde verwachting dat ik dus geschrapt ben van de lijst. Hopelijk blijft dat nu ook zo, en anders wordt dat in oktober opnieuw een doktersbriefje.
Ach ja, wat zou ne mens zijn zonder administratie?
Ik ben een frollitchkay forrel
Zoals ik al eerder zei – ja, ik heb iets met die wasmachine van me – spreekt de Google Home het Nederlands bijzonder grappig uit. Bij deze.
Stommiteiten van de vrienden van Rombaut, deel 5
Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #21
Sta achter de toog van je cocktailbar tijdens de drukste maand van het jaar tijdens de Kerstmarkt. Wees in je nopjes dat je in je vooruitziendheid van de meest courante cocktails al op voorhand grote flessen hebt gemaakt.
Krijg tijdens die geschifte drukte een bestelling met drie verschillende cocktails, waaronder twee Hurricanes. Weet dat dat een een cocktail is met twee rums, passievruchtsiroop en citroensap, en een scheut vers gemaakte grenadine. Zie hoe de voorgemaakte cocktail ondertussen volledig op is, en besef dat je het à la minute moet maken. Maak je daar niet druk in, want je bent een ervaren barman met zomaar eventjes drie diploma’s in cocktails.
Shake de cocktails, neem het flesje met de verse grenadine, doe een scheut in de Hurricanes. Kijk even verbaasd naar het kleur dat net iets donkerder is dan anders. Negeer dat wegens de gigantische drukte. Zet de bestelling op de toog zodat het kan weggebracht worden. Wees in je nopjes met alweer perfectie in een glas.
Krijg een kwartier later een bestelling voor een Espresso Martini. Merk dat ook daar de voorraad van op is. Maak snel de cocktail klaar. Neem het flesje met koude koffie om er bij te doen, shake, en zie de perfectie, alweer. Kijk eens goed naar dat flesje. Besef plots dat dit wel degelijk de koude koffie is, en dat je dit enkele uren geleden in een flesje gedaan hebt waar normaal de grenadine in zit, omdat de andere fles verdwenen was. Besef nu ook dat je daarnet een ZOETE cocktail gemaakt hebt met koude koffie in plaats van grenadine.
Ga naar die tafel en vraag schaapachtig of hun ondertussen lege cocktail lekker was. Krijg de bevestiging dat het wel degelijk heerlijk was, en dat ze twee andere cocktails willen, deze keer Margarita’s. Wees blij dat mensen geen smaak meer hebben als ze zat zijn.
Zucht toch eens diep.
Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #22
Wees een jaar of twaalf. Stel vast dat je moeder een zakenrelatie op bezoek heeft, en dat ze daar een diner voor maakt. Hoor hoe je moeder een krabsalade wil maken en jou vraagt appeltjes te raspen, daar mayonaise en nog iets van ingrediënten bij te doen. Meng die ingrediënten al netjes door elkaar in een grote kom. Vraag aan je mama om daar de Chatka krab uit blik bij te doen, omdat je dat blik niet open krijgt.
Krijg tijdens de maaltijd veel complimenten, ook over de krabsalade. Begin af te ruimen. Zet alles in de keuken. Merk plots op het aanrecht het ongeopende blik Chatka krab staan met de opener er netjes bovenop. Krijg de slappe lach. Wacht tot je moeder de keuken binnenkomt om haar dat te vertellen. Krijg met twee de slappe lach. Blijf even in de keuken hangen omdat je wegens het geschater de woonkamer niet opnieuw binnen kan gaan.
Trek je gezicht in een plooi wanneer je terug aan tafel gaat zitten. Vermijd oogcontact met je moeder.
Zucht achteraf geamuseerd.
Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #23
Kruip in uw bed. Val in slaap. Droom dat ge zo’n lekkere sappige appel aan het eten zijt. Zo ene die goed kraakt. Geniet intens van uw appel.
Schiet wakker. Sla meteen in paniek. Spring uit uw bed, storm op uw blote voeten naar de keuken. Grabbel uw allergiepillen, want ge zijt zwaar allergisch voor appel. Trek het doosje open, giet een pil in uw hand.
Besef pas dan dat ge aan het dromen waart, dat ge dus niet echt een appel aan het eten waart en dat het dus geen kwaad kon. Steek de pillen terug weg, kruip terug in uw bed. Lig nog even wakker met koude voeten en keiveel goesting in zo’n lekker krakende, sappige appel.
Zucht eens diep.
Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #24
Ga op de laatste dag van januari naar de supermarkt. Merk hoe daar volop Lichtmis of Imbolc wordt gepromoot met stapels pannenkoeken. Laat u verleiden tot het kopen van een pakje.
