Verjaardagsfeestje!
Merels verjaardagsfeestje was er gewoon nog niet van gekomen. Mijn najaar zat nogal vol met larpweekends en koorgedoe, en dan waren het examens en was het ook niet het ideale moment om feestjes te houden.
De eerste zaterdag van de vakantie dan maar, al was dat eigenlijk ook geen schitterend idee wegens nog een beetje moe. Maar de beide broers waren wel beschikbaar, en blijkbaar zijn die, volgens de vriendinnetjes, een conditio sine qua non. Deze keer was er zelfs nog een extraatje bij in de vorm van Arwen, die expliciet door Merel gevraagd was. En het is niet alsof Wolf dat zo erg vond.
En waarom nu de broers? Wel, andere vriendinnetjes gaan naar de film of het zwembad of Jump Sky of zoiets, maar Merels vriendinnen vragen altijd om een thuisfeestje, want daar zorgen Wolf en Kobe voor het entertainment.
Zoals altijd is er eerst, na de cadeautjes, de taart.
En dan begint het muziekpak: allerlei maffe spelletjes, geleid door de jongens, met als orgelpunt het parcours in het donker in Wolfs kamer. Die heeft het nog altijd over voor zijn zusje om niet alleen zijn hele middag eraan op te offeren, maar ook nog zijn kamer helemaal op stelten te zetten. En de meisjes – en de ene jongen van dienst – zijn er compleet zot van.
Ze mochten zelfs zo veel mogelijk staartjes in zijn haar maken.
Eindigen deden we met oliebollen, al was er precies iets mis met de manier waarop ze gerezen waren. Tsja.
Al bij al was het een bijzonder geslaagd feestje, vond Merel. En dat is wat telt.
365 – 21 december 2019 – verjaardagsfeestje
Sinterklaas!
Jawel, Merel gelooft er nog steeds in, dat heb ik u hier al verteld. Ze was dan ook echt aan het popelen, gisterenavond, het briefje voor de Sint zegt genoeg.
Deze morgen was ze dan ook niet te houden en sprongen zij en Kobe bij mij in bed – zoals elke morgen – maar dan met de vraag om onmiddellijk naar beneden te komen, want De. Sint. Was. Geweest!
Die had voor Merel een groot cadeau mee, een grote pop van LOL Surprise, en dan voor Kobe een doos met nerfpijltjes en voor Wolf een nieuwe ring. Want ja, die is zijn zelfgekochte ring kwijt, helaas. En vooral, zoals gevraagd, een hoop marsepein en speculoos. Tsja, die man heeft zich misschien zelfs een beetje overdaan, denk ik. Maar dat vonden ze helemaal niet erg.
Zelfs de jongens glunderden met hun hoeveelheid chocolade.
En ’s avonds reed ik nog met Merel tot aan de kantoren van Duke & Grace waar de Sint ook nog langskwam, en Merel nóg een popje van LOL Surprise kreeg, zowaar! De sfeer zat er in elk geval dik in daar.
365 – 06 december 2019 – Duke & Grace Sint
365 – 05 december 2019 – Sintbriefje
Rockband
Voor wie nog illusies koestert over de samenstelling van een rockband volgens negenjarige meisjes: vandaag kwam Merel af met het verhaal dat ze met haar vriendinnen rockbandje had gespeeld op de speelplaats. Ha ja, want daar hebben ze een aantal houten speelpodia die druk gebezigd worden. Ze heetten Rudolph, zei ze, en ze hadden de instrumenten verdeeld. En blijkbaar heb je in een hedendaagse band drums, keyboard, gitaar en de combinatie zang/DJ.
Juist ja.
Hartjesmelk
Ik schreef het twee weken geleden al: op donderdag ga ik tijdens Merels blokfluitles meestal rustig naar de Labath een caffé lattè drinken. Soms ga ik in ’t stad, maar ik moet lang niet altijd iets hebben natuurlijk.
Vorig jaar waren we een half uur later en ging de Labath dicht op het moment dat haar les klaar was, maar nu is ze klaar om half zes, net op tijd voor de last call. En Merel neemt dat met beide handen aan: ze komt vrolijk richting het café dartelen, staat dan aan de overkant te springen tot ik haar zie – ik probeer het natuurlijk in de gaten te houden – en dan steek ik haar over op het zebrapad. Op zich zou ze dat zelf moeten kunnen, maar dat is daar een zodanig gewriemel van voetgangers, fietsers, auto’s en bussen, dat ik dat liever niet heb.
En dan komt ze met een grote glimlach bij mij zitten en bestelt een warme melk met honing. Véél honing, want die zit in zo’n “ketchupfles”, zoals ze het zelf noemt.
Dat zijn zo van die kleine gestolen momentjes tussen mijn dochter en mij, en ik geniet er volop van.
Sinterklaasbrief
Onze Merel gelooft nog steeds in Sinterklaas. En nee, ik ben ervan overtuigd dat ze me niet voor de gek houdt. Ze heeft het me namelijk al gevraagd: “Zeg mama, Julie en Feija zeggen dat de Sint niet echt is, dat jullie dat zijn. Feija heeft namelijk al haar brieven aan de Sint in de kast van haar mama gevonden. Maar ik geloof niet dat jullie dat zijn, hoor, want jij zou daar veel meer spel van maken. Toch?”
En dus schreef ze een allerschattigste brief aan de Sint. Met vooral de opmerking over haar broers.
Parenting done right, toch?
365 – 14 november 2019 – secretaresse of zoiets.
