Een vrije maandag – de facultatieve vrije dag die iedere school krijgt om naar believen in te richten – en ik zit helemaal alleen thuis. Merel is naar school, en de drie heren des huizes zijn, jawel, gaan parachutespringen!
We zijn niet echt op vakantie kunnen gaan dit jaar, maar net zoals vorig jaar wilde Bart dan vooral ervaringen opdoen, dingen die de kinderen wellicht niet meer zullen vergeten. Denk vorig jaar de ballonvaart of dit jaar het varen met de boot of de indoor sky dive. Toen was Merel nog mee, maar uit een echt vliegtuig springen, nee, daar bedankte ze voor, ook al mocht het wel al op haar leeftijd. En voor mij was het sowieso een no-go met die rug van mij. Zelfs zonder die rug, denk ik dan…
Maar bon, de drie heren reden richting Theux (Spa) en kregen er de volledige uitleg, briefing, pakken, alles erop en eraan. De bedoeling was om te springen om twee uur, maar net toen ze naar het vliegtuig liepen, kwam het bericht dat het leger het luchtruim had afgesloten tot vijf uur. Blijkbaar kan dat zomaar. Hmpf. De jongens zijn dan maar gaan rondlopen in Spa en zo, hebben zelfs een poging gedaan om een cache te vinden voor mij, en om vijf uur gingen ze alsnog de lucht in.
Elk sprongen ze uiteraard in duo, met een begeleider dus, en Bart heeft meteen ook betaald voor een cameraman per persoon, zodat hun sprong ook vastgelegd werd. Zalig, toch?
Alleen staan de filmpjes van Wolf en Kobe op Wolfs gsm, en die is momenteel een beetje gecrasht. Hopelijk later dus meer.