Familiefeest

Veel te veel gegeten vandaag.

Suikernonkel gaf namelijk een gigantisch feest omdat hij 65 werd en dus ook met pensioen gaat. Meer dan 100 man was er aanwezig, voor receptie, uitgebreid koud visbuffet, warme beenhesp met groentjes en aardappelen, en een bijzonder uitgebreid en machtig lekker dessertbuffet. Nog nooit zo uitgebreid gezien, en ja, ik heb al wel een paar dessertenbuffetten van dichtbij bekeken.

Het was in een trouwzaal, en het voelde ook als een trouwfeest aan, met naamafroeping, netjes geschikte tafels, en muziek wanneer nonkel binnenkwam.

De kinderen waren mee en hebben zich flink geamuseerd met hun achterneefjes en -nichtjes. Buiten was het pokkewarm, binnen zag je niet eens of het buiten klaar of donker was. Gelukkig had de zaal ook een grote tuin waar de receptie werd gehouden, en waar de kinderen speelden. Ik geef toe, ik heb er tussen de gangen door ook vaak gezeten, op een bankje in de schaduw.

Ik weet niet wat er nu met de boerderij van nonkel zal gebeuren. Hij is al een tijdje aan het afbouwen, en heeft al een paar straten verder een huis gekocht. Maar toch… Het zal een monument zijn dat uit de familie verdwijnt: de boerderij van Barts grootvader, en wellicht ook al een paar generaties daarvoor. Zelfs ik heb er nog hooi helpen binnenhalen, de koeien op de wei water gebracht, en de poorten en hekwerk herschilderd. Voor Barts familie is het een essentieel onderdeel van hun leven dat verdwijnt.

Maar het is nonkel van harte gegund dat hij met pensioen gaat natuurlijk.
Geniet ervan, nonkel Staf!

Star Trek

Gisteren ben ik op date geweest. Jawel, een onvervalste date met een niet onknap jongmens. Ik heb hem thuis opgehaald met de motor, en daarna zijn we samen naar de film gegaan en dan nog iets gaan drinken in ’t stad, waarna ik hem netjes weer aan zijn huisje heb afgezet.

Ik moet zelf lachen, nu ik het zo omschrijf.

Maar eigenlijk is het wel waar. Op dinsdag 5 mei was ik namelijk samen met Bart uitgenodigd om de première van de nieuwe Star Trek te gaan bekijken. Helaas, diezelfde dag was er ook het Brussels Girl Geek Dinner. Ik heb getwijfeld, ik geef het toe, maar heb uiteindelijk toch voor het BBGD geopteerd. De film ging nog wel een tijdje spelen, en dat BBGD was een uniek evenement. De Trekkie in mij had het er wel lastig mee, en ik vermeldde dat dan ook even in het groepje waarmee ik op dat moment stond te kletsen. Waarop een van de jongemannen in het gezelschap prompt opmerkte: “Dan gaan wij toch lekker samen met ons twee volgende week!” Euh. Ik schoot in de lach, en stemde toe. It was a date :-p Ik kende de gast eigenlijk nauwelijks, enkel van zien, van online reputatie en van internetnaam. Ik heb hem gisteren zelfs zijn naam moeten vragen.

Enfin, ik heb genoten van de film, van het gezelschap, en van de grote bak popcorn die hij gekocht had. Hij bleek nog een grotere Star Trek-fan dan ik, al is hij 12 jaar jonger, en dat maakt het extra leuk. Bart vond de film maar middelmatig, Ort en ik vonden het echt wel goed. Veel verwijzingen naar de vroegere reeksen, maar toch origineel en goed gespeeld. De plot was geen hoogvlieger, maar je zit ook niet direct te wachten op een psychologisch uitgediepte auteursfilm.

Al bij al een bijzonder aangename avond. Met dank aan Ort.

Carmina

Soms vind ik het vervelend dat ik geen klaslokaal voor mezelf heb, zoals de meeste andere vakken, maar dat ik het moet delen met muziek.

Echt lastig is dat niet: ik kan al mijn lessen in mijn lokaal geven, behalve vijf uur op vrijdag. Het is dus wel compleet ingericht met historische kaarten, posters, mythologische monsters enzoverder. En met afbeeldingen van muziekinstrumenten en een piano.

Maar soms heeft het ook zijn gigantisch goeie kanten, en die zijn echt wel meer waard dan de minpuntjes. Want dit lokaal is akoestisch geïsoleerd (en wie me kent, weet dat dat een pluspunt kan zijn :-p ) en heeft een schitterende muziekinstallatie. Ik mag dus gerust eens mijn boxen openzetten zonder dat ik anderen stoor, of collega’s de stuipen op het lijf jaag.

