Nand

Mijn neefje, het zoontje van mijn kleine broer, is ook al één jaar geworden. Jawel. Het gaat zo snel, meneer.

Vandaag zijn we dus bij mijn broer thuis taart gaan eten ter zijner ere. Niet dat Nand zich daar sterk van bewust was, maar hij genoot van alle aandacht, en van het schijfje peperkoek met slagroom waar hij naar hartelust mocht in defelen.

Yup. Mijn kleine broer is groot. Zijn zoontje heeft de eerste horde nu ook al genomen.

Maar één dezer dagen word ik meter van een nieuw kleintje. Van mijn andere broer dan wel. Ik kijk er enorm naar uit.

Inbranden

Barts nonkel Staf is op 31 december officieel gestopt met zijn boerderij, en is verhuisd naar een paar straten verderop, waar hij een knap huis heeft gekocht en laten inrichten.

Vandaag werd hij 66, en waren we uitgenodigd, samen met de rest van de familie, om een kijkje te komen nemen in zijn nieuwe huis, en dan samen te gaan eten. Inbranden, noemt mijn schoonmoeder dat. Ik kende het woord niet. Helaas hadden ze net deze week de ganse straat opengelegd voor werken, zodat je eerder een modderbad zou nemen dan bij hem binnengeraken. Het verzamelen was dan maar bij mijn schoonouders, en het huis zal voor later zijn. Wij hadden het toch al gezien…

Soit, we zijn dus lekker gaan eten in L’Artichaud in Kruishoutem. Ik hield mijn hart vast, maar al bij al viel het ongelofelijk mee. De meeste restaurants zijn blijkbaar toch afgestapt van die loodzware keuken met roombereidingen. Champagne lust ik niet echt (ik drink eigenlijk sowieso geen alcohol) en ik kreeg een heerlijk alcoholvrij aperitief voor mijn neus. Ik ben eigenlijk benieuwd wat erin zat… Het hapje dat erbij werd geserveerd, was iets met krab en rivierkreeftjes op sla, met een lichte dressing. Ideaal, gewoonweg!
Het voorgerecht was een groot stuk (in feite genoeg voor een hoofdgerecht) koolvisfilet met een zalfje van wortel en een bedje van groene kool. Lekker, én mager! Daarna volgde een Parmentiersoepje, op basis van aardappelen blijkbaar, die ik voor een groot deel laten staan heb. Véél te veel!
Het hoofdgerecht was eendenborst met groenten en kroketjes. Lekker, maar voor het grootste deel van het tafelgezelschap te weinig gebakken. De pure carnivoor in mij kon zich echter uitleven :-p

Het dessert was dan weer delicieus, en wellicht ook het ergste van calorieën: een bolletje cuberdonroomijs, met een kletskopje van cuberdon, en een heerlijk stuk perenbavarois. Bij de koffie kon ik dan ook nog niet afblijven van de koekjes en de meringue.

Maar… het heeft me bijzonder gesmaakt. Het gezelschap was aangenaam, de kinderen (die een kindermenu hadden gekregen van minipizza’s als hapje, garnaalkroket als voorgerecht, biefstuk met friet en appelmoes, en een kinderijsje mét windmolentje als dessert) waren niet vervelend, en we zaten warm en gezellig binnen in dat gure weer.

Fijne dag gehad.

Mijn schoonfamilie weet wat goed is :-p

Pannenkoeken

Vandaag zijn we eindelijk gaan nieuwjaren bij mijn broer. Ik had al een paar pogingen ondernomen om ons samen te krijgen, maar die waren jammerlijk mislukt. Toen had mijn jongste broer maar het heft in handen genomen, waardoor we vandaag, samen met mijn andere broer en diens gezin, waren uitgenodigd om pannenkoeken te gaan eten.

Er was eigenlijk vooral veel lawaai :-p Wat wil je: Wolf (6), Alexander (3,5), Kobe (2,5), en daar dan nog een kleine muis van nog geen jaar oud tussen, Nand. Ze hebben zich rot geamuseerd, dat wel, maar het enige moment waarop we ze stil kregen, was toen ze een pannenkoek aan het eten waren.

Mijn broertje had ze effenaan staan bakken, en ze waren heerlijk! Zelfs ik heb er twee gegeten (5 WW-punten per stuk, omdat ik er nog wat suiker op had gestrooid).

