Een heus verjaardagsfeestje, met een meute kinderen binnen, dat is nog eventjes niet toegestaan. Maar Lieze, Merels beste vriendin al sinds de kleuterklas, werd vandaag 11 jaar. Het cadeautje had Merel al een maand of zo klaarliggen, feestje of niet. Ze was sowieso van plan om dat vandaag mee te nemen naar school, maar gisteren kwam dus de vraag of zij en Julie, de derde in het triumfeminaat, vandaag toch niet wilden komen spelen. Voornamelijk buiten, uiteraard, maar die drie hangen sowieso altijd aan elkaar, zoveel (meer) kwaad ging dat toch niet kunnen.
Merel stond erbij te juichen en vertrok vandaag dus zelfstandig met de fiets, het cadeautje in de fietstas. ’t Is wel een gemak, zo’n groter wordende dochter: ze moet niet meer overal naartoe gebracht worden, ze kan veel zelf.
Enfin, er werd druk gespeeld, gegiecheld, getaterd en vooral ook taart gegeten.
Het wordt stilaan tijd dat het ook voor de kinderen weer eens wat normaler wordt, voor ze er onderdoor gaan, maar een dag als vandaag, dat maakt veel goed. Gelukkig maar.