Geplaatst op

Erdoor.

Vandaag zat ik er wat door. Merel heeft me al een paar nachten niet echt laten slapen, en ook overdag krijgt ze tegenwoordig een huiluurtje. Of twee. Vannacht had ik op een bepaald moment, zo ergens rond kwart over vijf, zin om me erbij te zetten huilen. Ze wilde weer alleen kleine beetjes drinken, en viel daarna telkens in slaap. Zodra ik haar wilde verleggen, schoot ze echter wakker, begon weer te huilen, en kon enkel in slaap gesust worden door nog wat te drinken. En dan viel ik mee in slaap, werd wakker na een uurtje door de ongemakkelijke houding, probeerde haar in haar bedje te leggen, en begon alles weer van vooraf aan. Ik heb haar gevoed om 1.30u, 3.45u, 5.30u, 6.45u, 7.30u, 9.30u, en toen begon ze om half twaalf weer hartstochtelijk te huilen en op haar knuistje te zuigen. Ik kón niet meer. Ik heb wat met haar rondgelopen, een ‘noodkreet’ op twitter gezet, en haar in haar park gelegd. Na een kwartiertje huilen viel ze toch in slaap, maar mijn zenuwen waren op. Intussen had ik al een hoop steun gekregen op Twitter, en had ook Leen mijn bericht gelezen. Zij is vroedvrouw, en bood aan om langs te komen en eens te luisteren wat er precies scheelde. Ze heeft me een hoop raadgevingen gegeven, heeft vooral ook Merel even overgenomen, tegen half een heb ik Merel nog eens gevoed, en daarna zijn we samen naar de twunch gegaan in de Greenway. Man, ben ik blij dat ik gegaan ben! Ik heb heerlijk gegeten (ik wist niet dat seitan zo lekker was), en vooral ook uitgebreid zitten kletsen. De zon scheen, Merel werd gesust door diverse mensen, ik had vrienden om me heen, en ik genoot. Ook van de brownie en het half stukje chocoladetaart 🙂

Bedankt, @leenta, @mdevrieze, @annabelle__s en al de rest!

Tegen kwart over vier was ik thuis, deed nog een paar dingen, gaf om half vijf Merel te eten, en die bleef ongeveer een uur drinken, echtig waar. Daarna was ze ongelofelijk wakker, zodat we samen de jongens zijn gaan afhalen in de opvang, en ook daarna bleef ze heel alert zitten rondkijken. Pas om zeven uur heb ik haar in haar wiegje gelegd zodat ik de jongens in bed kon steken, en ze slaapt nu (= kwart over negen) nog steeds. Ze gaat dus gewoon vier uur tussen twee voedingen gelaten hebben. Zalig!

En nu maar hopen dat ze dat vannacht ook doet. Ik hou mijn hart al vast.

Geplaatst op

Kobes klasje

In de kleuterklas leert Kobe momenteel over baby’s, en alles wat daarbij komt kijken. Die kleintjes vinden dat mateloos intrigerend, zo’n kleine baby. Ze hebben een babyhoek ingericht in de klas, met buggy’s en ververskussens en flesjes en slabbetjes en zowat alles wat met baby’s te maken heeft.

Deze voormiddag ben ik dan met Merel langsgeweest. Dat is al eerder even gebeurd, maar nu dus wat uitgebreider. Ik heb haar gevoed in de klas, en dan ook een verse luier gegeven. Ze huilde, ze lachte, en ze zat met grote ogen te kijken: de kleuters hebben het dus allemaal gezien 🙂

En Kobe, wel, die was gewoon megatrots op zijn kleine zusje 🙂

Geplaatst op

Schattig

Mocht u zich afvragen wat eigenlijk het schattigste geluidje is dat een baby kan voortbrengen, wel, het is niét haar lachje. Het is ook niet het geluidje van de hik, dat klinkt alsof je op een badeendje duwt. En dat is echt wel behoorlijk schattig. Of ook niet het zacht snurkende geluidje als ze slaapt, of de kreunende geluidjes bij het drinken.

De winnaar, mét stip, is het geluidje dat ze maakt als er een nies opkomt, ze een paar keer naar adem hapt en een gekke bek trekt, en dat die nies dan toch weggaat. Het zachte ‘aah’ dat dan volgt, wel, ge kunt het u gewoon niet voorstellen hoe schattig dat wel niet is!

Geplaatst op

Merel

Omdat het lang geleden is (van twee januari), en ze eigenlijk snel verandert. Wat overigens normaal is, bij zo’n kleintje :-p

merel111

(11-01)

groenkleedje

opzitzak

(toen Wolf haar op de zitzak had gelegd)

Geplaatst op

Bezoek en zo.

Eigenlijk heb ik al een drukke week gehad, en volgende week ziet er al niet veel beter uit. Niet dat ik het erg vind, hoor, het zijn doorgaans leuke dingen!

