Als er een communie of een lentefeest is, dan is er uiteraard ook een kaartje. En voor een kaartje moeten er foto’s gemaakt worden. Ik was aan het twijfelen of ik het zelf zou doen, maar ik ben absoluut geen fotograaf. En het is de laatste, een fotoshoot is altijd leuk natuurlijk.
Wolfs eerstecommuniefoto’s werden genomen door An Nelissen, net zoals die van Kobes eerste communie. Die van Wolfs plechtige communie heb ik zelf genomen, net zoals die van Kobes lentefeest en Merels eerste communie. Ze zijn allemaal gemaakt aan de vijver van Marc en Annemie waar ook onze trouwfoto’s zijn gemaakt, behalve die van Kobes lentefeest: het heeft veertien dagen geregend en ze zijn pas de dag voordien gemaakt hier in een parkje in de buurt. Tsja.
Merel wilde ook bijzonder graag de foto’s daar aan de vijver: de vorige foto’s waren prachtig, vond ze. Nu waren we iets later en waren de prachtige paarse bloemen van de vorige keer al uitgebloeid, maar er waren andere, natuurlijk. Bart stelde de vrouw van een van zijn vrienden voor als fotograaf, en na het bekijken van haar portfolio ging ik volledig akkoord.
We spraken af aan de vijver om half vijf en An bleek een beminnelijke dame. Ik liet haar doen met Merel, maar achteraf gezien was ik er misschien beter bij gebleven: Merel had een geforceerd lachje op de meeste van haar foto’s, alleen die waar ik bij was, zoals bij de ezels, waren een pak natuurlijker.
An heeft ze me vandaag doorgestuurd, maar helaas is een hele reeks foto’s mislukt wegens een kapotte SD-kaart, zodat alles wat ze met de telelens heeft genomen, gewist is. Jammer, en ik was wel een beetje teleurgesteld. Niet dat het geen goeie foto’s zijn, ik vind ze alleen nogal hard en soms ook wel gemaakt. Die met de telelens hadden natuurlijk een compleet andere diepte gehad, jammer. Ik koos er samen met Merel een aantal uit, die ga ik morgen tot kaartje omvormen, en dan zien we wel weer. Het komt helemaal goed.
