Geplaatst op

Stapslangetje

Kijk, er zijn zo van die kleine dingen waar ik zonder meer vrolijk van word. Zomaar.

Vandaag had ik mijn vrije dag, en dus ging ik van het ene adres naar het andere: inkt voor de printer, een nieuwe lens voor mijn fototoestel, en gordijnlint. Ik moest dus in de Sleepstraat zijn, en terwijl ik me naar de winkel haastte, kwam er net een hoopje kleuters buiten uit de plaatselijke school. Allemaal netjes met een fluohesje aan, uiteraard, maar ook: aan een stapslangetje!

Ik had dat nog nooit gezien, en ik keek mijn ogen uit: zo zalig! Wat is dat nu, zo’n stapslangetje? Wel, dat is de naam die de kleuterleidsters gaven aan een langgerekt, fluogeel breed lint, waaraan allemaal grote lussen zijn bevestigd, twee per twee. De kleuters nemen allemaal zo’n lusje vast, en je bent er zeker van dat ze niet blijven staan, niet afdwalen, en dat er geen ruzie is wie met wie wil lopen.

Ik werd spontaan helemaal goed gezind, zeg. Een stapslangetje. Zo wijs!

(Ik heb, na lang zoeken, een foto gevonden onder de naam wandellint. Gewoon van internet geplukt, dus zonder auteursvermelding omdat ik die niet weet.)

staplint

Geplaatst op

Give away: een splinternieuwe, knalroze Brita filterkan!

Hou je niet van de smaak van het kraantjeswater bij jou thuis, en vind je flessenwater te gek voor woorden?

Dan is deze Navelia Brita waterkan wellicht iets voor jou! Wij kunnen ze niet gebruiken, omdat ons kraantjeswater echt wel een aangename smaak heeft, en dus meer dan voldoet. Al vind ik ze eigenlijk best wel mooi, met dat felle roze ^^

IMG_7319

9200000015358439

Enfin, als het iets voor jou is, laat dan een commentaartje bij deze post achter, met een ode aan het roze (dan kan ik die gebruiken voor mijn eigen kleine roze prinses hier ten huize), en op 1 november laat ik haar een briefje trekken met de winnaar.

Let wel: je moet ze wel hier in Wondelgem of in Gent komen ophalen!

 

Geplaatst op

Knal!

Deze namiddag, terwijl de jongens naar de scouts waren en Bart een tukje deed, zat ik met Merel buiten in de tuin. Eerst deden we onnozel in de Fatboy, daarna zaten we gewoon gezellig met zijn tweetjes in de paarse ligzetel, wat verderop. En toen hoorden we een knal. Een luide. In die mate zelfs dat Bart buiten kwam kijken.

Ik wist eerst niet wat het was, hoorde enkel een zacht getik en gekraak. Tot ik naar omhoog keek, en zag dat het blinde raam, het zwarte geharde glas tussen beide badkamers, gesprongen was. Zomaar. Als er een vogel tegen gevlogen was, had ik het beestje wel gevonden, maar niet dus. Gewoon zomaar gebarsten, zonder directe aanleiding. Ik vermoed dat de warmte en de quasi loodrechte zon op het raam er iets mee te maken heeft.

Het zag er behoorlijk indrukwekkend uit, en vooral ook dat het elk moment naar beneden kon komen, vond ik. Ik stuurde Merel dus onmiddellijk naar binnen, en zocht een groot zeil, zodat niet alle glas in het gras zou terechtkomen.

IMG_1993

IMG_1998

IMG_2001

En toen begonnen er inderdaad kleine stukjes naar beneden te komen. Ik ben benieuwd hoe lang het nog zal duren. Ik hoop alleen dat ze het snel kunnen herstellen, of tenminste het glas gecontroleerd naar beneden halen, want nu ben ik echt niet op mijn gemak.

