Het Huis van Alijn

De jongens hadden al lang gezegd dat ze eens dat museum wilden verkennen, en dus reed ik vandaag met onze drie kinderen, en met Bo, Vallery’s dochtertje, naar de Vrijdagmarkt. Merel vloog in de buggy, de rest kreeg de strenge raad in mijn buurt te blijven, en we liepen richting Oudburg. Ginder deden de meisjes de kleuterzoektocht en de jongens de scholierentocht, en we zagen dat het goed was, als in: een echte aanrader!

Een uitgebreid verslag kan u hier op Gentblogt lezen, compleet met foto’s en al.

Maar als u kinderen hebt die zich vervelen in deze laatste weken: doen! Echt wel!

Vier voorstellingen op één dag

Dat moet kunnen, tijdens de Gentse Feesten.

Merel, Kobe en ik wapenden ons tegen de regen, en reden fluks naar het Arcatheater voor de voorstelling ‘Hut’ van 4Hoog. We waren op het nippertje vertrokken, en ginder stelde ik vast dat ik niet eens mijn portefeuille bij had 🙁 Maar toen ik zei dat ik van Gentblogt was en dus een recensie ging schrijven, herkende ze mijn naam, kon zelfs nog zeggen welke voorstelling ik eerder al had besproken, en we mochten gratis binnen. Yay!

De recensie in kwestie kan u dus hier lezen, compleet met foto’s en al.

Intussen was het buiten gestopt met regenen, en begon het eigenlijk al warm te worden. Gewapend tegen een eventuele nieuwe stortbui trok ik met Kobe en Wolf naar het EFTC, alwaar we nog eens drie poppenvoorstellingen zagen.

De eerste was grotendeels woordenloos, en Wolf was vrijwilliger van dienst. Ik heb dan ook een pak foto’s van hem genomen, hieronder krijg je er een paar. Het verslag staat, zoals altijd, op Gentblogt, maar heb ik deze keer ook zelf geschreven. Gelukkig was Max er om foto’s te nemen.

puppet01

puppet02

puppet03

puppet04

puppet05

Bij de tweede heb ik ongelofelijk smakelijk gelachen, maar de jongens vonden er niet veel aan. Wie dus nog gelooft dat poppentheater voor kinderen is, wel, die mag naar deze voorstelling komen kijken.

En voorstelling drie, wel, dat was pure Punch & Judy, het Engelse equivalent van onze Jan Klaassen en Katrijn, ofte ons Gentse Pierke. Grappen en grollen, meppen, slapstick, maar het was knap gebracht, en de jongens vonden het heerlijk!

Na het obligate ijsje reden we terug naar huis, met een stevige brok cultuur achter de kiezen. Het smaakte naar meer, maar het zal voor volgend jaar zijn, vrees ik.

Non-Stop

Omdat Gentse Feesten voor mij gelijk staan aan optredens en cultuur, nam ik Wolf mee naar de Scala in Sint-Amandsberg voor een avondje musical. Toegegeven, het was op uitnodiging en met de bedoeling om een verslag te schrijven voor Gentblogt, maar dan nog.

We hebben er allebei van genoten, van ons avondje uit. In de pauze is Wolf voor ons drankjes gaan halen, en hebben we samen op het terrasje buiten gezeten, en gekletst. Wij kunnen dat, mijn oudste zoon en ik. Soms ernstig, maar meestal nogal gekscherend en onnozel doend, zoals een beetje in de familie zit. Hij wordt zo snel groot, die zoon van me…

Voor het verslag van de musical moet u hier klikken, ik heb geen zin om het alsnog hier te zetten, vooral omdat er nogal wat foto’s in staan.

Kinderboerderij De Campagne

Omdat ik het hele weekend met de jongens op stap was geweest en Merel bij papa had gelaten, was het vandaag een Mereldagje. Het was al goed begonnen met het theater, waar ze zot van was, en het ging dus verder met de kinderboerderij.

Het was er warm en druk, maar eigenlijk ook best gezellig.

Een verslag met een aantal foto’s kan je hier lezen op Gentblogt. De tekst is van de hand van Ilse, de foto’s komen van mij. Maar ik geef er hier graag nog een paar extra mee, die de stadsblog niet gehaald hebben.

kinderboerderij1

kinderboerderij2

kinderboerderij3

kinderboerderij4

kinderboerderij5

kinderboerderij6

kinderboerderij7

Tinkelbel

Omdat gisteren De Heksen zo waren meegevallen, ging ik deze voormiddag met Merel en de jongens (vrijkaarten voor Gentblogt) naar Tinkelbel, de kleutervoorstelling. Wat ik ervan vond, kan je lezen op Gentblogt, en neem ik hier ook even over voor u ^^

Deze blogpost is oorspronkelijk geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt. Waar anders?

Tinkelbel ofte een elfje dat naar het elfenbal wil.

Ook kleuters hebben recht op een portie cultuur af en toe, al is het dan meestal nog met de kleine c. Maar je kan ze niet vroeg genoeg laten kennis maken met theater en dergelijke, vinden wij hier ten huize.