En dus kan ik ook, zoals vandaag, mijn leerlingen even achteruit blazen. De Carmina Burana van Orff, weet u wel. En daar geniet ik dus intens van, van dat stevige geluid dat uit die boxen knalt, en de Latijnse tekst perfect verstaanbaar weergeeft.

En weet je waar ik nog meer van geniet? Dat ik de leerlingen achteraf in de gangen nog de Carmina hoor neuriën :-p

Kunstbende

Eén van mijn leerlingen heeft de Kunstbende gewonnen!

Jawel, eentje van de mijne: ze heeft twee jaar bij mij gezeten, maar zit nu toevallig bij een collega. Dat maakt voor mij eigenlijk niks uit, dat blijven dan toch mijn leerlingen.

En ze heeft de Kunstbende gewonnen!

Proficiat Hannah! Ik ben er 100% zeker van dat het meer dan verdiend was!

Lek en vertrek

Ik kreeg een link door van Ilse voor een facebookpagina. Normaal gezien laten facebookpagina’s mij siberisch, maar deze vond ik schitterend! Ik wilde hem u niet onthouden, en ik vraag u zelfs om fan te worden. Zeg nu zelf…

Heibel in de Gentse gemeenteraad! Zetelende leden van de Behoeders der Vlaamschen Cultuur ofte Vlaams Behang struikelden er over het feit dat de Kiss en Ride-zones (waar men zijn geliefde auto kort kan parkeren om zijn geliefde levensgezel(lin) een snelle zoen te geven alvorens die de trein op hupt) aan de Gentse stations een Engelse, en geen Vlaamschen naam hebben, ook al werd de ‘and’ door het Vlaamscher klinkende ‘En’ vervangen en is het begrip Kiss en Ride inmiddels gemeengoed voor de sowieso al mondiaal ingestelde Gentenaar.

Doch, aangezien men in een democratie ook rekening moet houden met de minderheden, ook al hebben die niets beters te doen dan te struikelen over de taal waarin een bepaald begrip is geformuleerd, stelde de eeuwig gevatte Daniel Termont voor om de term te vervangen door het lekker bekkende ‘Lek en Vertrek’.

Kortom. Een geniaal plan.

Daarom roepen wij leden van deze smoelboekgroep (ge gaat voor unaniem Vlaamsch of niet hé) de Gentse gemeenteraad op om het voorstel ‘Lek en Vertrek’ in serieuze overweging te nemen en op korte, dan wel lange, termijn alle K&R-zones te vervangen door L&V-zones.

Indien men hierover op democratische wijze in de gemeenteraad geen akkoord kan bekomen, eisen wij dat op zijn minst gedurende de Gentse Feesten-periode de K&R-zones in Lek en Vertrek-plaatsen worden veranderd.

Brussels Girl Geek Dinner, editie 13

cole.png

Ik heb getwijfeld, ik geef het eerlijk toe, maar toch kon ik aan de lokroep van het BBGD niet weerstaan. Het alternatief was immers de première van de nieuwe Star Trek, samen met mijn liefste en een hoop andere geeks, en vooral een hoop Trekkies. Bijzonder verleidelijk.

Edoch, het vooruitzicht om in het gezelschap van 100 geeky girls en hun eventuele sacochen te luisteren naar een spreker van Maria Bingo en Murielle Scherre in eigen persoon, bleek toch net iets te aanlokkelijk. Zeker als je dat dan nog kadert in een schitterende (zij het ietwat kleine) ruimte met heerlijke hapjes. Dat laatste is zeker niet overdreven: de catering, waarvoor nogmaals dank aan Maria Bingo, deed menig trouwreceptie verbleken. Nog voor het evenement startte, had ik al gazpacho van tomaat binnen, verschillende glaasjes met een moderne tomate crevette, glaasjes met een scampislaatje, opgerolde dunne deeglapjes met zalm en geitenkaas of andere overheerlijke combinaties, en ik vergeet vast nog wel wat. Achteraf bleken dat effectief maar de hapjes te zijn geweest, want na beide sprekers volgden nog frietjes met zelfgemaakte tartaar, en kleine burgertjes: ovenbrood met sappig rundsvlees en een hoop verfijnde groenten, samengehouden door een prikkertje.

