Geplaatst op

VoidWork

Xavier, een oudleerling en intussen ook goeie vriend van me, is volop bezig met muziek. Ik vind het knap, maar het is een behoorlijk apart genre waarin hij zich beweegt. Hij heeft een eigen project, VoidWork, waarmee hij nu ook een tweede CD uit heeft. Naar aanleiding daarvan heb ik voor Gentblogt een interview met hem geregeld.

Het is uiteraard al op Gentblogt verschenen, maar ik wilde hem toch nog een extra steuntje in de rug geven. Ik zou zeggen, lees, en vooral ook: luister.

Gent is een kunststad. Niet alleen vanwege haar historische  schatten, maar ook omwille van de vele artiesten. Voor Gentblogt gingen we eens op zoek naar wat er zoal leeft in de duistere hoekjes van onze middeleeuwse stad.
Na het verstoren van enkele koppeltjes, een dronken student en enkele vogels, vroegen we het dan maar gewoon aan muzikale Gentenaar Xavier De Schuyter, die met zijn ambient project VoidWork wel het één en ander af weet van wat er zoal loert in het donker.

voidwork

Gentblogt: Geef eens wat meer uitleg over VoidWork. Waaraan kan een nietsvermoedende luisteraar zich verwachten?

Xavier: VoidWork wordt meestal omschreven als zijnde “dark ambient”, een muziekgenre waarbij het vooral draait om de duistere sfeer van bepaalde geluiden. De nummers zijn dan ook vaak niet opgebouwd rond een wiskundig patroon en worden meestal niet ingespeeld met gewone muziekinstrumenten. Zo gebruik ik een heleboel vervormde samples -uit films of zelfs uit het alledaagse leven- en heb ik verschillende synthesizers ter beschikking. Eigenlijk kan je stellen dat VoidWork een soort horror soundtrack is. Al zijn er ook enkele meer traditioneel, melodische nummers die er bij de meeste mensen wel makkelijker zullen ingaan. Je kan zelf oordelen door het album te kopen via blackdrone.com.

Gentblogt: Klinkt een beetje akelig. Waarom heb je net voor dat genre gekozen?

Xavier: Het kwam vrij natuurlijk. Na vele jaren bezig te zijn geweest met rock en metal, was ik toe aan iets anders. Ik wou per se iets alleen in elkaar knutselen om zo totale vrijheid te hebben over muziek en concept en als verwoed fan van bovennatuurlijke horrorverhalen kwam ik bij VoidWork.

Natuurlijk besef ik dat ik niet het meest populaire genre heb gekozen, maar ik denk toch dat het iets is wat zijn niche kan overstijgen. Als je kijkt naar hoeveel thrillers en horrorfilms er in de bioscoopzalen worden gedraaid, merk je wel dat mensen bang gemaakt willen worden. Angst laat bepaalde hormonen vrij komen en weekt bepaalde gevoelens los. Angst zorgt ervoor dat je je bewust bent van je eigen kwetsbaarheid.

Gentblogt: Je hebt een nieuw album uit. Kan je daarover iets meer vertellen? Wat is het verschil met je eerste album?

Xavier: De nieuwe cd heet Horror/Forsaken en bevat eigenlijk twee albums. Horror is iets melodischer en bevat een aantal eerder neo-klassieke nummers, terwijl Forsaken meer abstract is. Het grote verschil met mijn debuut album Asylum is het meer professionele geluid – dankzij een boel nieuwe instrumenten en hardware – en de stem van Ann-Mari Thim. Ann-Mari is een klassiek geschoolde sopraan uit Zweden die ook zingt bij Arcana en Seventh Harmonic.

Horror/Forsaken is ook geen conceptalbum zoals Asylum. Het draait gewoon om de thema’s angst en verlatenheid. Al bij al denk ik dat de nieuwe cd toegankelijker is dan het debuut. Een mening die gedeeld wordt door het nieuwe label “Black Drone Records” uit Australië.

Gentblogt: Wat zijn de reacties op het nieuwe album en wat volgt er nog?

Xavier: De reacties op Horror/Forsaken tot dusver zijn erg positief. Ook het debuut werd goed onthaald. Hoewel ik niet hengel naar goedkeuring, is het zeker leuk te weten dat er mensen zijn die mijn hersenspinsels kunnen waarderen. Wat betreft de toekomst, kan ik alvast zeggen dat er dit jaar nog een cd verschijnt. Basement zal de beste elementen bevatten van de vorige releases en ze samenbrengen op één album. Volgend jaar ergens staat er dan een neo-klassiek album op het programma.

Gentblogt: Heb je ambities om live te spelen of iets anders te bereiken met VoidWork?