Kom thuis, besef dat ge eigenlijk niet moet wachten tot vrijdag om een pannenkoek te eten. Trek het pakje open, warm een pannenkoek in de microgolf. Bestrooi de pannenkoek rijkelijk met donkerbruine suiker. Voel het water in uw mond lopen. Neem vergenoegd een grote hap.
Spuw die hap quasi meteen weer uit. Kieper de rest van de pannenkoek ook in de vuilbak. Neem u voor om in het vervolg de doos bruine suiker niet meer naast de doos gemalen koffie te zetten. Peuter de rest van de avond nog koffiegruis van tussen uw tanden.
Zucht eens diep.
Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #25
Kom zoals elke maandagavond wat te laat aan in centrum Aalst voor uw balletles. Zwier uw auto illegaal op het plaatsje waar ge altijd staat. Bedenk dat ge eigenlijk extra vroeg moest zijn voor de laatste voorbereidingen voor een voorstelling. Stel vast dat dat alweer niet gelukt is.
Denk, terwijl ge aan het stappen zijt, dat ge uw broer nog moest bellen. Bel uw broer. Kijk dus niet waar ge stapt. Vlieg met uw zakken danskleding en gsm plots bijna over een bordure. Wees ervan overtuigd dat die daar een paar weken geleden nog niet lag, want ge kent dat stukske. Merk effectief zo’n vierkant op met aarde en compost waarin nog een boom moet geplant worden. Vloek hardop. Prijs uzelf gelukkig dat ge uw evenwicht kondt bewaren. Stel wel vast dat de toppen van uw nieuwe schoenen beschadigd zijn.
Kom in uw les. Hoor uw telefoon rinkelen. Krijg van uw echtgenoot te horen dat ge zijn laptop mee hebt in uw auto en dat hij eigenlijk nog van plan was te werken. Voel u daar heel de les schuldig over.
Doe na de les nog een klapke met uw dansleraar. Verneem dat die mens nooit heeft leren skiën omdat dit contractueel verboden wordt aan dansers. Vertel op uw beurt dat gij daarom niet mee gaat skiën met uw collega’s omdat ge de week daarna een dansvoorstelling hebt.
Keer terug naar uw auto. Pak uw gsm om snel een berichtje naar uw echtgenoot te sturen dat ge eraan komt met zijn laptop. Kijk opnieuw niet waar ge stapt. Knal weer met een immense klap tegen diezelfde bordure van dat vierkant van die boom die er nog niet staat. Wees deze keer niet zo fortuinlijk. Sla met uw volle 1m57 hard tegen de grond, met kledingzakken, waterfles en GSM en al. Vloek hartsgrondig. Voel pijn opkomen in uw linkerknie. Strompel naar uw auto. Wees blij dat uw gsm nog leeft. Stel vast dat dat voor uw nieuwe schone zwarte botjes duidelijk niet het geval is. Merk dat autorijden enige moeilijkheden oplevert, en dat dat niet aan die kapotte botjes ligt. Voel aan uw knie. Merk dat daar een stevig ei op staat. Merk dat daar ook een immense schaafwonde is. Stel vast dat wellicht ook uw rechtse grote teen verstuikt aanvoelt.
Stuur naar uw dansleraar dat ge misschien niet zijt gaan skiën, maar dat ge blijkbaar ook hier iets kunt voorhebben met zowat hetzelfde resultaat.
Zucht eens diep.
P.S. Merk dat de doorloop van de voorstelling een paar dagen later niet echt lukt. Lig met uw pikkel in de lucht. Slaak diepe zuchten.
Stommiteiten van Rombaut: aflevering 8
* Stommiteiten van Rombaut #36
Ga een dagje naar Parijs. Loop de voormiddag rond in een museum, ga dan iets eten in zo’n typische Parijse brasserie. Ge weet wel, met van zo die kleine tafeltjes. Zie hoe de dienster vlak voor uw neus een tafeltje afruimt, een verse papieren nap oplegt, snel de tafel dekt, en u uitnodigt om te gaan zitten. Merk op dat moment op dat dat precies wel stevig papier is dat netjes een tiental centimeter uitsteekt voorbij het tafeloppervlak. Vergeet dat feit.
Bestel een stevige steak met frieten. Krijg een goed stuk vlees, bleu gebakken zoals gevraagd, met een mooi apart potje pepersaus.
