Categorie: De kleine geneugten des levens

Barts nonkel Staf is op 31 december officieel gestopt met zijn boerderij, en is verhuisd naar een paar straten verderop, waar hij een knap huis heeft gekocht en laten inrichten.

Vandaag werd hij 66, en waren we uitgenodigd, samen met de rest van de familie, om een kijkje te komen nemen in zijn nieuwe huis, en dan samen te gaan eten. Inbranden, noemt mijn schoonmoeder dat. Ik kende het woord niet. Helaas hadden ze net deze week de ganse straat opengelegd voor werken, zodat je eerder een modderbad zou nemen dan bij hem binnengeraken. Het verzamelen was dan maar bij mijn schoonouders, en het huis zal voor later zijn. Wij hadden het toch al gezien…

Soit, we zijn dus lekker gaan eten in L’Artichaud in Kruishoutem. Ik hield mijn hart vast, maar al bij al viel het ongelofelijk mee. De meeste restaurants zijn blijkbaar toch afgestapt van die loodzware keuken met roombereidingen. Champagne lust ik niet echt (ik drink eigenlijk sowieso geen alcohol) en ik kreeg een heerlijk alcoholvrij aperitief voor mijn neus. Ik ben eigenlijk benieuwd wat erin zat… Het hapje dat erbij werd geserveerd, was iets met krab en rivierkreeftjes op sla, met een lichte dressing. Ideaal, gewoonweg!
Het voorgerecht was een groot stuk (in feite genoeg voor een hoofdgerecht) koolvisfilet met een zalfje van wortel en een bedje van groene kool. Lekker, én mager! Daarna volgde een Parmentiersoepje, op basis van aardappelen blijkbaar, die ik voor een groot deel laten staan heb. Véél te veel!
Het hoofdgerecht was eendenborst met groenten en kroketjes. Lekker, maar voor het grootste deel van het tafelgezelschap te weinig gebakken. De pure carnivoor in mij kon zich echter uitleven :-p

Het dessert was dan weer delicieus, en wellicht ook het ergste van calorieën: een bolletje cuberdonroomijs, met een kletskopje van cuberdon, en een heerlijk stuk perenbavarois. Bij de koffie kon ik dan ook nog niet afblijven van de koekjes en de meringue.

Maar… het heeft me bijzonder gesmaakt. Het gezelschap was aangenaam, de kinderen (die een kindermenu hadden gekregen van minipizza’s als hapje, garnaalkroket als voorgerecht, biefstuk met friet en appelmoes, en een kinderijsje mét windmolentje als dessert) waren niet vervelend, en we zaten warm en gezellig binnen in dat gure weer.

Fijne dag gehad.

Mijn schoonfamilie weet wat goed is :-p

Gisterenavond hebben we eenvoudigweg met de kinderen doorgebracht.

Eerst pizza eten, dan ‘dessertjes’ maken met een grote doos diverse soorten nonnebillen (ook wel spek of marshmallows genoemd),  naar Mega Mindy kijken, en dan cadeautjes opendoen. Ze hebben ervan genoten.

Vandaag stond er wél een familiefeest op het menu, meer bepaald bij mijn ouders, met mijn broers en hun kinderen.

Mijn ma had voor heerlijk eten gezorgd, onder andere hazenruggen, waarvoor ik ’s morgens nog de gratin dauphinois had staan maken. Ik moet dat echt eens meer doen, want het was verdomde lekker.

Verder was het een gezellige bedoening: ik zie mijn broers veel te weinig om goed te zijn, en dus hebben we honderduit zitten kletsen, terwijl de vier kleine jongens tussenin voortdurend aandacht vroegen. Wolf is bijna zes, Alexander is er vier, Kobe is twee, en Nand is 9 maanden. Je kan het je dus wel voorstellen.

Hierbij dus een fotootje van mijn liefste met de kleine Nand, zoontje van mijn jongste broer.