Maar uiteraard is dat de essentie niet van een BBGD. Clo had opnieuw ervoor gezorgd dat er twee interessante sprekers waren. Maria Bingo is een communitysite die zich richt op vrouwen, waar je uiteraard ook kan gokken. Maar het is meer dan de zoveelste goksite: je bouwt een wereld van vriendinnen uit, en je hoeft niet eens te spelen. Enfin, dat is toch wat ik ervan begrepen heb :-p We hebben trouwens ook live een spelletje bingo gespeeld, waarbij verschillende girls een leuke prijs hebben gewonnen. Helaas, ondergetekende had geen geluk :-p

Ik moet eerlijk toegeven: van Muriel Scherre heb ik niet veel gehoord. Ze sprak vrij stil en had zich neergezet, waardoor het geroezemoes in de tweede helft van de zaal steeds luider werd, ondanks mijn geshhht :-p De sfeer onder de dames zat er duidelijk goed in!

Na beide sprekers werd de kelder opengezet, waar zich een DJ en een dansruimte bevond, en je ook kon zitten aan een paar tafeltjes of in een gemakkelijke sofa. En toen had je nog meer core business van zo’n BGGD: het kletsen met mensen die je al kent, of net leert kennen. Ik heb een dik uur zitten praten met Cato, een bijzonder interessante carrièredame, over de combinatie van werken en moeder zijn, en de moeilijkheden die je ondervindt als ouder met de nieuwe media. Een echt geeky onderwerp :-p

Uiteraard heb ik verder ook gigantisch staan kletsen en lachen met the usual suspects, meisjes die ik buiten de BGGD veel te weinig zie, maar met wie het telkens weer enorm klikt. I guess you know who you are :-p Oh, en ondertussen hebben we heerlijke desserts staan verorberen. Wie vroeg weg was, was eraan voor de moeite :-p

Maar het meest sexy gevalletje van de avond kwam niet van Murielle Scherre (aka La Fille d’O), echter wel van Sony. Je moet misschien een geek zijn om dat te vinden, maar ik was, aan de reacties rondom te zien, echt niet als enige die mening toegedaan. De bevallige Ann van Sony had namelijk een nieuw speelgoedje in haar handen, en showde het maar wat graag. Klein, dun, wit, en ongelofelijk sexy: de nieuwe Sony Vaio. Voorlopig zelfs nog niet te krijgen in België, we kregen dus een primeur in handen. Ik zag het ding al meteen in mijn handtas zitten (ja, daar is het klein en licht genoeg voor), en mijn fantasie schoot meteen in werking. Ik mag dan misschien geen carrièrevrouw zijn die naar chique vergaderingen moet, ik zou echt wel weten waarvoor ik het zou gebruiken. (Toch raar dat ik in dat soort fantasieën er altijd uitzie als een half fotomodel, maar dat moet ook om de Vaio geen oneer aan te doen :-p) Er zaten een hoop handige features op, zoals Ann even demonstreerde, zoals een aparte knop om meteen je communitysites en mails en zo te openen. De besturing wordt wellicht even wennen, maar da’s normaal. Eigenlijk deed de Vaio me nog het meeste denken aan de PSP…
Toen ik even op het ding zat te prutsen, zag ik al meteen een hoop hoofden in mijn richting draaien, met een jaloerse glans in de ogen. En weet je wat nog het beste van alles is? Eén gelukkige girl geek maakt kans een exemplaar te winnen! Niet slecht qua sponsoring van Sony, meteen een cadeautje van 1000 euro!

Soit, een geek-by-proxy als ik valt niet echt in de doelgroep om te winnen, en ik gun het elke girl geek. Maar diep van binnen zal ik toch stikjaloers zijn. Om die volwaardige computer in zakformaat, die nu in de handtas van een blije dame zal zitten :-p

Over de goodie bag, waar alle andere bloggende ladies het over hebben, kan ik kort zijn: ze waren op 🙁 Blijkbaar hadden sommige sacochen het nodig gevonden ook een zak mee te nemen, zodat we met een paar dames op het einde beteuterd stonden te kijken. Ach ja, het gaat natuurlijk niet om die cadeautjes, maar ze zijn wel heel leuk natuurlijk.

Een dikke bedankt voor de enige echte Clo: ik heb me mijn keuze van die avond geen moment betreurd!

Foto’s

Een paar postjes geleden had ik het al over Larp.

Jaren geleden hadden Bart en ik een site met larpfoto’s, waarop we zoveel mogelijk probeerden te verzamelen. Het was een hels werk, want alles moest stuk per stuk naar een server worden geüpload. Om over de serverkosten nog maar te zwijgen

Intussen zijn er de geneugten en gemakken van sites als Flickr: onbeperkte storage op een pro-account, en makkelijk toegankelijk.

