Ja, die mannen bestaan nog, ze zijn zelfs wettelijk verplicht. Alleen zijn het geen sexy jonge gasten in een zwart kostuum met hoge hoed en vegen op hun gezicht, zoals in die Britse musicals.
Nee, onze schoorsteenveger had een speciale roetzuiger, borstels op stokjes en een bouwvakkersdécolleté. Sympathieke mens, daar niet van.
Hij koterde in de schouw van de kachel en verklaarde dat hij niet verder kon. Logisch ook, daar zit een knik, en boven achter Merels kast zit een schuifje om de rest van de schouw te kunnen kuisen. Bart wist dat blijkbaar absoluut niet. Bon, wij naar boven, Merels kast versleept en schuifje open geprutst. Toen was er geen enkel probleem meer, verklaarde de man, al was het echt wel nodig dat de schouw eens onder handen was gepakt.
Daarna installeerde hij zich in de garage waar een gelijkaardig schuifje hem toegang verschafte tot de schouw van de verwarming, iets wat een pak makkelijker bleek. We hadden ook geluk met het weer: de verwarming stond nog uitgeschakeld. Die schouw was wel vaker schoongemaakt, elke keer dat er een onderhoud was van de ketel.
Soit, dat hebben we dan ook weer gehad.