Babbel met uw echtgenoot. Snij op een bepaald moment nogal enthousiast in uw vlees. Voel hoe uw bord al even enthousiast omkiepert op uw schoot, waarbij het potje saus door de lucht vliegt, voor een groot deel op uw broek terechtkomt, deels op het venster en dan de grond op rolt. Grabbel naar uw bord. Slaag erin om, dankzij redelijk goeie reflexen, het eten wel op uw bord te houden, afgezien van een friet of drie. Zie hoe ook uw echtgenoot rechtspringt en een doek vraagt aan de ober achter de bar. Probeer de saus van uw broek te halen met een toch wel heel groezelige handdoek. Ga richting toilet om daar met extra water aan de slag te gaan. Stel vast dat het een grote vlek zal zijn. Stel ook vast dat ge er 1. uit gaat zien alsof ge in uw broek hebt gedaan 2. ge echt wel kouwe billen gaat hebben het komende uur 3. het personeel precies niet verbaasd is 4. ge blij zijt dat ge hier in Parijs toch niemand kent.
Eet uw lauw geworden eten op.
Snap het gebrek aan verbazing bij het personeel wanneer een kwartier later iemand aan een andere tafel krek hetzelfde tegenkomt.
Zucht eens diep.
* Stommiteiten van Rombaut #37
Ga een dagje naar Parijs. Bezoek daar een galerij met prachtige foto’s van een bekende Vlaamse fotograaf. Merk dat het binnen beduidend warmer is dan buiten en doe uw jas uit. Hang die over uw arm. Kijk begeesterd rond naar de foto’s. Let niet op waar ge precies loopt.
Kom buiten. Wil uw jas weer aantrekken. Zie dat die precies vol plaklettertjes hangt.
Herinner u dat er binnen een ganse tekst tegen de muur hing met uitleg over de fotograaf en zijn collectie. Realiseer u dat die daar nu niet meer volledig hangt. Schiet in de lach. Maak dat ge weg komt. Doe pas een straat verder uw lettervrije jas aan.
Zie uw lief rologen. Hoor hem de opmerking maken: “Met u kunt ge ook nergens komen hé!”. Geef hem geen ongelijk.
Zucht eens diep.
* Stommiteiten van Rombaut #38
Ga werken. Geef les, ga in de speeltijd naar de leraarskamer. Vul daar de afwasmachine op, spoel een paar dingen af. Ga opnieuw lesgeven. Ga op uw bank zitten om over het Romeinse Rijk te vertellen aan uw eerstes. Begin met uw ring te spelen. Ge weet wel, de verlovingsring van uw ma die ge gekregen hebt van uw vader een paar minuten nadat uw ma gestorven is, en die heel erg veel emotionele waarde heeft voor u. Die ring die ge eigenlijk nooit uitdoet, behalve om te slapen, te douchen en de afwas te doen. Stel vast dat ge uw ring niet aanhebt.
Voel een golf van paniek door u heen slaan. Herinner u niet dat ge hem hebt uitgedaan bij de afwas daarnet. Bedenk dat ge hem wellicht compleet automatisch hebt uitgedaan omdat dat altijd is wat ge doet, en dat hij wellicht – hopelijk – naast de afwasbak in de leraarskamer ligt. Bedwing de impuls om recht te springen en naar de leraarszaal te crossen.
Merk net op dat moment op dat ge kopies hebt gemaakt voor die klas en dat die, jawel, nog in de leraarskamer liggen. Heb dus het ideale excuus om alsnog naar die leraarszaal te crossen. Zeg tegen uw leerlingen dat ge snel kopies gaat halen die ge vergeten zijt en dat ze eventjes hun klep moeten houden terwijl ge weg zijt.
Begin als een halve zot de leraarskamer af te zoeken. Krijg hulp van een collega die daar toevallig zit en die uw paniek opmerkt. Vind de ring niet. Begin te zweten.
Realiseer u dan plots dat ge de avond voordien uw ring waart vergeten uit te doen in de badkamer en dat ge hem daarom op uw nachtkastje gelegd hebt. En dat hij daar nu nog ligt.
Pak uw kopies en keer terug naar uw klas. Begin opnieuw over dat verdomde Romeinse Rijk alsof er niks aan de hand was.
Zucht eens diep.
* Stommiteiten van Rombaut #39
(Eentje van in 2016, toen de rug gelukkig nog in orde was, of ik had deze niet overleefd)
Draag slaapkousen. Ge weet wel, van die extra dikke in een soortement fleece met van die plastieken nopkes aan de onderkant. Sta op rond een uur of negen wegens pas later moeten lesgeven. Wees toch nog niet goed wakker. Ga slaapdronken de trap af. Schiet twee treden van het einde van de eerste reeks trappen met uw blijkbaar toch gladde kousen van de trede. Donder van die trap. Val daarbij vooral gewoon enthousiast achterover. Heb vijfentwintig jaar na uw laatste ninjitsutraining blijkbaar nog steeds de reflex om af te kloppen. Klop dus af. Hard. Op losse houten treden. Roep auw.
