Toen ik in augustus mijn lesrooster voor de maand september kreeg, wist ik dat het moeilijk ging worden: de maandag en dinsdag waren licht, maar zes uren op donderdag en vijf uren op vrijdag, dat werd wat veel voor de rug, dat wist ik zo al.
Toen daar nog toezichten bijkwamen, zijnde een volledige middagspeeltijd op donderdag en en een uur studie op vrijdag, ben ik beginnen huilen, dat geef ik eerlijk toe. Kroniek van een aangekondigde rugcrash…
Ik had wel gedacht om het tot de derde week uit te houden – 02 oktober verandert gelukkig mijn rooster opnieuw – maar toen ik deze morgen boodschappen ging doen en iets uit een rek onderaan wilde nemen, zei de rug krak. Als in: een hoorbaar geluid.
Het doet eigenlijk niet echt pijn, maar ik ben meteen misselijk geworden en ben beginnen zweten.
Tsja…
Het zal een kwestie worden van tussendoor zo veel mogelijk plat te gaan liggen en te rusten, en vooral niet te veel hooi op mijn vork te nemen.
De quiz vrijdagavond had ik al sowieso voorbij laten gaan: ik wist dat dat niet ging lukken. In principe was er zaterdag een éénavondlarp, maar ook dat ging te veel worden. En het volledige weekend larpen in het laatste weekend van september, ook dat heb ik laten passeren: dat gaat no way lukken.
Mja.
Oktober wordt beter, je zal het zien.