Ik heb gisteren en vandaag een beetje mijn schade ingehaald qua sociaal zijn. Gisteren kwam Jarne namelijk langs, ons jongste Vosje van toch wel 23 jaar. We wilden gewoon nog eens lekker kletsen, maar ik had ook bijbedoelingen. Jarne is namelijk aan het doctoreren als burgerlijk ingenieur computerwetenschappen, en is dus ideaal geplaatst om aan Wolf wat meer uitleg te geven in verband met de studie burgie. Van de infobrochure word je immers niet altijd veel wijzer. Zo heb je in het eerste jaar analyse. Uitleg: de analytische kant van de wiskunde. Juist ja. Maar Jarne kon uitleggen hoe het in elkaar zit – om de drie weken een test – wat de vakken inhouden, wanneer je een richting moet kiezen, wat de mogelijkheden zijn… Jarne bleef meteen ook gewoon eten en ontfermde zich over meer dan de helft van de nog overgebleven kalkoen. Geen flauw idee hoe die erin slaagt zo mager te zijn…
Het werd in elk geval een gezellige namiddag, en Wolfs keuze voor volgend jaar ligt nu wel min of meer vast, denk ik.
Vandaag werd nog een pak socialer: er kwamen maar liefst vijf Korda – allez ja, vier Korda en een lief – vanuit Balen naar Gent. Blijkbaar komen ze wel vaker, en dan vooral om naar de World’s End te gaan, een geek-comic-boardgames café. Tussen drie en vier gingen ze hier zijn, en kwart over drie waren ze hier ook effectief, allemaal gewoon doorweekt. Wat een rotweer ook! Gent was vandaag duidelijk tegengevallen: veel te druk, te nat, te… bleh. Hier zaten ze dan ook lekker warm en droog, en vooral ook met een negatieve zelftest. Ja, ik ben daar moeilijk in: corona is nog niet weg en ik neem liever geen risico met vijf jonge gasten, ook al ben ik net zelf genezen en dus immuun.
Er werd koffie en bier gedronken, heel veel gekletst, gediscussieerd, gelachen, over Larp gepraat, enfin, ’t werd een heel fijne, sociale middag.
Om half zeven besloten ze eten te bestellen: ik had wel brood voorzien, maar zij hadden nog niet warm gegeten, vandaar. Geen probleem, wij deden wel mee: sushi en pizza! Alleen bleken de levertijden naar de lange kant, zeker toen daar nog vertraging op kwam. De pizza was er om kwart voor acht, de sushi om kwart na acht, maar man, die was wel schitterend! Eerlijk waar, de beste die ik al gegeten heb, vanuit de Twilight Sushi op de Korenmarkt dan nog!
Tegen half tien heb ik ze dan buitengegooid: Bart had zich al die tijd afzijdig gehouden in zijn bureau, en ik wist dat het welletjes was voor hem. Niet dat de Korda het erg vonden: ze moesten nog anderhalf uur rijden, en voor een van hen nog een uur extra. Tsja.
Maar ik, ik heb keihard genoten van mijn vriendjes in de buurt. Zalig!