Een paar gedachten:
- Ik ga het nog leren op mijn oude dag: mijn examens zijn gewoon klaar, en nog voor de deadline!
Nu even een paar dagen stilte voor de storm. Ik ga eindelijk weer bloggen en lezen ^^ - Universeel: kinderen die duhuhuhuhuhuh zeggen wanneer ze met hun fietsjes over de kasseien dokkeren. Deed me glimlachen deze morgen, toen ik passeerde op de ochtendwandeling met Merel naar haar school.
- Eid Mubarak! Ik kreeg een heerlijk hapje terwijl ik op toezicht stond.
- Egoboost of the day: twee vierdes die op kousenvoeten tot bij mij komen: “Mevrouw, u geeft toch de vijfdes volgend jaar hè? Da’s toch zeker hè? Ja? Goed, dan doen we verder!” Het waren twee grote lummels die in het tweede bij mij hadden gezeten.
- En telkens weer kijk ik, volautomatisch, verbaasd op wanneer iets over negen niet de stem van Christophe Lambrecht te horen is op Studio Brussel.
- Los van alle andere verkiezingsonzin ben ik toch nog steeds verdomd blij dat ik in die multiculturele stad Gent woon. Waar blijkbaar de verzuring nog net iets minder hard heeft toegeslagen dan ergens anders. En waar ik mijn medemens nog steeds met net iets meer vertrouwen in de ogen kan kijken. Hartjes, mijn Gent. Verander maar nooit, alsjeblief.
- Het einde van het schooljaar begint zijn tol te eisen. Merel is doodop.