Krabbel recht, strompel naar het bed van uw oudste zoon dat vlakbij is. Ga liggen. Blijf minstens vijf minuten zuchten uit schrik dat ge gaat flauwvallen van de zeer en de schok. Merk hoe op uw linker onderarm zich twee diepblauwe strepen beginnen af te tekenen. Merk hoe ook uw rechterpols blauw wel een mooie kleur lijkt te vinden. Realiseer u dat dat net de plekjes zijn waarmee ge op uw bureau steunt als ge aan het typen zijt. Of aan het verbeteren. Denk aan uw stevige pak verbeterwerk die daar nog ligt.
Zucht eens diep.
* Stommiteiten van Rombaut #40
Ga een dag op nascholing. Geef uw zesdes die daardoor in de studie zitten, een herhalingstoets die dag. Wees in uw nopjes dat ge netjes de dag voordien een toets hebt opgesteld, gekopieerd en in het juiste bakje op het secretariaat hebt gelegd, zelfs al ’s middags. Geef uzelf een speekmedaalde voor uw georganiseerdheid.
Ga naar uw nascholing. Krijg midden in de voormiddag een telefoon van uw secretariaat. Loop de zaal uit, neem op, hoor hoe ze u gaan doorverbinden met iemand van het beleidsteam. Verneem dat ge blijkbaar de verkeerde toets hebt doorgestuurd, die van historiografie in plaats van satire. Sla uzelf voor de kop. Stamel dat ge inderdaad verkeerd waart, put u uit in verontschuldigingen en zeg dat ge gelukkig de toets op uw Smartschool staan hebt en dat ge hem sebiet gaat doorsturen, want gelukkig hadden uw zesdes eigenlijk twee uur Latijn en mochten ze dat tweede uur eigenlijk vroeger naar huis. Niet dus. Zeg dat ze dan de rest van dit uur mogen studeren en dat ze die toets dan het tweede uur moeten maken. Weet nu al dat ze u daar niet graag voor gaan zien.
Leen van een andere deelnemer aan de nascholing een laptop. Sukkel ermee om online te geraken. Zet een hotspot op met uw telefoon, ga online. Sukkel, uit pure van-uw-melk-zijn, om in te loggen in uw Smartschool, alsof ge dan nog geen duizenden keren hebt gedaan. Tik eindelijk de juiste gebruikersnaam in. Zoek de toets, stuur hem door. Sla uzelf nog eens voor uw kop.
Ga verder met uw professionalisering. Voel u vooral bijzonder professioneel.
Zucht eens diep.
Stommiteiten nu gebundeld
Ik krijg altijd enorm veel reactie op de Stommiteiten, of die nu van mezelf of van de vrienden zijn, maakt niet uit.
Ik dacht: laat ik die dan ook wat meer eigen ruimte geven, en daarom heb ik er een eigen blogje voor gemaakt, waar ze allemaal op staan. Het zijn er intussen blijkbaar al 63, de ene al beter dan de andere uiteraard.
Ik ga ze hier ook nog per vijf bundelen hoor, maar het is leuker om ze allemaal samen te zien staan, met elk verhaal een eigen postje.
Allez ja, ’t is waar ne mens zich mee bezighoudt, zeker?
Oh, enne, inzendingen zijn nog steeds meer dan welkom!
Stommiteiten van Rombaut: aflevering 7
* Stommiteiten van Rombaut #31
Ga met de fiets naar Gent Jazz. Geniet van een bijzonder fijne avond. Fiets rond één uur terug naar huis. Besluit, aan de al anderhalf jaar durende werken aan de Evergemsesteenweg, dat ge toch ne keer wilt zien hoe ver ze al staan, want het is een tijdje geleden dat ge nog gepasseerd zijt. Merk op hoe uw echtgenoot met zijn ogen rolt en de berijdbare omweg neemt.
Rijd voorzichtig en heel traag langs de werken, verwonder u over hoe ver ze nog maar zitten. Voel plots hoe er aan uw fiets gerukt wordt doordat ge – veronderstelt ge toch – met de gesp van uw fietstassen blijft hangen. Merk hoe ge tot stilstand komt, uw evenwicht verliest en tegen de Herashekkens aan valt. Merk, in slow motion, hoe ook die Herashekkens uw gewicht niet kunnen houden en langzaam naar beneden tuimelen. Tuimel vrolijk met de Herashekkens mee naar beneden. Lig even later een goeie meter lager, bovenop de hekkens, in een hoop zand, met uw hoofd naar beneden, onder uw fiets. Dank de hemelen dat er zand lag en niet gewoon steen. Wees iets minder dankbaar wanneer ge merkt dat er katten geweest zijn die dat zand als kattenbak hebben gebruikt.
