Geplaatst op

Mixed feelings

Een zeer wisselvallige dag, welzeker.

Het begon al niet te denderend: Merel is ziek! Gisteren had ze zich nog min of meer normaal gedragen, gisterenavond had ze plots 39,6°. Op zich nog niet echt alarmerend, baby’s hebben vaak serieuze koorts, maar toch meer dan genoeg om de dokter te bellen. De arts van Kind & Gezin had het dinsdag nog gezegd: Merel had dan wat last van haar neusje en van slijmoogjes, en blijkbaar waren haar oortjes ook niet helemaal zuiver meer. Ik moest gewoon geregeld spoelen, maar als er koorts zou opkomen, toch de dokter raadplegen.
Deze morgen dus gebeld, en ik had chance: tien minuten later was er nog een plaatsje! Ik ben te vierklauwens in mijn auto gesprongen, en Merel heeft het begin van een oorontsteking. Als ze nog eens een zware koortsopstoot heeft, moet ze antibiotica krijgen, het dutske.

Daarna ben ik naar mijn ma gereden om daar de zieke Merel af te zetten: uitvaart bij ons op school. Omdat het leerlingen zijn die ik zes jaar in de klas heb gehad, wilde ik er toch wel bij zijn. Als leerkracht vind je dat op den duur banaal, maar voor de leerlingen blijft het belangrijk. Het thema was sprookjesfiguren, en voor mij hadden ze, oh verrassing, de heks voorzien. Lekker makkelijk: een basic gothic outfit uit de kast genomen, een punthoed op, en klaar. Alle collega’s waren verkleed, en ik heb schitterende dingen gezien. Petje (of in dit geval hoed) af!

Na een wisselvallige en al bij al matige show ben ik dan terug naar mijn ouders gereden. Merel had bijna twee uur gehuild, maar was dan toch in slaap gevallen. Eten wilde ze niet doen, net zoals de nacht voordien. Amai mijn boezem! Ik heb dus rustig en bijzonder lekker gegeten: erwtensoep, en dan konijn met gebakken appeltjes en véél saus. En zelfs een appeltaartje als dessert 🙂 Dank u, ma! Mijn ouders waren allebei ook goed gezind, en we hebben gezellig buiten in de zon op het balkon zitten kletsen en lachen. Fijne dag, fijne dag.

Merel was na haar serieuze dut ook goed gezind, en wilde dan toch eten, gelukkig maar. Ik ben dan naar huis gereden, en heb thuis nog op ’t gemak wat huishouden gedaan, terwijl de kinderen op school in de opvang in de zandbak speelden.

En toen sloeg de dag weer om.

De jongens waren lastig, Kobe was huilerig, Merel had weer serieuze koorts en stopte niet met huilen. Kobe moest in bad, Wolf nam een douche, en toen bleek dat de sensoren van het bubbelbad niet op tien cm water zijn voorzien, en begon het zichzelf al droog te blazen terwijl Kobe er nog inzat. Uiteraard net op het moment dat Merel tóch een paar slokken wilde drinken. Consternatie alom. En toen huilde zij nog wat meer, en wilde Kobe niet eten en werd Wolf ambetant van de andere twee, en was ook mijn humeur ver te zoeken. En belde Bart dat zijn afspraak in de file zat en hij dus later ging zijn. Hmpf. Bad timing.

Gelukkig eindigde de dag in rust, met een slapende Merel en een Bart aan mijn zijde. Oef.

Geplaatst op

Nand

Nandje, het zoontje van mijn jongste broer (Roeland is de naam, Delphine!) is twee geworden. Wat resulteerde in een fijn feestje met veel volk, heerlijke taart, massa’s cadeautjes voor het kleine feestvarken, veel lawaai en drukte, broodjes ’s avonds, en een moe maar fijn gevoel.

Meer moeten de familiefeestjes voor verjaardagen niet zijn, toch?

