Yup, de opleiding mediacoach zit erop.
Ik geef het toe: acht keren een hele donderdag, waarbij ik telkens twee uur tweedes en twee uur zesdes moest missen, was niet niks. Ik heb het ook gemerkt aan de leerstof, maar bon.
Het project dat ik wilde uitwerken, is behoorlijk in het water gevallen, door diverse redenen. Het had dan ook geen zin dat ik de laatste donderdag waarop ik nog les had met mijn zesdes, een presentatie ging geven over iets waar ik twee doelen niet had behaald, namelijk e-inclusie en continuïteit. Tsja.
Maar vandaag was ik dus wel nog welkom op de afsluitende dag in Brussel, ook al kreeg ik mijn competentiebewijs dus niet. Tsja. Ik heb in elk geval zeer veel bijgeleerd met deze cursus en ik raad die dus ook echt aan. Ik zat ook wel in een zeer fijn team, dat bewijst de foto van de dag ook wel.
De dag begon trouwens al goed… Ik was voor een keer ruim op tijd in het station en had me geïnstalleerd op een bankje op het perron in de zon, rustig rondkijkend. Pas op het moment dat de trein werd aangekondigd als arriverend in het station, besefte ik dat mijn gsm nog in de auto lag. Euh… Sprintje getrokken, gelukkig stond de auto niet ver, nog net op de valreep op de trein kunnen springen. Het serene en onbezweette van de frisse ochtendkoelte was er in elk geval al aan voor de moeite.
De trein naar Brussel had dan ook nog eens twintig minuten vertraging, waardoor ik er nog eens stevig de pas moest inzetten om nog net nipt op tijd – ze begonnen gelukkig iets te laat – in de aula toe te stuiken en de speech van minister Dalle bij te wonen. Niet dat hij veel te zeggen had, ik denk dat hij vooral de foto en de media-aandacht wilde.
En toen kwam professor Mariek Vanden Abeele met een bijzonder aangenaam en interessant discours: vlotte spreker, interessant thema: wat is de invloed van sociale media op ons en vooral op onze jeugd?
En toen was er middagpauze en daarna een sessie rond privacy en de massa camera’s op de straat. We moesten met ons groepje een poging wagen om van het Consciencegebouw naar het Teirlinckgebouw (naast de Tour en Taxis) zonder gezien te worden door een camera. Euh… Dat is ons dus niet gelukt, welke weg we ook probeerden te nemen, en we hebben op dat kleine eindje maar liefst 55 camera’s geteld, zowel openbare als privétoestellen. Maar het was wel een fijn eindje wandelen in de warmte…
En toen was er de afsluitende sessie, wandelden we terug naar het hoofdgebouw en was er nog een fijne receptie.
Team Gent, u was geweldig!
Oh, en als kers op de taart: als ik mijn project volgend jaar alsnog op poten krijg en wil afwerken, mag ik het alsnog indienen en verdedigen. Dan kan ik alsnog mijn competentiebewijs behalen, als ik dat zou willen. Niet dat ik daar veel belang aan hecht…