Xavier: Ik zou graag een audio-visuele voorstelling geven waarbij mijn muziek begeleid wordt door een aantal op groot scherm geprojecteerde sfeerbeelden. Mijn ultieme ambitie is soundtracks maken voor horrorfilms, luisterboeken en computerspelen.

Gentblogt: Waarmee ben je nog zoal bezig behalve VoidWork?

Xavier: Ik maak deel uit van verschillende bands en projecten. De meeste ervan situeren zich in het metal genre. De belangrijkste zijn Akem Manah – horror/doom metal – , Sentience – melodische doom metal/rock – en Self – Gentse black metal. VoidWork blijft echter mijn belangrijkste muzikale bezigheid momenteel. Natuurlijk vul ik mijn vrije tijd ook met andere dingen zoals schrijven, lezen, sporten en series bekijken. Ook kook ik erg graag. Als vegetariër is dat mooi meegenomen.

Gentblogt: Je bent geboren en getogen in Gent. Waarvan hou je het meest in onze stad?

Xavier: Het uitzicht vanop de Sint-Michielsbrug. Zeker ’s ochtends als de meeste mensen nog slapen is het indrukwekkend. Het geeft me een soort tijdloos gevoel en is zonder twijfel één van de allermooiste delen van eender welke stad ter wereld. Ook de Gentse voorsteden vind ik erg interessant. Je kan er de prachtigste kasteeltjes en parkjes vinden.

Gentblogt: Heeft Gent een invloed op je muziek?

Xavier: Ik denk het wel. Je kan niet ergens opgroeien zonder dat het een impact heeft. Gent staat ook open voor alternatieve stijlen, iets waarvan ik tijdens mijn tienerjaren dankbaar heb gebruik gemaakt.

Gentblogt: Je gaf al aan dat je bezig bent met metal en aanverwanten. Van welke muziek kan je nog genieten?

Xavier: Voor de duidelijkheid, ik ben een muziekliefhebber, geen metalfan. Ik luister even vaak naar opera, blues, country, pop en new wave dan naar metal of rock. Ik zou dan ook ooit nog een folk- en bluesband willen hebben. En mij misschien zelfs wagen aan opera. Al was het maar voor de uitdaging.

Gentblogt: Wie kan je VoidWork aanraden?

Xavier: Iedereen zou op z’n minst eens moeten luisteren met een hoofdtelefoon in het donker of bij kaarslicht. Liefst met een goed boek erbij. Dat kan ook gratis, want het debuut is helemaal voor niks gratis te downloaden op www.myspace.com/voidwork

Gentblogt: Bedankt voor het gesprekje, en veel succes!

Het album Horror/Forsaken is verschenen bij www.blackdrone.com en is te bestellen via de website.

Andere muziek van Xavier De Schuyter is te beluisteren via www.myspace.com/akemmanah

Geplaatst op

Sioen

Gisteren waren we uitgenodigd door de projectontwikkelaar van Barts nieuwe kantoor aan de Voorhavenlaan voor een concert van Sioen. Die woont daar namelijk amper een straat van, en is gekend in de hele buurt. Iets na achten ging ik het terrein op, en kon al meteen niet weerstaan aan een ijsje van de ijskar die daar stond.

Het gebouw zelf, tsja, dat kende ik al natuurlijk. De organisatie had aan de ene kant een podium opgetrokken, en voor de rest een behoorlijk stuk afgezet omdat de vloer er nog niet af was. Je kon wel rondomrond buiten rondlopen, en vooral aan de waterkant zat de ’terrasrand’ vol mensen die in de avondzon iets dronken en genoten van het heerlijke weer.

Geef toe, het uitzicht was prachtig! Zelfs een fotootje van mijn Iphone kan het illustreren.

wiedauw

Bart had zijn ganse kantoor uitgenodigd, en ook zij zagen de nieuwe werkplek perfect zitten. Eindelijk ruimte, en veel zelfs.

Zelf kreeg ik nog een primeur en kon ik even de bovenliggende lofts in aanbouw gaan bekijken (dank zij mijn kozijn die de organisatie deed en boven een stroomkabel nodig had). Man, prachtige ruimtes, maar duur!

Kwart over negen begon dan het eigenlijke concert. Frederik Sioen stond op het podium met zijn gewone bezetting van gitarist, bassist, drummer en blazer (zelf speelt hij gitaar of piano/keyboards), maar aangevuld met een extra percussionist uit Senegal, en vooral vier schitterende stemmen: twee heren, twee dames, en elk met een vocaal geluid om stikjaloers op te zijn. Ze mochten die stem gelukkig ook regelmatig etaleren zonder beperkt te blijven tot het achtergrondkoortje, en vooral de dames pleegden daar een felgesmaakt Afrikaans danspasje bij.

