Bart werd 51 vandaag en dat kon ik nu toch niet zomaar voorbij laten gaan? Peper was een van die restaurantjes waar we al vaak waren gepasseerd en waar we telkens zeiden dat we er eens naartoe moesten. Bij deze dus.
Het is eigenlijk een hip eigentijds restaurant met een Indische kaart en een wijntap. Als in: ge krijgt een kaart en die steekt ge in de machine, en dan kan je bij een van de vele soorten wijn of je gaat voor een proefje, een half glas of een vol glas. Naargelang de soort wijn en de hoeveelheid wordt er een bedrag op de kaart aangerekend, en aan het einde van de maaltijd reken je gewoon af.
Bart vond dat wel amusant en heeft een paar soorten wijn uitgeprobeerd.
Een voorgerecht hoefde voor ons niet: aangezien het vrijdag was, waren we allebei nogal moe. Ik nam een zachte curry met kokos en scampi, Bart nam iets vegetarisch met linzen, en we waren allebei toch wel zeer aangenaam verrast.
En ja, ik ben er eigenlijk nog altijd trots op dat ik een volledig bord scampi kan pellen zonder mijn handen vuil te maken.
Voor dessert gingen we wel, en ik nam zoals altijd de crème brûlée terwijl Bart voor een brownie ging.
Tegen half elf waren we alweer buiten, voldaan en met een goed gevoel en een redelijke rekening.
En er was nog tijd om thuis gezellig samen naar iets te kijken bij een knisperend haardvuur. Zalig toch?