Het had eigenlijk meer dan een klein beetje voeten in de aarde om met zijn zessen af te spreken: we waren al aan het proberen van ergens in maart, maar er kwam telkens weer een kink in de kabel.
Tot het tot ieders grote verbazing vandaag wel lukte, en Gwen meteen een reservatie maakte voor het terras van de Gaston, aan de Galvestonsite. Het is niet de eerste keer dat Bart en ik daar waren, we wisten dus wel dat het er oké was.
Beetje bij beetje druppelden we binnen en we zagen dat het goed was. De gesprekken gingen heen en weer, we kennen elkaar dan ook al allemaal zo lang: Sepp is mijn neef en Sofie ken ik dus ook al meer dan twintig jaar, en Gwen en Erik als studiegenoten zelfs al meer dan dertig. Via mij kennen ze elkaar ook al lang, Sofie en Gwen waren collega’s op school, en Sofie is zelfs de meter van Elly. Dus ja, een gemoedelijke, gezellige bende.
En het eten was, zoals altijd, zonder meer degelijk, en het dessert van ijs met Indische smaken zoals kardemom, saffraan en pistache, met peer en gekaramelliseerde peccannoten, zonder meer verrassend lekker.
Tegen half elf zaten we opnieuw op de fiets, en zoals altijd zeiden we dat we dit vaker moeten doen. Het is duidelijk gewoon een kwestie van plannen, toch?