Familieperikelen – Pagina 32

20/04/201427/04/2014

Paasbrunch

Mijn schoonmoeder zag het niet meer zitten om voor 6 volwassenen en vier kinderen een uitgebreide diner te voorzien bij haar thuis. Ik snap dat volledig: ook al komt het eten op zich van een traiteur en heeft ze intussen weer een afwasmachine, toch blijft het een hoop werk om de tafel te zetten, af te ruimen, alles op te warmen en op te dienen… Om nog te zwijgen van de stress die zij ervan krijgt.

We waren dus om 12.00u verwacht op de Grote Markt van Ronse, meer bepaald in de Acte. We wisten dat het in orde ging zijn, en Wolf had me al gewaarschuwd om niet weer een dessertbord te nemen ^^

Maar het was eerst een hapjesbuffet, daarna een voorgerechtenbuffet (met zowel koude bereidingen op allemaal kleine schoteltjes, zoals asperges, tomaat-mozzarella, foie gras, pâté, parmaham met meloen, als warme bereidingen, nl. kroketjes van Breydelham of scampi’s), en dan een echt hoofdgerecht. Het kuiken met zwezerik, bospaddestoelen en gratin was bijzonder lekker, geloof me, maar niet echt brunchig meer. Niet dat dat stoorde, hoor!

En dan was er een bijzonder uitgebreid dessertenbuffet, met allemaal huisgemaakte lekkernijen, een beetje zoals op het dessertbord uit de link hierboven, maar dan nog met pannenkoekjes en zo.

Ik heb weer eens veel te veel gegeten, maar het smaakte dan ook enorm. Intussen zaten de kinderen vooral buiten: het was zo net warm genoeg om zonder vestje buiten te lopen, en het springkasteel was andermaal een dikke hit, bij allemaal.

En daarna gingen we nog even tot bij Nelly thuis, want er moesten uiteraard nog paaseitjes gezocht worden!

Nelly: het was een prima idee! Dank u!

20/04/201427/04/2014

365 – 20 april 2014 – paasbrunch in Ronse

17/04/201424/04/2014

Ook al zo groot…

Jawel, neefje Bo is ook al een jaar! Man, dat gaat gigantisch snel.

Bart moest werken, maar ik kon wel met de kinderen naar Brussel gaan, en doordat er nog een plaatsje vrij was in de auto, kon ook Nelly mee. Na wat gesputter kreeg ik haar zover dat ze meteen hier kwam eten ’s middags: of ik nu voor vier of voor vijf kook, dat maakt toch geen verschil. Zo hoeft zij niet te koken voor zichzelf, en is ze meteen ook een stuk meer ontspannen.
Nog snel even een geplamuurd plafond afschuren voor je moet vertrekken, is trouwens geen goed idee, geloof me: mijn haar zag gewoon wit, en ik mocht dus nog gaan douchen. Zucht.

Enfin, ik zag hun verbouwde huis eens, er waren pannenkoeken, er was taart, het was goed weer, en het was ferm gezellig. Proficiat, kleine Bo!

13/04/201423/04/2014

Vier jaar en al!

Kleine meisjes worden groot, en niet alleen die van ons: ook mijn metekindje en ‘Merels béste vriendin’ groeit als kool. Ze is intussen dus ook al vier jaar, en kreeg uiteraard een bijhorend feestje. We waren erbij, en zagen dat het goed was, mede dankzij het mooie weer, waardoor we op het terras konden.

Er was een enorm buffet – de foto hieronder is maar een klein stukje –

en er was natuurlijk taart, met kaarsjes die moesten uitgeblazen worden, of wat dacht je.

De jongens waren evenwel op groepstocht met de scouts: om negen uur ’s morgens vertrokken met de trein aan de Dampoort, en om half vijf terug, moe, vuil, en zeer tevreden over hun dagje in Deinze. Maar ik had gerust wat langer in Zomergem willen blijven, het was er bijzonder gezellig.

Dank je, Delphine!

30/03/201410/04/2014

Salutem tibi, ave!

Zoals elk jaar kwamen we vandaag weer met de uitgebreide familie Boghaert samen: de mater familias (92), haar zes kinderen met wederhelften (al konden er twee niet zijn), hun vijftien kinderen (waarvan de meeste met partner) en de momenteel elf achterkleinkinderen. Oh, en haar broer met diens vrouw. Een gigantische bende dus. We hadden het zaaltje in Ursel tegenover het rusthuis afgehuurd, gingen eerst naar de herdenkingsmis van opa (gestorven in 2008, hij zou nu 101 geworden zijn), en deden dan van brunch.

Blijkbaar waren er toch de meeste stemmen – of de luidste roepers – om het toch weer zelf te doen, en dus had iedereen weer een taak. Er was een uitgebreide receptie, daarna brood met veel soorten toespijs, en dan dessert. Er moest afgeruimd en afgewassen worden, maar gelukkig niet meer gedweild en zo, dat lieten ze toch al doen.

