Intussen ben ik ook volop online les aan het geven. Smartschool heeft een extra module, live, en daarmee kan je dus live lesgeven aan je leerlingen. Zij kunnen antwoorden per micro of in de chat, al typend. Ze doen meestal dat laatste, omdat het anders nogal verwarrend wordt én omdat ik dan ook hoor wat ze nog allemaal aan het doen zijn.
Ze zijn helaas ook met te veel om hun camera aan te zetten: dan lagt het voortdurend of loopt het zelfs vast. Maar als ze mogen kiezen tussen gewoon les krijgen van mij of taken maken, dan kiezen ze zonder uitzondering voor die lessen. Ik doe gewoon zoals anders, maar dan met de vragen en antwoorden gewoon op mijn scherm. Ik mis de interactie wel, en je merkt ook niet de sfeer in je klas en de instant feedback, maar bon, het is wat het is, zeker?
Ik geef momenteel 8 uur van de 16 ook echt les. Na de paasvakantie ga ik dat wellicht nog opdrijven, maar man, ik mis het echte lesgeven….
En volgens mijn leerlingen missen ze me ook. Of zoals een eerstejaartje naar me schreef, nadat ik in mijn filmpjes gevraagd had hoe het met hen was:
“Ik stuur u een berichtje om u te laten weten dat met mij alles goed gaat . De filmpjes die u plaatste voor Latijn zijn echt super leuk en ook interessant. Ik vind het heel erg leuk om u weer te zien ook al is het niet in de klas en ziet u ons niet. Ik ben heel blij om u gewoon weer terug te zien. Het doet me echt deugd. Ik vind het wel jammer dat u ons niet kunt zien.
Hopelijk tot snel.”
Het moet toch zijn dat ik het allemaal nog zo slecht niet doe…
Enfin, laten we hopen dat we snel terug écht les kunnen beginnen geven!