Waaiwandeling

Buiten was het geen half haar koud vandaag, maar de wind was meer dan krachtig. Merel waaide bij momenten bijna weg, en dus gingen mijn dochter en ik op pad. Ik moest meteen aan ons ma denken: die zou bij dit weer ook niet in haar kot gebleven zijn, wel integendeel.

Merel en ik reden eerst naar de Gaardeniersbrug om er een cache te vervangen en reden toen door naar de Bourgoyen, want daar lag een nieuwe aan de ingang. Uiteraard gingen we toen ook even de Bourgoyen zelf binnen, want Merel kon zich niet herinneren dat ze er ooit geweest was. Uiteraard wel, maar ik vermoed dat de laatste keer nog in de buggy was ^^

In ieder geval hebben we het toertje van de dijken gedaan terwijl ze taterde, huppelde, blaadjes, takjes en ander herfstgerief verzamelde, en ik weet niet wie van ons er het meest van heeft genoten.

Thuis was er het schikken van de oogst en warme melk met honing.

En een klein beetje koppijn van de wind, dat ook, maar dat hoort er nu eenmaal bij.

En ik belde ook nog even naar ons ma. Ha ja, na zo’n heerlijke winderige wandeling kon ik toch niet anders?

Hey ma, ik ben net gaan uitwaaien met Merel in de Bourgoyen! Ge zoudt het zalig gevonden hebben, we hebben dan ook uitgebreid over u gekletst, mijn dochter en ik. We waren het erover eens dat ge waarschijnlijk uw auto zoudt gepakt hebben om mee te komen wandelen. Of eerder nog: ge zoudt ons gesommeerd hebben om naar Zomergem te rijden en daar ergens op Stoktevijver of aan ’t Sas met u te gaan wandelen en weg te waaien.
Weete, ma, ’t was een ma-dagje vandaag. Met heerlijk veel wind en nostalgie. Ik mis u.
Salu, en de groeten ginder hé!

Villa Ooievaar, de laatste keer voorlopig?

Vrijdag, en dus tijd voor mezelf om rustig op mijn eentje te gaan eten op een van mijn favoriete plekjes, zijnde het sociale restaurant Villa Ooievaar temidden in een park. Er zijn slechtere plekken om te zitten.

Ook het eten heeft verschil: het is altijd lekker, maar soms is het gewoon macaroni met hesp of varkenslapje met boontjes of zo. Vandaag was het een zeetongetje met Hollandaisesaus en gebakken patatjes. Echt, het was machtig lekker! En dat voor tien euro…

Alleen was de portie voor één keer naar de kleine kant – anders heb ik altijd over en vraag ik regelmatig een Restorestje. Maar ik had tijd, ik zat ongelofelijk op mijn gemak, en dus bestelde ik nog een koffie en een stuk heerlijke perentaart die ik had zien passeren. Toen was ik wel een beetje winnie, maar mijn weekend was heerlijk ingezet, geloof me. Ik geniet volop van dat kleine mij-momentje.

Maar ik vrees dat het voorlopig de laatste keer zal zijn: de restaurants gaan niet langer open mogen blijven, vrees ik. Ik snap dat wel, maar ik ga het missen, dat momentje. Ach ja, het komt wel terug.

The Church

Dat het lang geleden was, zo nog eens op date night met mijn liefste. Hij had voor ons een coronaplekje gereserveerd in The Church, het pop-up restaurant in de prachtige kerk van het Monasterium in Gent. Ik kende de locatie nog van lang geleden, van een trouwfeest, maar was er sindsdien niet meer geweest.

Ze hebben de locatie in elk geval schitterend aangepakt, en ook meteen coronaproof, want de tafels zijn anderhalve meter breed. Niet meteen iets voor een intiem tête-à-tête, maar wel lekker veel plaats. Verder is er heel veel groen, zowel qua planten als qua belichting, maar met aandacht voor alle religieuze componenten.

En het eten? Goh… Zeker niet slecht, maar niks waar we echt wild van werden, zeker niet voor die prijs. Mooi gepresenteerd, maar niet echt verrassend. Wat ik wel fijn vond, waren de verschillende soorten groenten in aparte kommetjes.

Maar bon, het belangrijkste was dat we een fijne avond hadden én om half tien al gewoon weer thuis waren ^^

 

 

Maison Jeroom

Alweer donderdag, en dus een nieuwe lunchafspraak met Véronique, zolang het nog lukt.

Alleen… waar? We verkennen allebei graag nieuwe adresjes, en dus zei ze prompt: “Maison Jeroom, Dok Noord”. Ze had de dame van dit restaurantje leren kennen via een Boch verzamelgroep en wilde er graag eens naartoe.

We hadden afgesproken om half één en ik was maar nipt op tijd: ik had het verkeer blijkbaar onderschat. Maar toen ik binnenkwam, bleek ook zij er nog niet te zijn, en een paar minuten later kreeg ik een paniekerige telefoon: “Hey, ik loop hier rond in Dok Noord en ik vind het maar niet!” Euh, ik had bijna hetzelfde voorgehad, ware het niet dat ik Waze had ingeschakeld voor de files. Er is namelijk wel het shoppingcenter Dok Noord, maar er is ook de strààt, en die ligt een klein beetje verderop, vlak voor de Muidebrug naar rechts langs het water, vrij idyllisch zelfs. Klassieke fout, zo wist de eigenares me nadien te vertellen.

Maar bon, ik bestelde meteen al voor twee, en iets later kwam zij alsnog aangestoven, helemaal verhit, maar nog meer dan op tijd om rustig te kunnen lunchen.

En dat deden we met veel smaak: ik had voor beiden de pokebowl van de dag (13 euro) besteld, met zalm en avocado en zwarte boontjes.

Ik vond het eerst precies een vrij kleine portie, maar geloof me: ik heb het niet eens opgekregen, en het was nochtans bijzonder lekker!

Het interieur is licht en luchtig, met veel bleek hout en wit, en ook bijna alles in Bochporselein. De kaart is niet bijzonder uitgebreid, maar wel heel erg vers en ook gericht op vegetariërs en zelfs veganisten. Je kan er lunchen, maar ook ontbijten en op vrijdag-zaterdag-zondag ook brunchen. Zelfs een High Tea behoort tot de mogelijkheden, als je het op voorhand aanvraagt.

De taarten, daar hadden we geen tijd meer voor, maar die zagen er zeer aanlokkelijk uit, en je kan er ook pannenkoeken en wafels krijgen.

Jammer dat het weer wat minder was, want we hadden met plezier op het terras gezeten. Ik vermoed dat dat voor een volgende keer zal zijn, want ik ga hier nog terugkomen, denk ik.

Ook goed om weten: je kan ook afhalen en zelfs laten leveren binnen het Gentse. Als je voor meer dan 20 euro bestelt, leveren ze zelfs gratis.

Maison Jeroom
Dok Noord 23
9000 Gent
09 220 99 51

Ma: gesloten
Di-Woe-Do: 11u00 – 17u00
Vrij-Zat: 09u30-19u30
Zon: 9u30-17u00