Eigenlijk zouden we elkaar wat vaker moeten zien, want het is elke keer weer gezellig. Alleen zijn onze agenda’s allemaal zo druk, en vragen kleine kinderen ook nogal wat slaaptijd, zodat het elke keer weer kort is.

Jammer, eigenlijk.

Auto te koop

Mijn lieve kleine broertje (intussen ook al 32 en papa) is veranderd van job, en krijgt daar een bedrijfswagen. Een goeie reden om zijn overigens uitstekende Opel Astra Break weg te doen. Mocht u op zoek zijn: het is een mooie gelegenheid.

Roeland en Sarah
Donkerstraat 99
9870 Machelen-Zulte
0476948270

OPEL ASTRA BREAK

Versie 1.7 DTH CDTi Enjoy
Jaar
10/2005
Kleur
Antraciet
Kilometerstand 118400 km
Brandstof
Diesel
Koetswerk
break
Prijs                                       €7999
Opties
ABS, airbag, airbag passagier, airco automatisch, centrale vergrendeling, elektrische ruiten, elektrische spiegels, onderhoudsboekje, radio-cd, servostuur
Cilinderinhoud 1686 cc
Vermogen
100 pk

opel1

opel2

opel3

opel4

opel5

Nummer 32: de uitleg

Een tijd geleden werden we gecontacteerd door een vriendin: haar moeder woont in Oostende en gaat een appartement beginnen verhuren. Volledig design ingericht, met alles erop en eraan. Of we zin hadden om ginder een weekendje te verblijven, feedback te geven over wat nog beter kon en wat nu al prima was, en eventueel er ook een beetje ruchtbaarheid aan te geven.

Bart en ik twijfelden geen moment, en stemden toe, en dus reden we op nieuwjaarsdag richting Oostende.

Lieve, de gastvrouw, legde me bij aankomst uit hoe de vork in de steel zat. Ze had altijd als interieurarchitecte meegewerkt in de zaak van haar man, maar nu waren ze gescheiden, en na je vijftigste is het niet evident om nog een job te vinden. Ze heeft een prachtig groot huis op twee straten van de zeedijk in Mariakerke, met al meteen een ingewerkt appartement, dat ze altijd gebruikten als er vrienden of grootouders of zo kwamen logeren. Dus, waarom zou ze dat nu niet verhuren? Er komen nog wat verbouwingen om het groter te maken, en een aparte voordeur. Een andere grote kamer op het gelijkvloers wordt dan meteen ook omgebouwd tot studio, en eventueel kan ook de rest van het huis verhuurd worden voor een groter gezin of vriendengroep.

Hier kan je een filmpje zien dat ik gemaakt heb.

Ik moet zeggen, ik was onder de indruk. Ruim, met een grote makkelijke designzetel, een prachtige, ingerichte open keuken met een ingebouwd espressomachien waar ik jaloers op ben, en echt alles erop en eraan. De badkamer is wat klein, met enkel een (uitgebreide uitgebouwde) douche en een lavabo, maar gerieflijk, er is een open dressing, en een ruime slaapkamer. De kinderen kregen een aparte tweede slaapkamer, aan de andere kant van de hal. Daar was Lieve wat bezorgd over: zouden ze zich niet wat afgesloten voelen? Heh, dan kent ze ons twee mormels nog niet: die vonden dat net fijn! Wij trouwens ook: net daardoor konden we rustig in de woonkamer lawaai maken en tv kijken, zonder dat we hen stoorden.

’s Morgens stond er netjes een groot ontbijt op een dienblad in de gang te wachten. Versgebakken brood, een verse gesneden ananas, appelsienen om zelf te persen, nesquik voor de kinderen, kleine doosjes cornflakes, kaas… Dik in orde, en uiteraard bijzonder gemakkelijk 🙂

En dat vond ik nu net het grote voordeel aan deze formule: je zit tussen appartement, bed-and-breakfast  en hotel in. Elk gezin met kinderen zal beamen dat een hotel met (kleine) kinderen niet vanzelfsprekend is. Als ze bij jou op de kamer moeten slapen, dan zit je zelf ook al vanaf een uur of acht gebonden. Je kan geen tv kijken want dat maakt lawaai, en soms is zelfs een leeslampje al te veel. Fijn hoor. En kinderen zijn meestal ook geen vragende partij om ’s avonds uitgebreid te eten. Die van ons hebben ’s avonds het liefst van al gewoon een boterham met beleg, maar vind dat maar eens! Op hotel heb je nl geen borden, messen en dergelijke, en in een broodjeszaak kan je ook geen gewoon brood krijgen.