Geplaatst op

Familiefeest

Vandaag was er opnieuw de jaarlijkse familiebrunch, ofte het feest van mijn (overleden) opa. Dat begint met een jaarmis voor opa, en dan een grote familiebrunch in een zaaltje. Ha ja, want rond de veertig volwassenen, en een stuk of tien kinderen. En dat kan al tellen, geloof me.

Ieder heeft een taak toebedeeld gekregen: zorgen voor aperitief, of brood voorzien, of taart bakken (zoals ik), of afwassen of zo.

Al bij al is dat een heel gezellige bedoening, en de enige keer op een gans jaar dat ik bepaalde familieleden zie. Er zijn meteen ook foto’s genomen van ons viergeslacht, want het was nog niet gelukt om alle vier tegelijk op dezelfde plaats te zijn. Ik hoop dat mijn nonkel die snel doorstuurt, want op het eerste zicht waren het echt mooie foto’s.

Yup. Volgend jaar meer van dat.

Geplaatst op

Babyborrel Liv

Voor zover mijn Weight Watchers deze week nog niet om zeep was, heb ik het deze namiddag toch definitief naar de verdommenis geholpen.

We zaten namelijk in Wetteren in de Otorongohoeve voor de babyborrel van ons nieuwe nichtje Liv, drie weken jonger dan Merel. Niet alleen heb ik er massa’s volk teruggezien dat ik in jaren niet meer had gezien (VEK, dus van toen ik student was), maar er was ook een enorm lekker en groot dessertbuffet. Ik heb nog niet eens van alles geproefd, en ik denk dat ik er zowat een gans weekbudget heb doorgejaagd op één middag. Maar lekker!

En Liv? Die heeft quasi de hele tijd liggen slapen in haar wiegje aan ons tafel 🙂

Geplaatst op

Nieuwjaren

Omdat één januari doorgaans al druk is, en we vroeger op die dag nogal in zombiemodus waren en nog volgevreten van de avond voordien, houdt mijn schoonmoeder haar nieuwjaarsetentje altijd een weekje later. Voor ons is dat schitterend: geen stress (of toch minder) op nieuwjaarsdag, en een fijn dineetje een beetje later waar we dan wél volop van kunnen genieten.

Zo ook vandaag: hapjes allerhande bij de champagne, zwezeriken als voorgerecht, soep, wild als hoofdgerecht, een ijsmannetje als dessert, en sneukelarijen bij de koffie. De taart, die er vroeger nog steevast bijkwam, is gelukkig geschrapt na herhaaldelijk aandringen, want we rolden nu al van tafel.

Maar vooral: fijn gezelschap, nieuwjaarsbrieven, en veel cadeautjes. Kobe heeft eindelijk zijn Hippo Hap gekregen waar hij al maanden om vraagt, en van zijn nonkel Koen ook nog een visspelletje met magneetjes en lieveheersbeestjes. Wolf kreeg een magnetisch dartsbord, maar moet nog wachten op zijn Bey Blade want die zijn overal uitverkocht. Ik heb een envelopje (zeg eigenlijk maar envelop) gekregen en een body milk van Trésor, mijn vaste parfum. En zelf hebben we de schoonouders een geïnstalleerde iPad cadeau gedaan, zodat ze iets makkelijker en in de zetel online kunnen gaan.

Enfin, het was een fijne dag.

Geplaatst op

Rust

De jongens zitten bij mijn ouders, en het is hier muisstil in huis. Heerlijk! Na veertien dagen kleutergeweld mag dat ook wel eens 🙂

En Merel was ook zalig vannacht: gegeten om 1.00u, toen we gingen slapen, om 5.00u, en om 8.30u. En toen sliep ze gewoon nog verder, en wij ook. Een deugddoende nachtrust gehad dus.

Daarna hebben Bart en ik gewoon genoten van de stilte en de rust: we zijn zelden samen thuis overdag zonder kinderen (Merel reken ik voor ’t gemak even niet mee, die is nog niet zo druk :-p ). Hij heeft ook voor me gekookt: gebakken tonijnsteak, met kortgebakken witloofstronkjes, gebakken aardappeltjes, en een zelfgemaakt wasabisausje. Man dat was lekker! We moeten ervan profiteren als de kinderen niet thuis zijn, om dingen te eten zoals witloof of spruitjes, want dat lukt bij hen niet al te best.