Daarom heb ik een tijd geleden besloten opnieuw een fotoarchief voor larpfoto’s op te starten: larparchief.be. Zelf ben ik een leek op webdesign, maar met een beetje elementaire kennis en een Dreamweaver ben ik er toch nog in geslaagd iets bruikbaars op poten te zetten. Ik weet het, het ziet er niet uit, maar bon, da’s dan ook niet mijn vakgebied :-p Ik wil het anders gerust wel eens in het Latijn zetten hoor :-p

Het belangrijkste is dat er opnieuw foto’s beschikbaar zijn, momenteel al meer dan 15.000 stuks, and counting. Ik geniet ervan, en ben oude analoge foto’s aan het inscannen van 1996. Nostalgie (en hilarische momenten) troef.

Dus, voor wie zich afvraagt hoe zo’n larp er nu eigenlijk uitziet: ga eens kijken op het larparchief. Zelf speel ik mee op Poort. Ga gerust kijken :-p

Fijn dagje

Heh, ik heb een fijn dagje achter de rug.

Met Bart en de kinderen opgestaan rond zeven uur, maar rond half negen terug in slaap gevallen in de zetel, heerlijk in de zon. Intens genoten van dat slaapje, tot half elf. Wakker geschrokken, en dan maar snel in actie geschoten.

Tegen twaalf uur met de moto naar ’t stad gereden, en man, dat deed zo’n deugd! Ik heb eigenlijk nooit beseft hoe hard ik mijn moto heb gemist de voorbije twee jaar, en hoe handig hij wel kan zijn.

Om half één in de Wok-A-Way aangekomen op de Korenmarkt, en daar met een ganse hoop volk van op Twitter gegeten, onder andere mijn eigenste @netlash, maar ook @lamazone, @beatever, @boskabout, @defre, @wolfr, @colorlessgreen, nog een paar anderen, en last but not least @corneel. Het was vooral bijzonder gezellig, zelfs in die mate dat ik nog met boskabout, beate en corneel ben gaan koffie drinken/ijsje eten in de Damass ietsje verder. Daarna ben ik met Corneel zelfs nog richting de Max getrokken om op het terrasje in de zon verder te kletsen en een cappuccino te drinken. Voorwaar, een aangename bezigheid!

Dan de moto gaan stallen bij Netlash en daar mijn zware jas en helm afgegooid, en in de H&M twee broeken en een Tshirt gescoord. Me happy, want ik was dringend aan een paar nieuwe broeken toe.

Opnieuw richting Wondelgem getuft, en verder naar Evergem voor een bespreking met de aannemer. De verbouwingswerken in onze woonkamer zijn nog steeds gepland voor juni, en de offerte is aangepast. Nu nog even doornemen met Bart, en dan hopelijk groen licht geven. Ik ben echt wel enthousiast over het nieuwe design van de kast dat hij uitgewerkt heeft.

Wolf opgehaald, boodschappen gedaan, Kobe opgehaald, gegeten en kinderen in bed gestoken. En toen was de dag zo goed als om.

Geen klop gedaan voor school, maar bon. Dat zal hopelijk ooit nog wel eens lukken, het wegwerken van die verbeteringsachterstand. Als ik me maar eens deftig kon concentreren…

Moto

suzuki_ls650_savage

Man! Manmanmanmanman! Zalig!

Daarnet ben ik mijn moto gaan afhalen in de garage. Het ding had bijna twee jaar stilgestaan, en de batterij was een beetje dood. Motorbatterijen zijn nogal delicaat, vandaar. Twee weken geleden waren ze hem daarom komen ophalen. Hij was al klaar na een paar dagen, maar als die garage maar open is van 9.00u tot 18.30u is dat nogal moeilijk om hem op te halen. Ge moet daarvoor met twee zijn en zo.

Soit, daarstraks heeft Bart zich naar huis gehaast, zodat hij me nog netjes op tijd kon afdroppen aan de garage. De motor was netjes nagekeken, verse olie en filter en batterij, en stond te wachten 🙂

En ik? Ik denk dat ik grijnsde van mijn ene oor tot mijn andere, ondanks de rekening. Want twee zomers geleden kon ik niet rijden omdat ik zwanger was, en vorige zomer gooide mijn zere voet roet in het eten.

Ik stapte als vanouds op, startte, en liet de motor even brullen. En ik grijnsde zo mogelijk nog harder, denk ik. En toen ben ik in het heerlijke zonnetje naar huis gereden. Amper een paar kilometer, maar mijn dag kan niet meer stuk.

Een motor: het is hondsgevaarlijk, dat weet ik maar al te goed, maar… Ik denk dat ik tot het einde mijner dagen verliefd zal blijven op het gevoel.

En ooit, ooit hé, ooit koop ik mij een Harley. Zeker weten.

Gork

gork

Foto van Wim De Cat

Meer foto’s zijn trouwens nog steeds te vinden op het Larparchief. De foto’s van gisteren staan onder Poort – Ingame Raderwerk.