Een appartement heeft dan ook weer nadelen: je komt toe in een koude kamer, waar je mag beginnen met de ijskast aan te zetten, de verwarming op maximum te draaien, de bedden opmaken, handdoeken uitpakken, boodschappen doen of massa’s drinken en zo uit je auto te sleuren… En vooral, als je weggaat mag je alles weer beginnen mee te nemen.

Dit zat echt tussenin: de ruimte van een appartement, maar meteen lekker warm, een koelkast vol met drank (waar je uiteraard voor moet betalen als je er iets van neemt, maar waartoe je absoluut niet verplicht bent), opgemaakte bedden, handdoeken die klaarliggen… Ook het ontbijt ’s morgens is zalig: je kan heerlijk rustig zitten wakker worden in je pyama met een espressootje, terwijl de kinderen tv kijken of zo, en je hoeft je kot nog niet uit om brood te halen. Mmmm.

Yup, wij zijn fan, en dat is niet omdat we er gratis mochten logeren. Voor mensen met relatief jonge kinderen is dit gewoon ideaal, en wat mij betreft een gat in de markt voor luxepaardjes zoals wij: het gemak van een appartement, de luxe van een hotel.

Bart en ik zijn geen zeemensen, maar ik weet wel zeker dat ik daar nog terugga met de kinderen. Tegen betaling, uiteraard, maar dat vinden we niet erg voor het gebodene. (Er is ook een tuin en een jacuzzi en zo, maar dat vonden we een beetje te koud in de sneeuw :-p )

Ik zou zeggen: ga even kijken op de website, en doe Lieve de groeten van ons als je gaat!

Zee

Zoals u eerder al kon lezen, zijn we op nieuwjaar voor twee dagen naar de zee getrokken. De post over nummer 32 moet ik nog steeds schrijven, maar hier komen alvast een paar foto’s van aan zee zelf. Mijn drie jongens 🙂

zee1

zee2

zee3

Eb… waar alle sneeuw is weggespoeld

En pas bij vloed, later diezelfde dag, zie je hoe hard het er gesneeuwd had.

zee4

zee5

Nieuwjaarsbrief

Vandaag zijn we gaan nieuwjaren bij mijn schoonouders. Naast een -alweer- heerlijk diner moesten er uiteraard ook nieuwjaarsbrieven gelezen worden. Vanaf volgend jaar hangt ook Kobe eraan voor de moeite, maar nu was het enkel nog Wolf, die tegenover zijn peter Koen heel hard zijn best doet.

Pizza

Eigenlijk had ik gepland dat we op kerstavond allemaal samen pizza’s zouden maken. Bart had toen nog massa’s pizza over van ’s middags op kantoor, en toen hebben we die maar opgegeten.

Het maken van eigen pizza’s hebben we dan maar tot vandaag gehouden. De kinderen zagen het alvast prima zitten, en hebben naar hartelust geholpen.

Het deeg, geef ik toe, heb ik deze keer kant-en-klaar gekocht, maar het beleg was wel naar goeddunken. De kinderen zijn vooral gek op ananas, dus hadden we een verse ananas, die Bart vakkundig in stukjes heeft gesneden. Lekker, jong! De ene pizza werd er eentje met gekookte hesp, ananas, broccoli, champignons, kerstomaatjes, en massa’s emmenthal.

De andere kwam dan met opnieuw hesp, champignons, tomaatjes en ananas, maar ook salami en mozzarella, en naast emmenthal ook gruyere.

Voor herhaling vatbaar.

pizzassamen

pizza1

pizza2

Gevecht

Op zo’n familiefeest moet er bij ons altijd gevochten worden. Een spelegevecht, uiteraard. In onderstaand filmpje wordt mijn oudste broer in de speelkamer belegerd door de drie kleine jongens, terwijl Bart af en toe een beetje probeert te helpen.

Op het einde van het filmpje schokt het een beetje, maar da’s omdat ik zelf zo hard stond te lachen, dat ik het cameraatje niet stil kon houden :-p