Maat, ik heb toch echt een luizenleven… Daarnet ben ik vrolijk in de zon naar ’t stad gefietst om er te lunchen met een vriendin op een terras in de zon. Allez ja, naar de studentenbuurt want ze werkt op het rectoraat, en dan zijn we maar zoals altijd gaan eten in de Pacha Mama, mijn favoriete vegetarische restaurant. En dat het warm was in de zon!
We hebben heerlijk honderduit zitten kletsen en er een bijzonder aangename middag van gemaakt.
Dat impliceert wel dat ik nu stevig moet doorwerken, maar dat vind ik helemaal niet erg.
En verder blijf ik nog steeds in een enorm goedgezinde omenbubbel zitten, met heel veel chat- en andere gesprekken met medelarpers.
Alleen mis ik Bart toch wel een beetje…