En dus stonden we gisteren netjes om elf uur klaar aan de Toren van Babel aan de Bargiekaai, voor de voorstelling Tinkelbel van Theater Uitgezonderd. Voor het verhaaltje moet je het als volwassene niet doen, maar een peuter van twee en een half vindt het perfect verstaanbaar, en, aan de reacties te zien, ook ronduit zalig!

Het elfje Tinkelbel wordt wakker in het elfenbos, doet even wat aan persoonlijke hygiëne, laat iedereen, inclusief de ouders, even mee aan ochtendgymnastiek doen, en krijgt dan een brief waarin ze uitgenodigd wordt voor het elfenbal. Paniek natuurlijk, want het is die avond al, en ze moet nog tal van voorbereidingen treffen. Wat een geluk, een ganse zaal vol kinderen die haar willen helpen!

En geloof me, dat doen die kinderen maar al te graag. Ze roepen, applaudisseren, kijken met open mond naar de handpoppen die fungeren als andere personages, verzamelen blaadjes of druppels, doen de elfendans, en wel meer van dat soort dingen. Heel af en toe sluipt er eens een opmerking tussen die ook de volwassenen doet gniffelen, maar dit is vooral een voorstelling die puur op kleuters is gericht, en duurt daarom ook amper drie kwartier.

Op het einde gaat Tinkelbel weer slapen, en als er dan een meute kleintjes eerbiedig rond gaat staan om te kijken, en fluistert dat we stil moeten zijn, dan weet je dat het goed was. Onze peuter is het overigens de hele dag blijven herhalen: “Tinkelbel sjaapt, he mama? Moete stil zijn!” En meer cultuur moet dat voorlopig niet zijn.

Tinkelbel (3+)
Theater Uitgezonderd
Toren van Babel, Bargiekaai 1
Speelt nog op 25 en 27/07 om 11.00
www.uitgezonderd.be

De Heksen (+ vrijkaarten)

Deze blogpost is oorspronkelijk geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt. Waar anders?

Elk jaar opnieuw trek ik met de kinderen naar de Toren van Babel aan de Bargiekaai voor de kinderproducties van theater Uitgezonderd, en nog geen enkele keer hebben ze me teleurgesteld. Integendeel, het cd’tje van de voorstelling ‘Pluk van de Petteflet’ is hier met voorsprong de meest gedraaide cd in huis, en zelfs ik ben hem nog niet beu gehoord.

Daarom waren we ook vandaag weer present voor de nieuwe voorstelling “De heksen”, naar het boek van Roald Dahl. Meesterverteller Roald Dahl leek wel een magische formule te hebben om bestsellers te schrijven, en voor ‘De Heksen’ (1983) gebruikte hij als ingrediënten vooral gruwel, gevaar, humor en hilariteit.

Jonas groeit op bij zijn geliefde oma. Het is een grappige dame die veel weet over de heksen, nog meer over hun bijeenkomsten en bijna alles over de Grote Opperheks. Als oma en Jonas samen met vakantie gaan naar zee, merken ze iets bijzonders op in hun hotel: veel dames, heel veel dames, heel veel bizarre dames… Het blijken allemaal heksen te zijn die hun grote jaarlijkse bijeenkomst houden. Daarop kondigt de Opperheks aan dat ze alle kinderen wil vernietigen met haar nieuwe magische formule! Tijd voor Jonas en oma om in te grijpen en de heksen proberen uit te schakelen.

Heksen01 “De Heksen (+ vrijkaarten)” verder lezen

Gentse Feesten, dag 1 en 2

De openingsstoet hebben we aan ons voorbij laten gaan, en pas in de late namiddag ben ik met de jongens de stad in getrokken. Ik wilde onze badges voor het Puppetbuskersfestival afhalen, en ik was in de veronderstelling dat er dan ook al voorstellingen waren, maar helaas, enkel de officiële opening.

Ik ben dus maar met de kinderen gaan rondlopen. We hebben een ijsje gegeten, even geluisterd naar dixieland, de sfeer opgesnoven, en er eigenlijk wel van genoten, ja.

Vandaag hadden we een strikter programma: om 14.30u de voorstelling ‘De Heksen’ aan de Bargiekaai, en dan met de bus naar het centrum voor alweer het EFTC (Europees Figurentheatercentrum).

Die Heksen, da’s trouwens een aanrader, en via Gentblogt kan u overigens nog vrijkaarten winnen voor zaterdag. Het verslag kan u daar lezen, en zet ik ook hier nog wel.

Vervolgens zijn we via een ijsje naar het figurentheater gewandeld, en hebben er twee knappe voorstellingen gezien, eentje met een jonge vrouw en een gigantische kubusvormige plastiekzak, en eentje met Canelo, een hond aan wel twintig draadjes. Knap gedaan, verslag zal u ook wel kunnen lezen op Gentblogt.

Voor is dat dus de Feesten: cultuur, rondlopen, sfeer, en cultuur. Meer hoeft dat echt niet te zijn.