Geplaatst op

Wandeldagje

Merel had vandaag een dagje boerderij, maar omdat bussen zo gruwelijk duur zijn, hadden de juffen en meesters gevraagd of het niet per auto kon. Nu, ik moet niet lesgeven op maandag, en dus stond ik rond negen uur met drie dikke vriendinnen in Drongen op de Campagne. Aangezien ik daar nu toch was, kon ik meteen in de vrieskou een wandeling maken, vond ik.

Maar eigenlijk was ik nog niet uitgewandeld, en dus ging ik nog even in de Vinderhoutse bossen, op zoek naar een cache. Helaas, geen cache, wel een drie kwartier gezonde boslucht opgesnoven.

Ik reed naar huis, ging nog even liggen, en tegen kwart voor twaalf stond Véronique hier. Samen gingen we eten in de VIP-school, waar twee keer per maand op maandag de leerlingen eten serveren aan de leraars + gasten die dat willen. We waren met niet veel, maar het was wel gezellig: Franse dag. De menuutjes waren in het Frans, de tafel was zeer Frans gedekt, en er speelde een ‘valse musette”. We kregen zelfs, zoals het hoort, de bediening in het Frans, zij het een beetje stuntelig. Maar het eten was wél lekker: een stukje quiche als voorgerecht, daarna vol au vent met frietjes, en een schitterende tarte tatin als afsluiter. Een zeer Escheriaans gebouw, overigens.

Daarna wandelden Véro en ik rustigjes richting STAM om daar een superleuke multicache rond het museum te doen. Kort, maar heel leuk, veel bijgeleerd, en supermooi gedaan.

Tegen drie uur repte ik me alweer naar Drongen, om daar een zeer vrolijke, maar ook wel vermoeide Merel op te pikken.

En dan was er ’s avonds nog logo, waardoor ze al helemaal pompaf was, en ik ook. 14.599 stappen, goe gedaan!

Geplaatst op

Nog eens een geocache introductie

Veronique had gisteren en vandaag een ganse dag opleiding Frenetonderwijs, en dus kwam dochter Léonore de hele middag bij ons. Alleen… Wolf had huiswerk, en Merel en Kobe waren naar de scouts. Het kind wist dus niet goed wat te doen, eigenlijk.
Het was prachtig weer, beetje koud, maar bon, en toen ik haar voorstelde om te gaan geocachen, zag ze dat meteen zitten. We reden in de richting van Ertvelde, en zagen een paar hele mooie plekjes en hele mooie caches.

Thuis heeft ze meteen een gratis account aangemaakt, en ik denk dat ze er wel mee vertrokken is, met dat geocachen. Zalige hobby, toch?

Geplaatst op

Zondagswandeling

Twee weken geleden was ik met ons pa gaan wandelen in de Lange Velden, en dat was hem machtig goed bevallen. Hij heeft intussen gelukkig zelf ingezien dat wandelen niet alleen goed is voor zijn algemene conditie, maar ook voor zijn Parkinson, en dus gaat hij mee. Regen, daar zijn we niet voor, maar kou, daar kan je je tegen kleden.

We stapten in de auto en reden naar Gentbrugge. Waarom Gentbrugge? Wel, daar langs de Schelde kan je heel mooi wandelen, en liggen er meteen ook een aantal geocaches die ik nog wilde zoeken.

We stapten een fijn eindje, zochten en vonden de caches, en genoten er allebei van. EN hij heeft zelfs zijn best gedaan om niet te roken, wat zeer geapprecieerd werd. Merci, pa! En voor mij is het sowieso leuker dan alleen op stap gaan.

En weet je wat mooi meegenomen is? Koffie en taart achteraf smaken dubbel zo goed!!

Geplaatst op

Cadzandië

Björn van IdeeKids had me een tijdje geleden gecontacteerd: of ik het niet zag zitten om rond zijn domein Cadzandië in, u raadt het al, Cadzand, een geocachetocht te leggen. Toen ik hem vroeg wat hij precies in gedachten had, moest hij bekennen dat hij er eigenlijk niet zo veel van afwist. Tsja… Ik wilde dat gerust doen, maar ik ga niet elke keer naar Cadzand rijden om een logrolletje te vervangen of een nieuw potje te steken, hij moet dat wel degelijk zelf kunnen onderhouden. We zijn vandaag dan maar naar Cadzand gereden voor een uitleg aldaar.