Blijf even versuft liggen in het zand. Denk dat ge het toch maar weer eens gekund hebt. Bel uw echtgenoot die een paar straten van u verwijderd is. Merk dat hij niet opneemt. Probeer zelf recht te krabbelen van onder uw fiets. Neem de telefoon op wanneer uw echtgenoot terugbelt en vraag hem om u op te komen rapen. Zie door de telefoon heen hoe hij met zijn ogen rolt en eens diep zucht.
Kruip zelf terug naar boven, wacht tot uw echtgenoot er aan komt en uw fiets naar boven hijst, terwijl gij schaapachtig staat te kijken. Laat de volledige rij Herashekkens gewoon liggen. Merk dat uw arm toch ietwat pijn doet en dat ge waarschijnlijk uw rechtervoet verstuikt hebt. Stap voorzichtig tot voorbij de werken, fiets naar huis. Krijg geen klap van uw boze echtgenoot. Begrijp hem volledig. Kruip in uw bed. Slaap slecht omdat uw voet toch wel zeer doet.
Merk de volgende ochtend dat uw voet écht zeer doet, en dat het anders voelt dan een verstuiking. Haal uw krukken boven. Vraag advies aan uw kinesist bij wie ge toch langs moest in de voormiddag. Hoor haar bevestigen dat het wellicht geen ligament is, maar misschien toch een barst of een kleine breuk. Regel een RX en een echo, hoor dat het wellicht een botfragment is dat vroeger al afgerukt is geweest en dat nu verschoven is, waardoor het serieus pijn doet.
Kruip in uw zetel met uw poot omhoog, ijs op de poot en uw krukken naast u.
Zucht eens diep.
* Stommiteiten van Rombaut #32
Wees al een dag of vijf geveld door de griep. Voel u op dag vijf wel wat beter, goed genoeg om te douchen, u aan te kleden en wat werk te doen. Raap uzelf samen om uw dochter naar de blokfluitles te voeren, want een uur stilzitten en lezen bij een koffie moet nog wel lukken.
Bestel u bij uwe koffie een stuk cheesecake omdat die er zo goed uitziet en ge toch nog geen vieruurtje hebt gegeten. Neem een hap van de bijzonder smakelijk uitziende taart. Realiseer u pas dan dat ge eigenlijk al vier dagen niks meer smaakt.
Zucht eens diep.
* Stommiteiten van Rombaut #33
Eentje van in 2016, een grauwe zaterdag.
Vind op een grauwe januarizaterdag dat het het ideale moment is om uw grootmoeder in Ursel te gaan bezoeken. Besluit om met Wolf en Merel ook een paar caches in de buurt te zoeken.
Rij naar Ursel, sla een boerenslag in tegenover de Molenhoek. Denk dat die wel wat modderig ligt, maar dat het best nog wel berijdbaar is, want Wolfs voet doet wat pijn en ge wilt niet te ver wandelen. Wees in uw nopjes met de mooie cache die ge vindt. Merk op dat er een bijzonder grote plas ligt en dat dat misschien niet ideaal is om met de auto door te rijden. Zie dat er geen grachten liggen en dat ge u misschien wel kunt draaien gewoon aan de rand van het veld. Maak een serieuze inschattingsfout, want dat land is nog veel zachter en modderiger dan ge dacht. Merk hoe uw auto niet meer vooruit gaat, ondanks uw gas geven. Kijk naar uw twaalfjarige zoon, zie hoe die terugkijkt en schiet allebei gigantisch in de lach.
Overleg even dat ge eerst zelf gaat proberen los te geraken en daarna eventueel wat verderop assistentie vragen op een boerderij. Overweeg om desnoods de wegenwacht te bellen. Bedenk dat daar dan misschien wel smalend op gereageerd kan worden.
Begin met uw zoon takjes te verzamelen om onder de slippende voorwielen te steken. Merk dat dit geen effect heeft. Zie alleen rondvliegende modderkluiten.
Bedenk u plotseling dat ge nog van die stevige herbruikbare Delhaizezakken in de koffer liggen hebt. Steek één van die zakken onder een wiel. Prop er nog wat takjes bij. Laat uw zoon duwen aan de rand van de deur, en probeer voorzichtig achteruit te rijden. Merk hoe de banden van uw auto langzaam grip krijgen. Kom op de verharde aarde terecht. Stap weer uit, kijk even naar de bijna onder de modder verdwenen Delhaizezak, besluit om die te laten voor wat het is. Begin met uw zoon te giechelen als een tienermeisje.