Gisteren zijn bijvoorbeeld een aantal alten van mijn koor langsgekomen om extra te oefenen op een bepaald stuk van Bach. We waren met drie die het stuk totaal niet kenden, waar de dirigent er van uit ging, dat het toch min of meer gekend was van vroeger. Niet dus. Intussen zit het er redelijk goed in, gelukkig maar, want we moeten het zingen op de halve finale van Koor van het Jaar. Merel sliep rustig door het gezang heen, en Kobe zat heel mooi op zijn eentje te spelen (Wolf was naar de turnles). Ik heb toch fijne kinderen 🙂

Deze morgen ging ik met Merel naar de Colruyt, en liep ik daar Vallery tegen het lijf. Zij had na de boodschappen nog een dik kwartier over voor ze opnieuw moest gaan lesgeven, en dus is ze snel een koffie komen drinken.

En deze namiddag kwam Annick langs 🙂 Zij had nog verlof openstaan dat dringend op moest, en had vooral nog een cadeautje voor Merel. En dus bakte ik brownies (omdat ik het brikdeeg voor de gezondere dessertjes vergeten was), dronken we koffie, en zaten gezellig te kletsen.Geef toe, knap ‘zelfgebreid’ vestje!

vestje

Voorwaar voorwaar, fijne dagen.

Geplaatst op

Lena Mare

Niet alleen bij ons is er een wondertje in de vorm van Merel, ook bij mijn beste vrienden van aan ’t unief is een gelijkaardig mirakel gebeurd.

We zijn altijd hele goeie vriendinnen geweest, Gwen en ik, en waren elkaars getuige op onze respectieve huwelijken. Dat zegt al wel iets, nee? We droomden er ook van om samen zwanger te zijn, in de zomer van 1997. Dat is helaas niet gelukt: bij ons schortte er wel een en ander, en bij hen werd Leander geboren in de zomer van 99. Wij hebben moeten wachten tot voorjaar 2004, en dan nog alleen dankzij de IVFtechniek.

Maar toen ging het bij hen ook niet meer zoals het hoorde, en uiteindelijk hebben zij in 2003 Ernest geadopteerd, en in 2008 Elly, twee prachtige kinderen uit Zuid-Afrika.

Allebei hoefden we dus niet meer te rekenen op natuurlijke kinderen, en dat deden we ook niet. Tot ik afgelopen lente naar haar belde dat ik groot nieuws had, en zij met dezelfde woorden repliceerde. En toen werd op 9 november mijn Merel geboren, en op 19 november haar Lena-Mare. We waren dus samen zwanger in de zomer van 2010, iets waar we beiden absoluut niet op hadden gerekend.

Ik had haar kleintje nog steeds niet gezien (sneeuw- en vriestoestanden doen je niet bepaald buitenkomen met een pasgeboren baby), maar ben er vandaag eindelijk geraakt. We hebben heerlijk zitten kletsen, ook al was het lang geleden dat we elkaar gezien hadden. Het voelde zo vanzelfsprekend aan om daar samen in de keuken aan tafel te zitten, met twee wippertjes met elk een slapende baby aan onze voeten. Ik heb er echt van genoten. Heerlijk gewoon, een gelijkgestemde ziel.

We hebben meteen opnieuw afgesproken voor volgende week dinsdag, maar dan bij mij. Fijn he 🙂

Geplaatst op

Kind & Gezin en nog zo wat van die dingen

Gisteren was al bij al een drukke dag, eigenlijk.

In de voormiddag viel het eigenlijk nog mee: ik heb me beziggehouden met het opnieuw opstarten van mijn Weight Watchersdieet (ik ben intussen, dankzij de zwangerschap, 22 kilo kwijt, en ik zou er graag nog tussen de vijf en de tien extra kwijtspelen) en het maken van een weekplanner. Je kan die krijgen op de cursus, maar de donderdagen zijn bezet tot in juni, dus daar geraak ik voorlopig absoluut niet. Dan maar op mijn eentje, zeker? Verder heb ik nog alle mogelijke dingen geregeld, geblogd, en voor Merel gezorgd. Het is verbazingwekkend hoe snel de tijd dan gaat.

Tegen elf uur moesten we bij Kind en Gezin zijn: 56,5 cm, 5,550 kilo, mijn dochter doet dat schitterend! Ze heeft wel, uit pure angst, gebruld van het begin tot het einde, en die twee inentingen hebben er ook geen goed aan gedaan.

