Er is voor veel dingen tijd, momenteel. Zoals voor eten maken. Allez ja, niet dat ik zo uitgebreid kookte, maar ze vonden het precies allemaal wel lekker.
Het ontbijt was ter afwisseling eens van die paaskoeken, en had ik er meer gekocht, ze waren ook op geweest. Als middageten hadden de kinderen quiche gevraagd, maar dan wel met bacon, champignons en mozzarella.
Als vieruurtje had ik eigenlijk chocolademousse gekocht, maar toen dacht ik dat er nog ijs was, en aardbeien, en dat dat eigenlijk wel een fijne combinatie was.
En in de namiddag reed Wolf nog even naar de Delhaize, zodat we croque monsieurs konden eten. Ja, zo’n quarantantie, ne mens wordt er niet mager van.
Maar gelukkig kwam er nog een ietsie beetje beweging bij kijken. Merel had namelijk een ganse hoop post: tekeningen voor haar vriendinnetjes, en dan brieven voor omaly en opa. En die tekeningen moesten wel in de brievenbussen worden gestoken. Mét begeleidende krijttekening aan de bewuste brievenbus, uiteraard. Bij Lieze was dat laatste niet nodig, want die kwam even buiten en toen stonden beide meisjes op twee meter van elkaar te glunderen. Zo’n BFF, het is me wat.
Maar we passeerden ook even langs een van Wolfs beste maten, en die kreeg natuurlijk ook een tekening.
Snel fietsten we niet, maar we waren er wel even mee buiten, en dat deed deugd.