IMG_2002

Wie dat wel is, is Gandalf. Die vindt de beschutting van dat zeil ronduit prachtig, en wil er dus niet van onder komen. Tsja, als het glas naar beneden komt, zal het in alle geval niet op hem zijn ^^

IMG_2006

Geplaatst op

Doet nog eens van plog

Plog? Yup, picture log, ofwel je dag vastleggen in fotootjes. Heb ik al eens eerder gedaan hier, en ik zag het voor het eerst bij Lilith. Leek me wel nog eens leuk voor vandaag.

 

Voor het eerst in quasi twee maanden vroeg opstaan. Het piekt. Maar er moet gewerkt worden vandaag.

IMG_0683

Ook de kinderen moeten opstaan, want die gaan vandaag eerst even mee naar het werk, en dan naar oma. Ik ging ze dus wakker maken.
Wolf vond het niet leuk.

IMG_0685

Maar bon, een douche doet wonderen. Ook al ziet er dat zo niet uit.

IMG_0686

Merel zag het alvast een pak beter zitten, zo met haar kleedje aan en al.

IMG_0687

Maar kom, met gedroogde haren, lenzen in en wat schmink op uw toot ziet een mens er alvast ook wel beter uit.

IMG_0689

Ontbijt. Dju, ’t is vroeg daarvoor.

IMG_0691

Om half negen stonden we in de leraarszaal op school. Ik moest één leerling delibereren, de tweede in de rij, en daarom konden de kinderen wel heel eventjes mee komen.

IMG_0692

Daarna cruisen door het mooie Drongen richting Zomergem.

IMG_0693

Bij oma thuis mochten ze opa wakker maken. Die sliep nog bijzonder diep, en toen er drie kinderen boven op hem sprongen, met een luide “Boe!”, sprong hijzelf bijna een meter omhoog. Letterlijk. Wij lagen gewoon slap van ’t lachen!

IMG_0694

Opa kon er gelukkig ook mee lachen.

IMG_0695

Bon, terug naar Gent, en meer bepaald Sint-Amandsberg, om Wolfs ziektepapieren te laten invullen door de dokter.

IMG_0696

Een paar huizen verder moest ik dan bij de kapster zijn: een nieuwe asymmetrische korte snit voor het felle kleurtje.

IMG_0697

IMG_0698

IMG_0699

IMG_0703

Nog even langs een paar winkels passeren:

IMG_0704

En een havermoutpannenkoek met vers fruit fabriceren als middagmaal. Die overigens zo lekker rook, dat hij op was voor ik aan een foto dacht :-p

IMG_0706

Nog even wat werken voor Gentblogt met een koffietje erbij:

IMG_0707

En dan weer naar school: personeelsvergadering.

IMG_0708

Mét vakantietraktatie!

IMG_0709

Daarna opnieuw de kinderen ophalen – en als ik eerlijk ben, is dan het ganse plogidee een beetje uit mijn hoofd gegaan. Toen we thuiskwamen, was er wel nog het katje (waarover morgen meer) dat opnieuw in de tuin zat.

IMG_0719

Maar avondeten, in bed stoppen, een grote kooi ophalen bij een vriendin en daar gigantisch lang blijven plakken, nee, dat zit niet meer in het plog. Gewoon vergeten. Kan gebeuren, zeker?

 

 

Geplaatst op

Zwemmen

Als je me had gezegd dat ik vandaag ging zwemmen in de Blaarmeersen, ik had je zot verklaard. Edoch…

Woensdag waren Wolf en Merel er al fluks ingesprongen en hadden duidelijk genoten, vandaag had ik me voorzien en echt zwembroeken en handdoeken meegenomen, voor na de strandtraining. Oh, en een dekentje, een ligmat, de picknick, drinken, een zwemband… Voor het zekerste had ik dus ook mijn eigen zwemgerief mee, en jawel: de jongens waren aan het trainen, en Merel wilde zo graag zwemmen, maar durfde niet alleen.

