Herhaling: poesje gezocht

Op drie juni zaten de kinderen en ik vergenoegd te kijken naar een vers lief klein zwart pluizenbolletje, zijnde een nieuw katertje in ons huishouden.
Het beestje paste zich wonderwel aan aan ons gezin, en waagde na drie weken al een paar stappen buitenshuis, en zelfs al naar de overkant van de straat. Zes weken na aankomst, op 15 juli, is hij echter verdwenen. Ik vermoed dat iemand hem heeft binnengepakt, of dat hij ergens klem zit. Ik hoop het eerste. In elk geval is hij nu al meer dan een week vermist, en in de buurt heeft niemand hem gezien.

Vandaar dus opnieuw mijn oproep, die al eerder op dit blog heeft gestaan:

grijsje

Vorig jaar is mijn zwarte kater schielijk overleden, in vrij platte toestand. We hebben al een petitie ingediend om een verkeersdrempel te laten aanleggen, maar dat vindt de stad blijkbaar onnodig.

Enfin, ik ben dus opnieuw op zoek naar een katertje. Om voor de kinderen het verschil te kunnen maken, had ik deze keer geen zwarte gewild, maar wel een effen grijs mormeltje. Het moet ook nog een jong beestje zijn: ik heb een hond die katten gewoon is, en alleen een kitten went aan een hond, met een oudere kat wordt het gegarandeerd vechten.

Dus: wie hoort dat er ergens een klein effen grijs katertje te krijg is, laat je me iets weten? De kinderen en ik zullen je dankbaar zijn!

Aquatopia

Een filmpje in Aqautopia: de eerste halve minuut zie je de kinderen zich amuseren in het ballenbad, de rest van het filmpje is gericht op het grote aquarium met de haaien. Enjoy!

Mao

Jawel, het kleine zwarte (enfin, in feite donkerbruin met nauwelijks waarneembare strepen) mormel hier ten huize is volledig ingeburgerd. Ik durf hem zelfs af en toe al in de tuin te laten gaan. Maar meestal doet hij gewoon wat katten doen: slapen. Geef het beest eens ongelijk…

maopoeh

Mao

Sinds gisteren half zes heeft dit huis een nieuwe bewoner erbij: Mao Tse Tung, ofte een kleine zwarte pluizenbol.

Ik wilde al lang een nieuwe poes, sinds mijn vorige is doodgereden vorig jaar. Ik had eigenlijk mijn zinnen gezet op een effen grijs exemplaar, maar blijkbaar zijn dat raskatten met een gemiddelde prijs van 500 euro per stuk. De moeite dus.

Gisteren viel mijn euro: het is het ideale moment om een poesje in huis te halen! Ik heb examens en ben dus veel thuis, maar de kinderen zijn er niet en dus kan ik de ramen gesloten houden. Het beestje moet namelijk een paar dagen binnenblijven om te wennen.

Soit, ik heb zowel het asiel van Evergem als dat van Gent gebeld: geen kleine katjes! Momenteel is de vraag groter dan het aanbod, liet een vriendelijke man me weten. Kom dat tegen!

Ik heb dan maar even op het net zitten kijken, en ben dan op een advertentietje gestoten van een gezin uit Lovendegem, dat een paar zwarte katertjes had die van de moeder wegmochten. Helemaal gewoon aan kinderen, en zelfs aan een hond. Ideaal dus!

Wolf en ik zijn dan rond half zes het beestje gaan ophalen, en het voelde zich hier quasi onmiddellijk thuis. Het heeft al zijn vaste plekje gevonden op een zeteltje van de kinderen, heeft met hen gespeeld (Kobe vond het schitterend), de hond kopjes gegeven, netjes gegeten en gedronken, en deze morgen heb ik toch nergens iets van uitwerpselen gevonden, dus ik vermoed dat ook de kattenbak goedgekeurd is. Het heeft gisteren bij me in de zetel liggen slapen, en daar heb ik intens van genoten.

Dus ja, Mao (Mauw) Tse Tung: je bent welkom!