Rond elf uur zaten we in de auto, en onderweg pikten we vrolijk een paar caches op, tot we ons aan de duinen parkeerden. Björn had ons namelijk Strandpaviljoen DOK 16 aangeraden om te eten, en jawel, dat was een excellente keuze!

Je zit dus ook echt op het strand, met zicht op zee. Heerlijk! Na het eten liepen we dan ook een eindje over het strand, maar niet te ver, want Wolfs rug kan dat niet aan. Onderweg naar Candzandië pikten we ook nog een tweetal caches mee.

Iets over twee waren we bij Björn en gingen de kinderen meteen met de gocarts spelen, al kwamen ze na een tijdje toch binnen een beetje lezen. Intussen kon ik uitgebreid uitleggen wat geocachen nu eigenlijk was, en wat zijn opties waren voor een geocachetocht in de buurt. Hij ging het eens grondig bekijken, zei hij.

Tegen vier uur waren we weer onderweg: een paar geocaches, en dan een vieruurtje in datzelfde Dok 16, terwijl Merel en Kobe op het strand speelden en vliegerden.

Tegen dan begon het al serieus donker te worden en reden we naar huis. Fijne, vermoeiende dag, maar echt wel genoten.

Geplaatst op

Geocacheles

Alweer een dag prachtig weer! Max had me al een tijdje gevraagd om eens te tonen wat dat geocachen nu eigenlijk was, en dus waren ze tegen half vier naar hier gekomen (ze=Max, Karen en de kleine Jef) en reden we samen richting Oostakker/Sint-Amandsberg.

Helaas blijken de regels voor de gratis geocache app verstrengd: vroeger kon je als legger van een geocache zelf kiezen of die voor iedereen zichtbaar was, of enkel voor premium leden (30 euro per jaar). Nu blijkt elke geocache boven een moeilijkheidsgraad van 2/2 (verstopmethode/terrein) enkel voor premiums. Waar vroeger de ratio 2/3 tot 1/3 was, is dat nu omgekeerd dus. Jammer!

Maar bon, we lieten het aan ons hart niet komen, en zochten er toch een paar, waarvan dus sommigen met mijn gsm en niet die van hen.

Ze hadden helaas nog andere plannen, waardoor we vrij snel alweer terug moesten, maar ik heb het gevoel dat ze ermee weg zijn. Jef zag het alleszins volledig zitten, en die wandelt anders absoluut niet graag.

Tsja…

Geplaatst op

Rondlopen met een doel

Vanmorgen zaten er hier dus drie pubers aan de ontbijttafel, beetje moe, maar blijkbaar hadden ze wel een fijne avond gehad. Wolf zei in elk geval dat het oké was, en dat telt.

Tegen elven waren ze het huis uit, en tegen half vier wilde ik ook zelf even het huis uit: het was prachtig weer, en ik heb geen zittend gat, ondanks de rug. Kobe en Merel waren op pad voor de wafelbak van de scouts, Wolf zijn rug deed veel te veel pijn, en dus reed ik op mijn eentje richting Sint-Amandsberg om daar een paar cachekes te zoeken. Sommige vond ik heel vlot, en aan een andere heb ik drie kwartier vruchteloos staan zoeken… Tsja.

Al bij al was ik twee uur aan het rondlopen, uiteindelijk zelfs al in de schemering, en ik genoot er intens van! Het was ook zeer afwisselend: een grote cache aan volkstuintjes, eentje in een woest hoekje van een park, waar ik trouwens een andere cacher tegenkwam, en die ik ooit vroeger al eens had proberen loggen tussen metershoge netels. Niet dus, nu gelukkig wel. Een cache lag naast de spoorwegtalud, een andere in een Oostakkers bosje, en een laatste aan de rand van een bos. Mooi mooi…

Ik kwam helemaal uitgewaaid en goedgezind terug. Dat geocaching, da’s gewoon een excuus om te wandelen, maar dan met een doel. Zalig.