2018 in beeld

Wat zou nieuwjaarsdag zijn zonder een filmpje waarin al mijn foto’s van de dag gebundeld worden? Het laat de kleine dingen zien die me opvielen, de dag typeerden, of die me gewoon blij maakten: een prachtige lucht, een bloem, de glimlach van de kinderen… En het is mooi om de dingen te zien veranderen en de kinderen groter te zien worden.

De filmpjes van vorige jaren zijn trouwens ook ongelofelijk fijn om opnieuw te bekijken: je ziet de kinderen gewoon opgroeien! Dit was 2017, 2016, 2015, 2014, 2013 en 2012.

Gitarofilie

Geen idee wat het correcte woord zou moeten zijn, maar dit dekt wel de lading.

Wolf heeft dus al een hele tijd een elektrische gitaar in bruikleen. Een van Barts werknemers handelt als bijberoep in schitterende gitaren, en toen Bart hem raad vroeg over welke beginnersgitaar een goed idee zou zijn, leende hij Wolf zomaar eventjes “een oefengitaar”. Yup. Een “oefengitaar”. Een Gibson Les Paul Goldtop waar elke gitaarliefhebber spontaan bij begint te kwijlen.

Laat ik nu een collega hebben die niet alleen leraar Engels is, maar daarnaast ook sessiemuzikant, en al verschillende CD’s van bekende figuren heeft ingespeeld. Als gitarist, welteverstaan. Toen ik hem sprak over die Goldtop, begonnen er lichtjes in zijn ogen te blinken. Hij mocht dan misschien wel een gitaarcollectie van een stuk of 20 hebben, daar had hij nog nooit op gespeeld.

Vandaag kwam hij dus langs om Wolf een beetje gitaarles te geven, wat tips over hoe hij het best de versterker afstemde, en hoe hij er de beste klank kon uithalen. Oh, en om hem eens met pedalen te laten oefenen, en het verschil te voelen met een Fender Stratocaster, want die had hij zelf meegebracht.

Er was ook stoverij met frietjes, en veel gebabbel over school en lesgeven in het algemeen, en eigenlijk werd het een heel aangename middag. Toen er ook nog versgemaakt vanille-ijs met fruitsla op tafel verscheen, was het plaatje compleet.

Bedankt, Nikolaas, voor een heel fijne namiddag met fantastische gitaarsound en extra lessen voor de zoon.

 

Inner Circle

Al een paar keer heb ik het hier gehad over het beeld Inner Circle van Linde Ergo: die vrouwenfiguur in een cirkel op de dijk in De Haan. Liefde op het eerste gezicht was het: ik was er zot van van zodra ik het zag. Wellicht ligt het ook aan de locatie en het telkens wisselende beeld, maar bon. Telkens als ik in De Haan was om Wolf af te zetten of op te pikken, probeerde ik even te passeren en een foto te nemen, telkens op dezelfde plaats. Het duurde even voor ik het helemaal vast had, maar toch: het zijn 25 foto’s geworden van het beeld, met telkens een andere zeelucht, een andere achtergrond, ander licht,

Ik heb er een collage van gemaakt: geniet. Aanklikbaar om te vergroten.

Om even te kaderen hoe het er ook echt staat:

Of in een filmpje de foto’s na elkaar:

 

CWXRM

Bart krijgt de meest fantastische verjaardagscadeautjes, vind ik. Hij kreeg van Dirk en Ilse namelijk een van de beeldjes van ComingWorldRememberMe van Koen Van Mechelen. U weet wel, die enorme installatie in Ieper aan de Palingbeek, met die honderdduizenden beeldjes.

“CWXRM heeft een bijzondere focus op de toekomst, het samenkomen van de continenten, de vrede.  De beeldjes werden opgesteld in combinatie met het grote oer-ei en in de vorm van het Pangea. Installaties met deze beeldjes buiten deze context, los van de andere elementen, worden al snel oorlogsmonumenten.  Dit strookt niet met de idee van de oorspronkelijke installatie en moet worden vermeden”, aldus Koen Vanmechelen.

Zelf was ik er niet geraakt, maar ik wilde dolgraag zo’n beeldje. Links en rechts rondvragen leverde niks op, helaas. En toen kwam Bart thuis met het beeldje, dat nu in onze inkomhal staat. Een krachtig vredesteken, vind ik het. Net alsof ik zelf een van de 600.000 slachtoffers in huis heb, zodat hij/zij nooit kan vergeten worden.

Bedankt, Dirk en Ilse!

 

Swinging X-Mas

Dat we er lang naartoe gewerkt hebben, en dat het ook serieus de moeite was!

Ik bedoel dan ons kerstconcert samen met Fa.Si.Nant, het andere koor van Geert Soenen, en een heuse big band. Dat laatste was eens iets anders, swingende kerstmuziek in jazzakkoorden. Niet gemakkelijk, en om eerlijk te zijn, ook niet altijd even mooi. Maar da’s een persoonlijke mening natuurlijk.

Het had enige voeten in de aarde omdat de big band nu niet bepaald goed voorbereid was, maar het resultaat mocht er zijn!

De Christus Koningkerk zat goed vol, de sfeer was er, en de muziek ook! Eerst zong Cantandum vier liederen van Gjeilo, bijna close harmony. Dan kwam Fa.Si.Nant met versterking van ons voor een paar klassiekers, en na de pauze was er dan A Christmas Cantata van Nils Lindberg, met de big band. Heel apart, en blijkbaar sterk gesmaakt door het publiek. Bart nam een paar filmpjes,

Het doet toch ferm deugd, zo zingen.

Swinging X-Mas

Zaterdag 15 december zing ik met mijn koor Cantandum, nog een ander koor en vooral ook een heuse Big Band een knaller van een concert, onder leiding van conservatoriumdocent Geert Soenen. Verwacht ingetogen muziek van onder andere Gjeilo, maar vooral ook A Christmas Cantata van Nils Lindberg.

Het belooft iets speciaals te worden, met die big band…

Uiteraard hoort daar een receptie bij, en daarvoor moet u op zaterdag 15 december om 20.00 uur in de Christus Koningkerk zijn, op het Rerum Novarumplein. Wie geïnteresseerd is, kan kaarten bij mij krijgen: 16 euro, inclusief consumptie. Kinderen onder de twaalf jaar zijn gratis. Wie mag ik daar begroeten?