Het concert begon vrij mak, vond ik. Misschien lag dat ook wel aan het publiek, dat naar mijn gevoel eerder was gekomen om te kletsen en netwerken dan voor het concert. I plead guilty, ook ik was vrolijk aan het praten met bekenden. Naarmate het concert vorderde, werd het echter meeslepender, en toen tegen elf uur ‘Diamonds on the souls of her shoes’ van Paul Simon als bisnummer gespeeld werd, stond ik volop te dansen en te swingen. Sioen speelde een mix van eigen nummers en covers, zoals ‘Redemption Song’ van Marley.

Er volgde dan ook een serieus applaus na afloop. Ik hoop alleen voor Sioen dat het tweede concert op zaterdag, voor buurtbewoners en betaald publiek, wat meer enthousiasme opwekte. Want, hoe je het ook draait of keert, dat was meer dan verdiend!

Geplaatst op

Sioen – calling up Soweto

Zoals ik al eerder zei, heeft mijn wederhelft zijn oog laten vallen op een prachtig gerenoveerde loods aan de Voorhavenlaan, Loods 22. Een metalen geraamte is volledig in orde gezet, en op de eerste verdieping zijn er lofts, op de benedenverdieping zijn er bedrijfsruimtes. Alles staat nog in ruwbouw – er zijn alleen de buitenwanden in glas, en een vloer. Binnenmuren staan er (nog) niet, en dus is het een ideale plek om een concert te geven.

sioen De projectontwikkelaar van dienst vond dat ook, en organiseert er op zaterdag 22 mei een concert van buurtbewoner Sioen – calling up Soweto.

Sioen trok enkele zomers geleden naar de township Soweto in Zuid-Afrika en zette er een samenwerking op met plaatselijke muzikanten waaronder levende legendes als Pops Mohamed en Khaya Mahlangu. Samen met hen, vier schitterende backing vocalisten uit hartje Soweto en zijn eigen band maakte Sioen de geëngageerde feestplaat ‘calling up Soweto’. Vernieuwend en gedurfd, maar onmiskenbaar Sioen, met Frederik Sioen (vocals, piano), Pops Mohamed (kora, kalimba, mbira), Khaya Mahlangu (sax), Vus’muzi Nhlapo (backing vocals), Vuyo Tshuma (backing vocals), Abueng Gasta Mkhonza (backing vocals), Duduzile Majola (backing vocals), Mirko Banovic (bas), Frederik Segers (gitaar) en Laurens Smagghe (drums)

Het voorprogramma wordt verzorgd door lil’queenies, met die andere buurtbewoner Pieter-Jan De Smet (vocals, gitaar), Nic Roseeuw (sax) en Lieven Declercq (drums). Zij brengen voor u Chuck Berry terug tot leven.

Aansluitend op het concert  zorgen DJ Sioen & Smagghe voor een zwoele DJ-set.

  • deuren open om 20.00u
  • duur: 75′
  • gratis voor buurtbewoners van de Muide & Meulestede
  • 5 euro ADK voor niet-buurtbewoners
  • Kaarten te verkrijgen via www.loods22.be
Geplaatst op

MSK

Ik heb het eerder al gezegd dat ik een fantastische man heb. I know.

Zeg nu zelf: maandag heeft hij de kinderen meegenomen en is naar het Museum voor Schone Kunsten getrokken met hen, naar de tentoonstelling van Gustave Van de Woestijne. Je weet natuurlijk op voorhand dat je er dan geen uren kan rondlopen, maar blijkbaar vonden ze het bijzonder fijn. Het wandelingetje achteraf in het Citadelpark kan er ook voor iets tussengezeten hebben natuurlijk.

Ik vond het jammer dat ik niet meekon, maar zeg nu zelf: zo’n papa, da’s toch schitterend?

Geplaatst op

GWP-week

Ofte Geïntegreerde WerkPeriode, ofte schoolreisweek. De eerstes, derdes en zesdes zijn op overnachtingsweek (respectievelijk Ardennen of zee, Oostenrijk en Italië), ik ben ingedeeld bij het fotografieproject van de vijfdes (en één dagje bij het sportproject van de vierdes omdat ze daar een man te kort kwamen).

Vandaag was er de theorie rond fotograferen, ofwel dus drie workshops. Eentje over animaties (met papieren figuurtjes op een achtergrond iets laten bewegen door telkens een foto te nemen), een over belichting en pure technieken zoals kadrering en perspectieven, en een over de geschiedenis van de fotografie.

De eerste workshop vond ik schitterend, de anderen waren naar mijn mening wat te lang. Het feit dat ik zo moe ben, zal er misschien ook wel voor iets tussengezeten hebben: ik had het lastig om wakker te blijven in de warme, halfduistere lokalen.