Ik heb dan maar temidden van de andere rugby-ouders mijn zwemspullen aangetrokken, en lo and behold, het was niet eens koud! Echt serieus! Ik denk dat Merel en ik toch ongeveer een uur in dat water hebben gezeten, voor ze te veel honger kreeg. Intussen waren ook de jongens en de andere spelertjes het water ingeplonst, en dat vond ze een pak minder, al dat gespat.

In elk geval heb ik er van genoten, van dat juniwater. Een aanrader, echt!

IMG_9370

IMG_9380

IMG_9392

 

Geplaatst op

Stadsgids

In januari heb ik eens een voormiddag samen gezeten met de mensen van uitgeverij Luster en een handvol echte stadse Gentenaars, om samen van gedachten te wisselen over wat nu eigenlijk alle beste plekjes van Gent waren: parkjes, Italiaanse restaurants, monumenten, hipste kledingwinkels, beste pralinewinkels, zowat alles passeerde de revue, en er werd hartelijk en druk over gediscussieerd.

Ze gingen namelijk met ingeweken Belg Derek Blyth een boekje uitgeven, The 500 Hidden Secrets of Ghent, in navolging van zijn gidsjes over Brussel en Antwerpen.

IMG_9507

Deze avond, toen Bart thuiskwam, had hij het mee voor mij, dat bewuste boekje. Ik moet toegeven: ik ben het niet altijd eens met wat erin staat, maar ik ben er best wel trots op. Want Gent, dat is toch wel dé stad voor mij, ondanks al zijn kleine kantjes.

IMG_9510

Ge moogt het altijd eens lenen als ge het braaf vraagt, of beter nog: ge kunt het gaan kopen. Ik krijg er geen cent voor, maar had een fijne ochtend met andere Gentenaars, een heerlijk ontbijt en lunch in het Paard van Troje, en dus de eer van dat boekje. Meer moet dat niet zijn.

Geplaatst op

Er zijn nog mensen met plezier in hun job!

Toen ik begin april een nieuwe droogkast kocht, was er ook een actie bij: als je je gegevens doorstuurde, kreeg je een Fatboy zitzak in een kleur naar keuze. Dik in orde! Ik gaf alle nummers door, en kreeg bevestiging dat het ding over een paar weken ging opgestuurd worden.

En toen kreeg ik vandaag een mailtje in de bus. Normaal gezien lees je dat amper, maar omdat ik zocht naar de leveringsdatum, begon ik het cursorisch te lezen. En toen grondiger. En toen ben ik serieus in de lach geschoten. Je moet zelf maar lezen:

Beste heer/mevrouw,

Vandaag is de dag dat uw Fatboy-bestelling xxx zal worden verwerkt voor de comfortabele reis richting uw leven. Binnen enkele uren zal het track-en-trace nummer xxx u de mogelijkheid bieden om iedere locatie en beweging van uw bestelling te volgen totdat het veilig in uw armen belandt!

Onze vaardige vervoerders zijn DHL Europlus, UPS, DPD en DHL Globalmail. Zij zullen uw order met gevaar voor eigen leven beschermen en bezorgen. Als uw hart iets te blij klopt vol verwachting, dan kunt u de actuele status van uw bestelling bekijken via de volgende link:

xxx

Neem gerust contact met ons op als u (veelgestelde) vragen hebt over uw order. Wij zijn altijd blij als de telefoon gaat; met een beetje (on)geluk beantwoorden wij uw vraag al zingend. Heeft u eventuele (veelgestelde) vragen over het transport? Voer dan de juiste coördinaten in via uw toetsenbord en stuur een e-mail naar logistics@fatboy.com.

Met vriendelijke groet,

Het Fatboy-team

They made my day!

(En ik kwam bijna in de verleiding om te bellen, om te kijken of ze effectief zouden zingen. Maar ik heb ze dan toch maar met rust gelaten…)