Samen koekjes bakken…
Oorkonde
Een jaar geleden is mijn grootmoeder langs moeders zijde in een rusthuis gegaan. Het kon niet anders: ze was 90, bijna volledig blind, en is een been kwijt. Toch heeft ze het, dankzij Familiehulp, verpleegsters en familie dus nog heel lang in haar eigen huis kunnen volhouden.
Het voorbije jaar was dus een jaar van opruimen, verdelen, wegdoen, laten schatten enzovoort. Ze heeft zes kinderen en een resem kleinkinderen, er waren dus gelukkig wel een aantal helpende handen.
Ik heb zelf een paar dingen gekregen: een bedje voor Merel, een paar kleine dingetjes, en een kader die niemand anders wilde. Waar ik eigenlijk dolblij mee ben.
Mijn grootvader was namelijk mijn peter, en een ongelofelijke mens met wie ik een bijzondere band had. Hij was ook leraar Latijn, en niet van de minste. En deze kader hing, met gebroken glas, boven op de studeerkamer, waar de laatste jaren eigenlijk nog zelden iemand kwam. Het was een oorkonde die hij gekregen heeft in 1933 (hij was van 1913, hij was toen dus 20) omdat hij de knapste tekst in het Latijn had geschreven. Een oorkonde, volledig in het Latijn uiteraard, beschilderd met goudverf, zilververf, en rood.
Ik heb hem net in een nieuwe kader gestoken, en ga hem een ereplaats geven.
Ut tibi honori fit, ave!
Kerstdag
Waar gisteren nog doorgebracht werd met mijn ouders, zaten we vandaag in Ronse, bij Barts ouders.
Er waren opnieuw cadeautjes, er waren hapjes, en er was een verrukkelijk kerstmenu. Nelly had die besteld in haar favoriete restaurant (dat ik hier niet met naam mag vermelden omdat ze eigenlijk feitelijk geen traiteursdienst doen, maar voor haar een uitzondering wilden maken), en wij moesten dus nog opwarmen en bakken en zo. En vooral ook afwassen ^^
Aperitief met hapjes
Huisgerookte zalm, gemarineerde Sint-Jacobsvruchten, advocado en gomasio
Zeewolffilet met een kruidenpanade, compôte van sjalot en roodbotersausje
Sinaasappelsorbet
Krokant gebakken parelhoenfilet, natuurlijke jus met Christmasbier en groentjes.
Huisgemaakte kerstbûche
Koffie met versnaperingen
Gelukkig waren de porties heel redelijk, zodat we niet compleet volgevreten van tafel rolden. Maar toch maar eventjes een foto van het eerste voorgerecht meegeven:
De jongens kregen elk een luisterboek van Het Geluidshuis, en Merel kreeg een kartonnen speelhuisje. Ikzelf kreeg mijn gebruikelijke Trésor van Lancôme, met een ongelofelijke timing, want deze morgen had ik nog net een laatste zuchtje uit mijn vorige fles kunnen persen.
En verder? Het was eigenlijk een zeer gezellige dag, waarbij we vooral konden vaststellen dat Liv en Merel bij momenten al prachtig samenspeelden, schitterend om te zien. Dat wordt nog wat, over een paar jaar…
366 – 25 december
Een vrolijk kerstfeest gewenst van ons allemaal!
Kerstavond
Aangezien wij blijkbaar met het omgekeerde patroon zitten dan mijn broers (zij gaan op kerstavond naar de schoonouders, wij op kerstdag) kwamen mijn ouders, net zoals vorig jaar, bij ons.
Er waren cadeautjes, er waren hapjes – véél hapjes, teveel hapjes – en er waren kaarsjes en een brandende haard.
– Mijn vader kreeg zijn klassieke Zeurkalender
– Mijn ma had eerder dit jaar al een beha van Marlies Dekkers gekregen als cadeautje, en kreeg er nu nog verzorgingsproducten van Marlies Dekkers en een melkkannetje uit de kringwinkel bij. Don’t ask.
– Wolf kreeg van ons een Skylander en een houten pteranodon om zelf in elkaar te knutselen en te verven. Kobe kreeg hetzelfde, maar een T-rex in de plaats.
– Van oma en opa kregen ze elk een doos strijkparels, met nieuwe kleuren en patroontjes.
– Merel kreeg een setje plastieken bekertjes (met en zonder voetje) voor haar keukentje, en was door het dolle heen.
En toen hadden we hapjes voorzien. Enkel maar hapjes. Gaande van kaasjes met worstjes en tomaatjes of druiven op een prikkertje (gemaakt voor en door de kinderen), everzwijnenpaté, toastjes met foie gras, zalmsalade of garnaalsalade, glaasjes met garnaaltjes of een andere zalmbereiding, lepels met vanalles, mosseltjes met een currysausje, boursinsoep in een glaasje, gefrituurde kaas- of garnaalballetjes, gevulde witloofblaadjes, champignons gevuld met kruidenkaas, halve eitjes gevuld met een dooiermengeling, en ik ben zeker dat ik er nog wel een paar vergeten ben.