Stap terug in, rij naar het rusthuis.
Besluit samen met uw zoon om te zwijgen tegen uw man, want die gaat alleen maar zijn hoofd schudden. Giechel de rest van de weg.
* Stommiteiten van Rombaut #34
Ga op een zonnige zaterdag in de herfst geocachen op de Antwerpse linkeroever. Zoek en vind enkele caches. Zie hoe er blijkbaar eentje ook op de oever van de Schelde ligt, diep verscholen in het riet. Volg een paadje door dat letterlijk metershoge riet. Daal iet of wat af naar een lager punt, vind de cache, log de cache. Denk dat je evengoed de lus van het paadje kunt vervolmaken, doorheen de rest van het riet. Hoor stemmen een beetje verderop, boven u. Zie plots, terwijl ge het paadje naar boven volgt, een grote blote kont tussen datzelfde riet. Zie hoe een jongedame, een van de Zeescouts die een beetje verderop aan het prutsen zijn met een boot, een pieske doet. Wacht even tot ze klaar is, haar broek weer aangetrokken heeft en weer toonbaar is. Stap naar boven en zeg goeiedag. Zie het bijzonder verschrikte gezicht van het meisje. Zeg, met een grote grijns op uw gezicht: “Wat is de kans dat er net nu, op dit moment, iemand in dat riet achter u loopt? Trek het u niet aan, ik ken u niet, gij kent mij niet, en nu hebben we allebei een goed verhaal.”
Loop zonder om te kijken verder. Hoor hoe het meisje samen met haar vriendinnen de slappe lach krijgt.
Grijns nog wat meer.
* Stommiteiten van Rombaut #35
Overslaap u. Word wakker om tien voor acht terwijl ge toezicht hebt om half negen. Douche in sneltempo, droog uw haar, schmink u, eet, doe uw juwelerie aan, maak zelfs nog koffie voor onderweg. Besef dat ge nipt op tijd of net te laat gaat zijn. Vertrouw op uw medetoezichter.
Sta voor de lichten. Wil uw medetoezichter toch snel een berichtje sturen dat ge iets te laat gaat zijn. Zie dat er al een berichtje is binnengekomen via Smartschool. Zie dat het van uw medetoezichter is. Lees hoe zij haar trein heeft gemist en dus vijf minuten te laat gaat zijn. Stuur géén berichtje meer. Wees bijzonder opgetogen over het vlotte verkeer. Kom net op tijd toe op school. Stap op het belsignaal uw lokaal binnen.
Zucht eens diep.
Stommiteit…
Ik kan het niet beter beschrijven dan met het format van een van mijn stommiteiten, want deze kan alweer tellen…
Ga met de fiets naar Gent Jazz. Geniet van een bijzonder fijne avond. Fiets rond één uur terug naar huis. Besluit, aan de al anderhalf jaar durende werken aan de Evergemsesteenweg, dat ge toch ne keer wilt zien hoe ver ze al staan, want het is een tijdje geleden dat ge nog gepasseerd zijt. Merk op hoe uw echtgenoot met zijn ogen rolt en de berijdbare omweg neemt.
Rijd voorzichtig en heel traag langs de werken, verwonder u over hoe ver ze nog maar zitten. Voel plots hoe er aan uw fiets gerukt wordt doordat ge – veronderstelt ge toch – met de gesp van uw fietstassen blijft hangen. Merk hoe ge tot stilstand komt, uw evenwicht verliest en tegen de Herashekkens aan valt. Merk, in slow motion, hoe ook die Herashekkens uw gewicht niet kunnen houden en langzaam naar beneden tuimelen. Tuimel vrolijk met de Herashekkens mee naar beneden. Lig even later een goeie meter lager, bovenop de hekkens, in een hoop zand, met uw hoofd naar beneden, onder uw fiets. Dank de hemelen dat er zand lag en niet gewoon steen. Wees iets minder dankbaar wanneer ge merkt dat er katten geweest zijn die dat zand als kattenbak hebben gebruikt.
Blijf even versuft liggen in het zand. Denk dat ge het toch maar weer eens gekund hebt. Bel uw echtgenoot die een paar straten van u verwijderd is. Merk dat hij niet opneemt. Probeer zelf recht te krabbelen van onder uw fiets. Neem de telefoon op wanneer uw echtgenoot terugbelt en vraag hem om u op te komen rapen. Zie door de telefoon heen hoe hij met zijn ogen rolt en eens diep zucht.
