Wolf was eigenlijk al lang op zoek naar een jobke, in ’t weekend of een paar uur in de week, liefst flexibel. En ook geen rekkenvuller of zo, liefst van al in de horeca. Hij had al zowat alle restaurants in de buurt afgelopen, maar zonder ervaring kom je niet ver. Waar hij dan die ervaring moest opdoen, dat bleef een raadsel.
Tot ik bij het nieuwjaren bij Koen en Else aan de klap geraakte met Branko, Elses neef. Die zei dat hij regelmatig in Wondelgem kwam, tegenwoordig, omdat hij naast assistent-manager van de Wasbar nu ook de voetbalkantine van Wondelgem, het tweede veld van KAA Gent, onder zijn verantwoordelijkheid had. Ah? Ja, en hij kon nog wel extra volk gebruiken, op flexibele basis. Ahaa!
Het resultaat is dat Wolf zich, samen met een aantal anderen, kan opgeven voor shifts in de voetbalkantine, om daar achter de toog te staan. Het is vlakbij, het is flexibel – Wolf heeft regelmatig op zaterdag ook match – en het verdient nog niet slecht.
Happy Wolf.