Dat zo’n uitstekend bed toch wel een verschil maakt, ja: geslapen tot half acht, de kinderen zelfs tot tien uur. Het zorgde ervoor dat we gewoon cornflakes en zo aten op de kamer, al zijn die echt anders dan bij ons. Neem nu Trésors: ze zien er hetzelfde uit, ze smaken ongeveer hetzelfde, maar ze zijn superlicht en je hebt dus niks binnen van voedingswaarde, alleen suiker.
Het weer was grijs, we waren een beetje moe, en we hebben niet echt veel gedaan. Rond een uur of elf – we hebben lang geslapen – namen we de auto om ietsje verderop naar een bepaalde winkel te gaan die Wolf en Merel wel wilden zien. En toen bleek, ondanks het uiterlijk van een hangar, daar een compleet winkelcentrum achter te zitten, waar we wat rondgelopen hebben en wat nieuwe T-shirtjes hebben gekocht voor Merel, stomweg in de lokale H&M. Maar het assortiment is er anders dan bij ons, en vooral ook de atmosfeer: het is echt een chique winkel qua aanvoelen.
We reden daarna naar het centrum van Saguenay, en het reisbureau had gelijk: het stadje zelf is de moeite echt niet waard. Denk Eeklo of zo. We zochten er – met enige moeite – iets om te eten en dat viel gelukkig best mee, al bleek achteraf dat we toch buiten hadden kunnen zitten, het was wat warmer geworden. Want ja, tot hiertoe hebben we gezweet met liters en was het telkens rond de 30°, vandaag dus volledig bewolkt en 21°. Op zich niet erg, maar het verschil was redelijk groot.
Na de middag keerden we terug naar het hotel waar we een middagdutje deden en wachtten op de ‘beloofde’ regen rond een uur of drie, terwijl Wolf even de gym bezocht. Het regende echter niet, het werd zelfs opnieuw behoorlijk warm, en Bart, Wolf, Merel en ik gingen nog voor een korte wandeling, terwijl Kobe gewoon wat op de hotelkamer bleef. Eventjes me-time, veronderstel ik.
Een lange wandeling werd het niet: er was een mooie trail langs een rivier – waar anders? – maar die bleek opnieuw behoorlijk op en neer te gaan en we hadden er niet veel zin in. We zochten tevergeefs twee geocaches en keerden dan maar op onze stappen terug, wat uiteindelijk toch resulteerde in anderhalf uur wandelen.
Daarna kreeg ik eventjes wat me-time om te bloggen, terwijl de rest naar de Walmart ging om boodschappen, onder andere voor de picknick morgen maar ook voor het avondeten: boterhammetjes op de kamer. Na verloop van tijd heb je het wel gehad met al die restaurants…
En toen kwam er wel nog een bijzonder leuk extraatje: we hadden tickets geboekt voor Deadpool & Wolverine in de cinema hier wat verderop, aan dat winkelcentrum. De meeste voorstellingen waren gedubd, maar die van half tien was in het originele Engels. Ticketprijs? 5.5 euro per persoon, wat wel een gigantisch verschil is. Een drankje en knabbeltje voor vier personen kwam dan wel op 10 euro per persoon, ze halen daar net als hier hun winst uit. Maar bon, de cinemazaal was klein en niet bijzonder proper, mensen liepen te pas en te onpas de zaal uit, maar de film zelf heeft me echt serieus doen lachen. Fijne avond!
Het was na middernacht tegen dat we in ons bed zaten, maar dat stoorde niet.