Ik had Merel beloofd om samen met haar om een nachtkastje te gaan. Dat miste ze eigenlijk nog in haar kamer: ze heeft wel een vensterbank en een boekenplank en zo, maar haar wekker stond op een stoeltje, samen met een nachtlampje. Dat was eigenlijk niet zo praktisch om nog zakdoekjes te zetten en dat soort onzin, en ze wilde ook die extra schuiven wel en zo, dus… een wit nachtkastje. We keken even rond en concludeerden dat de Weba eigenlijk het perfecte kastje had voor ons.
Het zijn pokkedrukke weken, maar ik dacht dat ik er dat vandaag nog wel even ging tussenkrijgen, na 6 uur les en een onderwijscafé met een uurtje opleiding. Morgen zou sowieso niet lukken want de Weba is zo’n klein beetje dicht op dinsdag, en ook woensdag zat alweer volledig vol.
Bon, wij naar de Weba om een half uur later al dat fameuze kastje op te halen aan de Port Arthurlaan. Nog wat later vees ik een eerste schuif en elkaar, maar toen moest ik weg voor een Jamboreebrunchvergadering. Mijn leven druk? Nee hoor…
Maar toen ik thuis kwam, lag zij al te slapen met een gloednieuw kastje naast zich. Ze had zelf verder gedaan en vooral Bart had haar nog geassisteerd. Trots dat ze was!