Alleen jammer dat Mereltje zich niet al te best voelde: ze was voortdurend aan het wriemelen en zagen omwille van de krampjes.

Tegen half zes ben ik de jongens dan gaan halen, terwijl het kleintje bij papa bleef. En al was het maar een nachtje, en hebben ze zich ferm goed geamuseerd bij oma, ze waren toch blij me te zien. Die knuffels die je dan krijgt, die zijn goud waard 🙂

Tsja. Wie had er ooit gedacht dat ik een echt moederdier zou zijn? Ik in elk geval niet…

Geplaatst op

Nieuwjaar

De dag begon heel rustig en gezellig: lang (nu ja) uitslapen, ontbijten met de kinderen, douche nemen, Merel in bad steken…

Tegen drie uur waren we bij mijn grootmoeder, die, van zodra ze mijn dochter in haar armen had, oog noch oor had voor de rest van het gezelschap.

omoe1

Tegen vier uur waren we bij mijn ma, waar nieuwjaarsbrieven werden voorgelezen, versjes werden opgezegd en taart werd gegeten.

ma1

Er werden ook metekindjes geknuffeld, baby’s getroost en lampionnen opgelaten, dit laatste tot grote vreugde van de kleinkinderen.

Yup, het nieuwe jaar is goed ingezet.

Geplaatst op

Oudejaarsavond

Net zoals vorige week hebben we deze dag ook eenvoudig met de kinderen gevierd. Ik zag het niet zitten om zelf ergens met hen naartoe te gaan, en een babysitter lukt ook niet omdat Merel nog borstvoeding krijgt.

’s Middags hebben we eerst croque monsieurs gemaakt, met het nieuwe wafelijzer (dat, maar dat had u wellicht al door, ook een set croqueplaten bevat). Wolf en Kobe hebben ijverig geholpen met het snijden en beleggen van het brood 🙂

Rond vier uur hebben we aperitiefhapjes gemaakt, zoals kaasjes met vanalles bij, en toostjes met paté en zo. Daarna hebben we de woonkamer gezellig gemaakt met gedempt licht, veel kaarsjes, en de film Mulan, en een grote fles kinderchampagne 🙂 Vervolgens werd de gourmet op tafel gezet en is er behoorlijk gegeten, maar vooral de chocoladefondue daarna had succes bij onze jongens.

En toen zaten ze tegen acht uur in bed, en hadden Bart en ik de rest van de avond voor ons. Die we doorgebracht hebben voor de tv, en waarbij ik halverwege al vredig lag te slapen in de zetel. Tsja, het doet wat met ne mens, nog een baby op je oude dag…

GELUKKIG NIEUWJAAR ALLEMAAL!

Geplaatst op

Tweede kerstdag

Gisteren was het dan de beurt aan mijn ouders om ons een kerstdis voor te schotelen. Mijn ma had een hoop hapjes voorzien, en daarna gourmet 🙂 De kinderen hadden al op voorhand in de keuken gegeten, volauvent met kroketjes, en konden in een belendende kamer spelen, gelukkig maar. Ik verzeker je, de combinatie van een uitgelaten 6, 5 en 3-jarige is de moeite! Gelukkig lag Nand (1,5) het grootste deel van de namiddag te slapen, of het was nog beter geweest! Alexander had zijn Mega Toby-kostuum aan, en had gevraagd of Kobe dan zijn Mega Mindy-kleren mocht aandoen. Hilarisch gewoon!

mega1

mega2

Met Wolf erbij hebben ze dan ook bovenaan het kleine trapje show staan geven en liedjes gezongen.

mega3

En wij, wij bakten ons vlees vrolijk verder, en genoten van elkaars gezelschap. Chaotisch en luidruchtig als altijd, maar des te gezelliger en typisch voor mijn familie.

Fijne dag, jawel.