Bon, ik ben benieuwd wat de komende praktijkdagen zullen geven. En ik wil het fotomuseum in Antwerpen écht wel een keertje zien!

Geplaatst op

Vivente

Gisteren een vrij… nutteloze, ging ik bijna zeggen, maar dat was zeker niet het geval, eerder tijdrovende bezigheid gehad: om elf uur vertrokken naar Wilrijk, om daar in te zingen, broodjes te eten (overigens schitterende ontvangst) een lang concert door vijf verschillende koren van wisselend niveau bij te wonen, en zelf 20 minuten op het podium te staan. Amper. Ik was uiteindelijk pas rond half zeven thuis, en had de hele prachtige zonnige namiddag zien voorbijschuiven. Helaas.

En toch heb ik genoten om die 20 minuten daar te staan zingen. Hoog niveau (al zeg ik het zelf), en elke stem telde toch wel. Prachtige muziek overigens.

Had u al door dat ik graag zing? Hmm?

Geplaatst op

Concert

Gisteren zijn we, op uitnodiging van Cantemus uit Merksem, samen met nog 4 andere koren een concert gaan geven. We hebben amper 4 nummers gezongen, maar die waren – imho – niet slecht.

Alleen leek het hele gegeven wel zonde van de tijd: ik ben vertrokken om 11.00u, om daar te zijn tegen 12.00u. 12.15 was de tijd om even in te zingen en de akoestiek en het podium aan te voelen, daarna werd er gegeten, en om 14.00u ging het concert van start. De zaal zat helemaal vol, maar dat kon ook niet missen, want de helft van het publiek bestond uit de koren zelf. Het klinkt misschien raar, maar ik hou niet zo van koormuziek. Ik zing het doodgraag, maar ik zal zelf zelden of nooit naar een koorconcert gaan. Ergens vond ik het zelfs jammer van de prachtige zonnige namiddag, maar bon, engagement is engagement.

Iets na zessen was ik weer thuis. Niet de meest rendabele namiddag, om 20 minuutjes op het podium gestaan te hebben, maar kom. Eigenlijk was het toch best wel fijn 🙂

Geplaatst op

Kaas

Deze voormiddag ben ik nog maar eens een paar uur gaan zingen, en nu heb ik het wel eventjes gehad met Zelenka zijn Missa Votiva. Ik zal het nog wel instuderen, maar nu eventjes niet :-p

Deze namiddag waren we dan samen met andere vrienden uitgenodigd bij mijn nicht en haar man en drie dochters. Vroeger kwam ik bijna wekelijks bij hen over de vloer, maar nu was het maanden geleden. Onze familie informeert dan bezorgd of we soms boel hebben, maar we hebben eigenlijk allebei een zeer druk leven, en kinderen met woensdagnamiddag- en zaterdagactiviteiten.

Soit, Sofie had zich uitgeput in het maken van heerlijke taarten, zodat ik een klein stukje chocoladetaart heb gegeten, en een klein stukje appeltaart. Het heeft me bijzonder gesmaakt.

Hetzelfde geldt voor de kaasschotel  ’s avonds: een plethora aan heerlijke kazen, een zestal verschillende soorten brood, en gelukkig ook een grote kom sla en veel fruit tussen de kaas. Ik heb dus met mate brood gegeten, een paar stukjes kaas enorm laten smaken (goh, die lopende brie: fantastisch gewoon!) en vooral sla gegeten, stukjes meloen, druiven, aardbeien, radijsjes en dergelijke.

Zeg zelf: die schotel zag er toch heerlijk uit, nee?

kaas

Geplaatst op

Koorweekend

De titel zegt het al: ik ben al het hele weekend aan het zingen. Het is gisteravond begonnen met een stevige repetitie, en is vandaag om halftien weer begonnen, tot zo’n uur of vijf. De meesten zijn blijven slapen, maar dat zag ik niet zitten met de kinderen en zo.

Wist u trouwens dat er een jeugdherberg was in Laarne? Ik nu wel.

Vandaag heb ik de kinderen meegenomen: het vroegere jeugdkamerkoor is aan het opgroeien, en er zijn massa’s kleine kinderen. Wolf was de oudste van 9 aanwezige kinderen: we hadden samengelegd voor twee babysits, zodat we onze respectieve echtgenoten niet moesten opzadelen met hen en ons niet schuldig hoefden te voelen.

De kinderen vonden het best leuk, zo’n andere omgeving, andere speelkameraadjes, en ander speelgoed. Kobe wilde uiteraard niet slapen, en was compleet uitgeteld.

koorkinderen

En ik? Ik ken al een pak meer van Zelenka, maar heb vooral geleerd dat ik nog behoorlijk wat ga moeten studeren. Poeh!