Awel, het doet toch wel ongelofelijk veel deugd wanneer je als figurant gevraagd wordt op een unsanctioned mini. Even uitleggen: twee keer per jaar gaat er per larpreeks een weekend door met alles erop en eraan. Maar tussendoor blijf je soms op je honger zitten als personage: dan wil je eigenlijk met je ingame vrienden nog eens samenkomen en dingen uitspelen. Dan kan dat sanctioned: met medeweten en goedkeuring en aanwezigheid van spelleiding, en dan hebben al je daden op die ene avond ook gevolgen. Of het kan unsanctioned: dan is het meer voor de gezelligheid, mag er ook niet echt plot gespeeld worden, maar kan je wel praten natuurlijk, want ook dat gebeurt standaard wel tussen evenementen.
Nu, de Korda en de Glashtyn hielden een unsanctioned, en hadden er graag Olga bij gehad, de hoge pief van huize Korda. Nu, dat is een figurant, ik kan dat niet zomaar toezeggen, maar gelukkig zag spelleiding er geen graten in en kreeg ik zelfs een extra stukje achtergrond als update. Wat mijn personage wel en niet weet, zeg maar.
We hadden eerst met een ganse bende afgesproken op Die Quaeye Werelt in het Rivierenhof in Deurne, in kostuum, maar het was eigenlijk echt wel pokkewarm. De jongens waren ook mee, en we zaten met zo’n twintigtal op het middenplein in de volle zon. Voeg daaraan toe – ik had er zelf niet bij stilgestaan, het was Wolf die me er achteraf op wees – dat Bart bonenburgers had gemaakt, iets waar ik eigenlijk niet tegen kan, en ik begon me echt slecht te voelen op een bepaald moment. Ik ben een half uurtje in de schaduw gaan liggen, maar ik werd eigenlijk alleen maar misselijker. Ik ben dan maar naar de EHBOtent getrokken, waar ze me deden neerliggen, me probeerden af te koelen, en waar ik dan ook enthousiast heb overgegeven in de berm. Tsja. Daarna ging het gelukkig beter, al voelde ik me toch niet echt optimaal. Gelukkig besloten we toen eigenlijk allemaal om richting de kampplaats in Brecht te rijden, op een paar kilometer van het huis van een van de Korda.
Het was een hele mooie locatie aan een visvijver, met een soortement houten barakje en de mogelijkheid voor kampvuur. Soit, tegen negenen gingen we effectief in game, tegen elf uur was er eindelijk de barbecue zelf, en intussen zijn we zowat de hele tijd puur ingame gebleven. Er waren stevige gesprekken tussen de Korda maar ook met de Mort’Hak die aanwezig waren. En nog later zijn we beginnen zingen rond het kampvuur. Kobe is in zijn tent gekropen rond één uur, Wolf is mee opgebleven tot half vier, toen we maar meteen allemaal besloten te gaan slapen.
Wat dat slapen betreft: die mannen zijn echt zot! Toen ze me uitnodigden en zeiden dat het in tenten te doen was, zag ik dat niet zitten: de hoe dan ook oncomfortabele houding en de klamte van een tent is niks voor mijn rug. En toen bood Wim aan om een bed mee te brengen voor in zijn grote tent. En dat is dus exact wat ik kreeg: een heus bed in een bijzonder grote en aangename Kordatent. Héérlijk, en ook wel goed zot, ja.
Voeg daar nog een fijne massage van kinestudent Mathias aan toe, en de rug kon het wel hebben, ja.
Het werd een zeer aangename avond, jawel. Lang leve tante Olga. En ik ben gigantisch dankbaar dat ze me uitnodigden, als ouwe figurant.