Gwen en ik hadden deze avond ook al vastgelegd de vorige keer, maar eigenlijk waren we allebei vergeten om te kijken voor een restaurant. Ik heb dan maar nog een aantal dingen afgebeld, maar veel is blijkbaar ook dicht op woensdag. Tsja.
Het werd dan gewoon nog eens de Griek: altijd goed, altijd gezellig, altijd open, en altijd parkeerplaats. Wat moet ne mens nog meer hebben? Fijn gezelschap, zo blijkt, en dat was er.
We hebben, zoals altijd, honderduit gekletst over vanalles en nog wat, zelfs over het werk deze keer.
Ik ben vooral blij dat we zowat een regelmaat hebben gevonden in onze etentjes, want we zagen elkaar echt veel te weinig…