Kruip zelf terug naar boven, wacht tot uw echtgenoot er aan komt en uw fiets naar boven hijst, terwijl gij schaapachtig staat te kijken. Laat de volledige rij Herashekkens gewoon liggen. Merk dat uw arm toch ietwat pijn doet en dat ge waarschijnlijk uw rechtervoet verstuikt hebt. Stap voorzichtig tot voorbij de werken, fiets naar huis. Krijg geen klap van uw boze echtgenoot. Begrijp hem volledig. Kruip in uw bed. Slaap slecht omdat uw voet toch wel zeer doet.
Merk de volgende ochtend dat uw voet écht zeer doet, en dat het anders voelt dan een verstuiking. Haal uw krukken boven. Vraag advies aan uw kinesist bij wie ge toch langs moest in de voormiddag. Hoor haar bevestigen dat het wellicht geen ligament is, maar misschien toch een barst of een kleine breuk. Regel een RX en een echo, hoor dat het wellicht een botfragment is dat vroeger al afgerukt is geweest en dat nu verschoven is, waardoor het serieus pijn doet.
Kruip in uw zetel met uw poot omhoog, ijs op de poot en uw krukken naast u.
Zucht eens diep.
Stommiteiten van de vrienden van Rombaut deel 4
Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #16
Het is zondag. Voel u lamlendig, heb geen goesting om om het even wat te doen. Stel vast dat er toch nog wel wat taken zijn die moeten gedaan worden.
Schop uzelf uit uw zetel, ga naar de zelfoogstboerderij om wortels en spruitjes te gaan oogsten. Voel u al een pak opgekikkerd.
Kom thuis, ga met volle energie aan de slag met de net geoogste groenten. Wees in uw nopjes. Schakel een versnelling hoger bij het kuisen van de spruitjes zodat ze al in de microgolf kunnen stomen terwijl gij uw jongste gaat ophalen op een verjaardagsfeestje, zodat ze gaar zijn tegen dat ge terug zijt. Wees extra in uw nopjes met uw excellente gevoel voor timing.
Bedenk, nu ge toch op dreef zijt, dat ge misschien bij het thuiskomen ook die pompoen die al lang in de kelder ligt en slecht zou kunnen worden, zou kunnen klaarmaken.
Wees nogmaals in uw nopjes wanneer de heerlijke geuren u bij het opendoen van de voordeur tegemoet waaien.
Zoek een recept voor pompoen op, verzamel de nodige ingrediënten, zet uw combimicrogolf op 200° om voor te verwarmen, terwijl gij de pompoen ontpit.
Amuseer u samen met zoonlief met het ontpitten van de pompoen. Wees verheugd dat, net wanneer ge daarmee klaar zijt, het belletje van de oven gaat dat hij voorverwarmd is. Wees in uw nopjes dat ge toch zo actief geworden zijt na uw hangerige namiddag.
Roep tegen uw zoontje, die met enthousiasme het deurtje van de oven al wil opendoen, dat hij de warmte niet allemaal mag laten ontsnappen. Kijk even naar de oven. Voel hoe een besef zich vormt in uw geest. Vloek eens luid. Kijk hoe uw zoon verbaasd naar u kijkt. Zie hoe hij daarna, met het ovendeurtje in de hand, even verwonderd kijkt naar de vreemde, vervormde tupperwarespruitjesblubber die zich in het midden van de combimicrogolf bevindt. Bedenk dat de combinatie microgolf – warmeluchtoven niet altijd even wenselijk is voor verstrooide geesten.
Voel hoe al uw opgebouwde positieve energie wegvloeit.
Zucht eens diep.
Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #17
Doe boodschappen voor ge moet beginnen lesgeven. Leg uw boodschappen in de frigo in de leraarskamer. Ken uzelf, besef dat ge die ’s avonds gewoon gaat vergeten. Denk: deze keer hebben ze me niet. Pas de truc toe die ge op internet hebt gelezen en leg uw autosleutels bij uw boodschappen, in de frigo dus.
Loop na schooltijd puur op routine naar uw auto. Zoek uw sleutels. Zoek uw sleutels nog wat langer. Realiseer u plots dat die in de frigo in de leraarskamer liggen. Wees trots op uzelf dat ge zo’n goede truc hebt gevonden. Loop naar de leraarskamer, haal uw ‘vergeten’ boodschappen, en uw sleutels, uit de frigo. Loop terug naar uw auto. Probeer uw auto te openen. Probeer nogmaals uw auto te openen. Merk dat er geen reactie van uw auto komt als ge met uw sleutels probeert te zappen.
