Ik heb ooit, in het begin toen we hier woonden, een klont aronskelken uitgegraven in de tuin van ons ma en hier achteraan in mijn kleine tuintje geplant. Nu komt daar dus elk jaar een stevige struik op, maar zodra het ook maar een beetje deftig vriest, verdwijnt de hele struik, om dan netjes in de lente opnieuw op te schieten.
Deze winter heeft het nauwelijks gevroren, zodat ook de aronskelken niet waren verdwenen. En aangezien die struik dan geen energie hoeft te steken in het aanmaken van bladeren, gaat hij meteen over naar de bloemen. Van mij niet gelaten, ik heb al een aantal weken aronskelken in een vaas en ik kan voortdurend de uitgebloeide exemplaren vervangen door nieuwe. Netjes, toch?