We hebben ongeveer de helft nog niet eens klaargemaakt: mini pizza’s, gebakken scampi’s, gebakken Sint-Jacobsvruchten, verschillende soorten ham, gebakken Camembert…
En als dessert waren er soesjes met witte chocoladesaus, macarons, vers fruit, en een resem verschillende snoepjes.
We hebben teveel gegeten, en we zullen de komende dagen nog veel te veel eten, en hopelijk niet teveel moeten weggooien.
Maar weet je, het was een fijne avond, en dat is wat telt.
Verjaardagsfeestje Liv
Met al die kleine meisjes die zo kort op elkaar geboren zijn, zijn er hier nogal wat verjaardagsfeestjes. Zo bevonden we ons vandaag in Brussegem, om Livs tweede verjaardag te vieren. Er waren cadeautjes, er was taart, en er was zelfs nog een gevulde zak van Sinterklaas, waarin voor elk kind een cadeautje zat. Ze vonden het in elk geval heerlijk.
366 – 9 december
Twee jaar
Kleine Mereltjes worden groot. Maar ook kleine Mereltjes krijgen een feestje, wanneer ze verjaren.
Het is misschien dan wel al meer dan twee weken geleden, maar zo’n hoop oma’s, opa’s, tantes en nonkels bij elkaar krijgen is geen sinecure.
Maar vandaag kreeg Merel dus haar feestje. Met taart, uiteraard, en met cadeautjes. Een nieuwe pop die ze nauwelijks nog loste, met bijhorende kleertjes en een bedje. Vier kleurrijke retropotjes voor in het keukentje, en nog een paar envelopjes. En een felroze retro metalen auto, die helaas nog wat te moeilijk is om te trappen, maar waarin ze wel haar voeten op de grond kan zetten en zo kan voortbewegen.
Ze genoot van het volk, ze genoot van de taart en ’s avonds de kaas, ze genoot van alle aandacht, ze genoot van de cadeautjes, en ze genoot van haar twee leeftijdsgenootjes.
Al had ze uiteraard aan geen kanten door wat al die heisa eigenlijk betekende.
366 – 15 november
Omdat een mens per ongeluk toch al eens een foto vergeet te trekken: eentje van vroeger. Nee, dit is dus niet Wolf, dit is mijn broertje Roeland, een goeie vijfentwintig jaar geleden, schat ik. Wolf mag dan wel op Bart trekken, er zit duidelijk ook Rombautbloed in zijn aderen.
Familiediner
Naar jaarlijkse traditie kwamen we vandaag samen voor het familiediner van de De Baeres, de familie van mijn schoonmoeder. Het is om beurten aan de kleinkinderen om het te organiseren (vorig jaar uitzonderlijk bij Barts nonkel, zodat iedereen zijn huis nog eens zag), en zo kregen we aperitief en een schare aan hapjes voorgeschoteld in de apotheek van Barts nicht in Roosdaal.
Aansluitend reden we naar een restaurant, De Wingerd, ook nog in Roosdaal, maar toch wel een kwartiertje rijden doorheen veld en dal. The scenic route, zeg maar.
Een gezelschap van tien volwassenen en maar liefst zes kinderen (Wolf was naar de scouts), tussen de elf en de nog-net-geen-twee. En een menu van zeven gangen. In een zaal zonder daglicht, terwijl buiten heerlijk de zon scheen. Gelukkig was er een zeer fijn speeltuintje, zodat onze kinderen een hele tijd hebben buitengezeten, en wij eigenlijk ook.
Op het eten viel niks aan te merken, alleen dat het eigenlijk nogal veel was, en vooral zeer lang duurde. We gingen aan tafel om één uur, en vertrokken onmiddellijk na de koffie, zijnde kwart na zes, jawel. En met twee peuters van net geen twee is dat geen sinecure, zo lang aan tafel. Ook zij hadden trouwens vier gangen: hapje (teriyaki brochette en een loempiaatje), voorgerecht (garnaalkroket met garnituur), hoofdgerecht (biefstuk-friet) en dessert (kinderijs – met opzet zonder -je). En Merel heeft daar, tot ieders grote verbazing, het merendeel van binnengespeeld.
Ons eten was ook zeer te pruimen: lekker, evenwichtig van smaak, en mooi gepresenteerd.
Stoofpotje van goudmosseltjes
met julienne van groentjes,
jus van Zeebrugse grijze
en kruidenroom***
Italiaans slaatje
met heerlijke caprèse, rauwe ham,
bruschetta en saltimbocca.***
Mosselsoepje met kerrie
en brunoise van selder en wortel.***
Zonnevis op de bakplaat
risotto met mossel, Parmezaan en zeekraal
afgewerkt met een mosseljus.***
Gebakken Duroc-varkensrug,
preistoemp met zongedroogde tomaat
en een krokantje van Duroc-ham.***
Gebakken ananasspiesje
met gegratineerde sabayon,
munt en vanille-ijs.
Met aansluitend de koffie met nog allerhande zoetigheden, uiteraard.
Ik heb ’s avonds niet meer gegeten. Of verbaast u dat misschien nog?