Nooit gedacht, maar wat een gezellige vaccinatie was dat zeg!
Net toen ik de vaccinatieboeg wilde binnengaan, hoorde ik mijn naam roepen: een klasgenote uit het middelbaar! Al kletsend liepen we naar de vaccinatie zelf, wetende dat we daarna nog verder konden praten.
Bij het inspuiten zag de verpleegster in kwestie blijkbaar op haar computer dat ik een leraar was en vroeg me waar ik lesgaf. Blijkt dat ik nog lesgegeven heb aan haar dochter ^^ Het werd nog een gezellige babbel.
Hilde zat intussen al lang in de wachtzaal en had wel gedacht dat ik alweer iemand ging kennen waardoor ik later was. We zetten onze stoelen bij elkaar en kletsten gezellig verder, tot een voorbijkomende dame ook heel enthousiast hallo zei: een derde klasgenote, die ik ook al dertig jaar niet meer gezien had! We schoven allemaal op naar een plekje met drie vrije stoelen, en we zijn langer dan ons toegemeten kwartier blijven zitten, denk ik.
Ik had de vorige keer al een fijn gevoel in dat vaccinatiecentrum, maar dat was deze keer nog veel fijner. Zo wil ik nog geboosterd worden!