Enfin, mede dankzij het goede weer werd het een bijzonder aangename namiddag, met familie die ik doorgaans maar één keer per jaar zie. Meer hoeft dat niet te zijn, maar minder ook weer niet.

Salutem tibi dico, ave!

Rond een uur of vier was Merel compleet platgevallen, en is Bart (die met haar was achtergekomen, na de mis) met haar naar huis gegaan, terwijl ik met mijn twee broers, ons ma, en de rist kinderen nog naar het Drongengoed ging. Eigenlijk was het best jammer dat Merel niet meer mee was, maar ik had niet bepaald een buggy, en ik had ook geen zin om haar te dragen als ze moe werd. Tsja…

Het werd in elk geval een pracht van een korte wandeling, die eigenlijk vooral bestond uit op een bankje zitten kijken hoe de kinderen zich in het speelbos amuseerden in de grachten, en daarna nog iets gaan drinken op de Drongengoedhoeve. Het was eeuwen geleden dat ik er nog geweest was, van toen ik klein was, denk ik. Ahh, herinneringen!

09/03/201415/03/2014

5 jaar

Nee, niet een van de mijne, maar het zoontje van mijn jongste broer Roeland. We waren uitgenodigd voor een brunch bij hen thuis ter ere van Nands verjaardag. Alleen lag het nogal moeilijk: Wolf kwam thuis van scoutsweekend om half één. Bart en ik zijn dan maar met aparte auto’s gereden, en hij is na een goed uur alweer terug naar huis gegaan om Wolf op te halen. Die was jammer genoeg veel te moe om nog terug te komen naar het feestje, zodat ook Bart dan maar thuis bleef. Tsja.

Nand had nochtans het weer mee: we hebben bijna de hele tijd buiten in de zon gezeten, al schuivend met de tafel. En de kinderen speelden voortdurend op de speeltuin, waar ze zelfs op een bepaald moment een plastic keukentje in gehesen hadden. Geen idee hoe ze het geflikt hebben, maar het was hen wel gelukt dus.

Er moest blijkbaar ook even gevochten worden, al spelend uiteraard:

Bonne, Nands nichtje langs Sarahs kant, was er ook:

En er was natuurlijk ook taart. Waarvan de kaarsen niet in brand wilden in de buitenlucht.

Dan werd er, terwijl binnen de kaarsen werden aangestoken, maar fruitsla gehaald bij oma:

Intussen werkten de kaarsjes tóch mee, enfin, na een kennismaking met de grond.

En toen werd er even geposeerd op de klimtoren:

Intussen had Kobe zijn rugbybal boven gehaald, en was ook Marne weer wakker.

Ik moet zeggen: een bijzonder fijne namiddag. Dank u, broere!

23/02/201427/02/2014

70

Nonkel Staf wordt vrijdag 70, en dat moet uiteraard gevierd worden. Er werd dan ook gezongen voor de jarige:

De vaste stek was niet beschikbaar, maar ’t Raadsel in Kruishoutem voldeed volkomen aan de verwachtingen: lekker eten,

een aparte plek voor ons om te zitten en dus de kinderen om te spelen,

en vooral ook een grote tuin, met trampoline,

klimtuig,

en genoeg plaats om verstoppertje te spelen.

Merel was prachtig verstopt, uiteraard:

De hele bende poseerde ook gewillig:

Alleen Bo was netjes binnen gebleven:

en ook wij zaten erbij, natuurlijk.

Bedankt voor de fijne dag, Staf!

23/02/201427/02/2014

365 – 23 februari 2014 – 70

09/02/201413/02/2014

Lach

Bij het opkuisen van mijn mailbox stootte ik op een bericht van Bart, waarin hij me enkele foto’s doorstuurde. Blijkbaar had ik dat gewoon laten staan, en wellicht zelfs niet eens bekeken, want ik herkende ze niet. Ze zijn getrokken op 19 januari, toen we bij mijn schoonmoeder gingen nieuwjaren. Ik wilde graag een foto met Wolfs petekind op mijn schoot, en dus nam Bart zijn gsm en trok.

Ik weet begot niet meer wat hij aan het verkondigen was, maar te zien aan de hogelijk geamuseerde gezichten van zowel Nelly als mezelf, moet het de moeite geweest zijn.

19/01/201423/01/2014

Late nieuwjaar

Als uw schoonmoeder redelijk onverwacht op de lappen gaat naar Reims, dan wordt het nieuwjaren uitgesteld. Op zich totaal geen probleem, want we waren al net iets minder volgevreten dan twee weken geleden.

Er werden nieuwjaarsbrieven gelezen, cadeautjes uitgedeeld, en vooral lekker en veel gegeten.