Daarna ben ik naar huis gecrosst om eten te maken voor mijzelf en mijn ventje, en tegen half twee stond ik alweer in Evergem: de voedingsbeha’s van Marlies Dekkers waren aan 60% in mijn vaste lingeriewinkel, en daar kon ik geen nee tegen zeggen. Ze hadden echter maar eentje in mijn maat, een andere kon ik in de tweede winkel in Mariakerke krijgen. Hmm.
Ik ben dan eerst nog even doorgereden naar Sleidinge om mijn oma te bezoeken in het rusthuis, en daarna toch maar naar Mariakerke gereden. Daar is de tweede voedingsbeha de mijne geworden (35 euro ’t stuk, valt dus gigantisch goed mee voor een mooie, stevige en functionele beha, en hij is mooi genoeg om ook achteraf nog te dragen), en ben ik ook nog in de babywinkel aldaar binnengegaan. Zij geven altijd 30% in de solden, en vanaf 5 stuks 50%. Zeer de moeite dus. Ik heb een broek van Mexx mee voor Wolf, drie leggings voor Merel voor als ze ietsje groter is, en vooral ook een heel erg mooie zwarte winterjas voor als ze twee is. Daar heb ik over getwijfeld: het is nog lang, maar die jas was écht wel mooi, en 50% korting op iets van Mexx is de moeite. En dus ben ik weer eens veel geld kwijt.

Soit, ik was nog net op tijd om de jongens af te halen, de boel hier thuis op te ruimen, en me verder vooral bezig te houden met een ontroostbare Merel, die wellicht serieus last had van de spuitjes. En dan tegen half acht naar de salsa, maar dat wist u al.

En ja, ik was moe ’s avonds. Zijt dan al ne keer thuis hele dagen :-p

Geplaatst op

Kleedjes

Hehe, ik heb weer eens mensen gezien vandaag! Deze voormiddag, nadat de mannen de deur uit waren en Mereltje gevoed was, geslapen had en nog maar eens gegeten had, ben ik naar school gereden. Ik moest nog wat papieren voor mijn ouderschapsverlof laten invullen, en dan kon ik meteen eens ‘stoefen’ met mijn dochter. Wat ik dan ook uitgebreid gedaan heb :-p

Daarna wilde ik toch nog even kijken voor wat kinderkleertjes in de solden. In ’t stad gaan zag ik niet zitten, Merel sliep wel maar kon elk moment wakker worden van de honger. Van Bollebuik in Mariakerke wist ik dat ze gesloten waren op maandag, en dus reed ik naar de JBC. Zijn die toch ook wel niet dicht op maandag zeker! Ik dus maar onverrichterzake mijn kar gekeerd en naar huis gereden. In het passeren ben ik wel nog bij de C&A gestopt, voornamelijk om een broek voor Wolf te halen – die groeit als kool en de broeken die ik drie maand geleden heb gekocht, zijn eigenlijk alweer te klein. Er hing nog welgeteld 1 broek maat 128 in de solden, maar er hingen vooral ook meisjeskleren. Oh ja. Voor volgend jaar, maatje 74-80. Ik kon het niet laten, en heb twee sets mee van elk een T-shirt, legging, mouwloos kleedje en bijpassend bolerootje. 25 euro elk. En dan nog een mega schattig wollen grijs kleedje.

kleedjes

En dan heb ik me nog sterk ingehouden, want er liggen al stapels kleren in haar kast, gekregen/geleend van links en rechts. Maar ik zie het al zo voor me, mijn kleine meid die netjes zit te spelen in die kleertjes. Oooh ja. Echt wel.

Geplaatst op

Bezoek

Een fijne dag gehad vandaag: Nathalie, een goeie vriendin uit het middelbaar, is vandaag op babybezoek gekomen met haar drie kinderen. Die wilden perse Merel ook zien, en uiteraard is het dan ook fijn om te kunnen spelen met mijn twee jongens, en al dat onbekende speelgoed. Ik denk dat we allemaal wel een fijne middag hebben gehad, zelfs Jorunn die nogal verlegen was.

Ik had vlak na het eten nog een grote pot rijstpap gemaakt, en een grote pot vanillepudding met stukjes speculoos erin. Je had de gezichtjes moeten zien toen ik dat aankondigde: ze wisten niet hoe rap ze aan tafel moesten zitten!

En ik, ik moet toegeven dat ik genoot van al dat volk in mijn huis: als je al drie maanden thuis zit zonder noemenswaardig sociaal leven, is bezoek altijd wel welkom 🙂

Geplaatst op

Oma

Drie weken geleden was ik bij mijn ene oma, dinsdag ben ik naar mijn andere oma (vorige maand ook 89 geworden) gegaan om Mereltje te laten zien. Ik heb er gezellig zitten kletsen (veel te lang, ik heb me nog serieus moeten haasten om de kinderen op tijd uit de schoolopvang op te halen), en zij heeft zeker een half uur met Merel op haar arm gezeten. Ik moet er echt eens geraken met mijn ma erbij, dan kunnen we een viergeslachtfoto maken.

omoe