Merel heeft iets met pyjama’s. Niet om in te slapen, nee, dat doe je blijkbaar in een losse T-shirt en een trainingsbroek of zo, of een losse pyjamabroek van de jongens geweest.
Nee, ze loopt dolgraag een hele dag rond in een pyjama, die ze speciaal daarvoor apart houdt. Zodra ze thuiskomt van school en nergens meer naartoe moet, doet ze een pyjama aan. In de zomer is dat dan een los T-shirtje en een shortje, nu is dat bij voorkeur een flanellen exemplaar.
Ze wou dolgraag een exemplaar met rode ruiten, je weet wel, zo’n half Schots exemplaar. Dat blijkt nu bijzonder in trek te zijn, en dat was te merken ook: overal uitverkocht! Uiteindelijk vond ik nog een zachtrood, bijna roze exemplaar in de Hema. Eerst stond die 21 euro maar uitverkocht, en toen kwam die uiteindelijk weer binnen voor 35 euro. Tsja, Ze wou die zo graag dat ik die dan toch maar gekocht heb, en ze heeft die al zowat elke dag van de vakantie aan.
En toen zei ik dat ik nog pyjama’s in mijn kast liggen had, die ik toch nooit meer ging gebruiken. Ik moest dat maar één keer zeggen: enthousiast rende ze de trap op en dook in mijn kast. De pyjama waar ik eigenlijk op doelde, vond ze niet, maar ze kwam wel met mijn roze monster naar beneden, glunderend van de pret. Roze monster? Ja, een intussen bij de larpers beruchte flanellen pyjama die ik speciaal daarvoor gekocht had, maar die ik nu niet meer draag.
De rekker was natuurlijk wel veel te wijd en eigenlijk ook helemaal verstorven, maar een nieuwe rekker zat er zeer snel in, tot haar grote vreugde.
En toen gaf ik haar nog eentje, een die zelfs voor mij veel te warm is om in te slapen, en met een trekkoordje: zo is de broek ook voor haar draagbaar. Die heeft ze nu ook al eventjes aan: een wit bovenstuk, een broek met lichtblauwe strepen en bloemetjes.
Ja, mijn dochter houdt van lekker oversized, nog een chance. En ze is vooral heel erg happy met wat ze uit mijn kast gepikt heeft.