Kom er achter dat de bijna platte batterij in uw sleutel niks meer doet als die zo koud is. Vind ook het sleutelgaatje niet, want uw auto is modern en rekent op de afstandsbediening in uw sleutel.
Doe een facepalm. Kijk een collega schaapachtig aan om u naar huis te brengen.
Zucht eens diep.
Wees blij dat ge tenminste boodschappen hebt.
Wees blij dat ge tenminste boodschappen hebt.
Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #18
Kom thuis met een volle koffer met boodschappen. Merk dat het regent dat het giet, parkeer uw auto in de garage. Stap uit, doe de garagepoort dicht.
Begin uw koffer uit te laden. Merk dat ge toch niet echt ver genoeg in de garage gereden zijt waardoor ge u in bochten moet wringen om de koffer leeg te maken. Wees te koppig om de wagen te verzetten. Doe dapper voort, wring u in nog enkele extra bochten. Haal uiteindelijk de laatste van de boodschappen uit de koffer. Wees in uw nopjes.
Verschiet op dat moment keihard van de deurbel. Smijt haastig uw koffer dicht om de voordeur te gaan openen. Realiseer u pas daarna dat uwe kop precies nog in de weg zat. Tel sterretjes. Stel vast dat het er nogal wat zijn.
Loop wankelend naar de voordeur. Trek die open terwijl ge iets over uw gezicht voelt lopen. Bewonder de felrode druppels op de bleke vloer. Kijk vervolgens in het lijkbleke gezicht van een collega van uw man. Realiseer u dat ge een nogal griezelige eerste indruk moet maken. Stel vast dat die collega blijkbaar absoluut niet tegen bloed kan. Heb meer werk met die collega van uw man te kalmeren en te hem te verzekeren dat ge écht niet naar de kliniek moet dan met uzelf. Werk hem zo snel mogelijk buiten.
Plak uw voorhoofd dicht. Kuis het bloed op.
Zucht eens diep.
(En bewonder jaren later nog steeds het litteken in het midden van uw voorhoofd tegen uw haargrens.)
Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #19
Heb een baby van een paar weken, naast een kleuter van drie. Gebruik wasbare billendoekjes maar voorlopig nog wegwerpluiers voor het kleintje. Heb twee vuilbakken geïnstalleerd aan de luiertafel: een voor de luiers en een met een wasnet voor de wasbare doekjes. Wees in uw nopjes met uw systeem. Gebruik dat systeem nu al drie jaar. Geef uzelf een speekmedaalde.
Doe een was voor de wasbare doekjes. Haal de propere was uit de machine. Stel vast dat die volledig onder de witte bolletjes zit. Staar even niet-begrijpend naar de niet-bruikbare was. Realiseer u dat ge wellicht een wegwerpluier hebt meegewassen. Vloek eens grondig, pluk zoveel mogelijk bolletjes van de was, steek de was opnieuw in. Zweer dat ge dat nooit meer gaat tegenkomen.
Vis een week later nog net op het nippertje een wegwerpluier uit uw vuile was. Stoef bij uw lief dat ge nog op tijd waart. Geef uzelf een speekmedaalde.
Trek deze week nietsvermoedend uw droogkast open. Word aangevallen door een horde witte bolletjes. Sla uzelf voor de kop.
Zucht eens diep.
Steek de was opnieuw in de wasmachine.
Doe een dutje om wat slaap in te halen.
Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #20
Heb een oude maar charmante camper. Ga daar al graag eens mee op uitstap. Bedenk dat het een lang weekend is en dat het ideaal is om de bloesems te gaan bekijken in de Limburg. Parkeer uw camperke op een mooi idyllisch plekske voor een rustige nacht.
Vraag u vanaf middernacht af wat al die auto’s en heisa en lawaaierige jeugd en ge’boenkeboenkeboenke’muziek hier in godsnaam komen zoeken. Slaap slecht in uw camper tussen de bloesems. Denk, terwijl ge door uw gordijntjes gluurt naar al dat rugzakken uitladend jong volk: Amai, een dropping van de scouts of Chiro zeker?
Zie ’s morgens dat ge bijna helemaal ingeparkeerd staat, dat er tentjes staan in de bermen en dat er toch ietwat vreemd uitgedost maar vriendelijk volk rondhangt. Zeg tegen uw kinderen: “Dát zijn nu hippies.”
Hoor pas daarna (via het nieuws) dat een paar 100 m verder ’s nachts de grootste rave party uit de Benelux gestart is.
Werk uw bloesemwandeling af tussen de zatte feestvierders.
Zucht eens diep.