Nope, dat was het toch zo even niet, gisterenmiddag.
Net toen ik al het eten had uitgehaald – er was nog massa’s over van dit weekend, Bart doet dat wel vaker zodat ik niet hoef te koken op woensdagmiddag – en wilde beginnen opwarmen, sloeg alle elektriciteit uit. Logischerwijs nam ik een pillamp en ging even in de elektriekkast kijken: nope, alles lag nog netjes aan zoals het hoorde.
De tweede logische stap is dan om uw voordeur open te trekken en te kijken hoe uw buren reageren. En jawel, zowel de overbuurvrouw als Jules en Julien kwamen op straat. Blijkbaar was de hele wijk getroffen. Ik heb dan maar even naar Eandis gebeld, en die wisten me te melden dat het wel voor drie uur deze middag ging opgelost zijn.
Hmpf.
Zolang wachten om te eten, nee, dat was geen goed idee, vond ik. Maar warm eten zat er duidelijk niet in, en ik had ook nog geen brood in huis en had totaal geen zin om er door de sneeuw nog om te hossen, ik ging er in de loop van de namiddag wel zelf bakken.
Dat hoswerk liet ik dan maar met plezier over aan een ander, en bestelde prompt pizza. Met de gsm, want internet werkte uiteraard ook niet hier in huis.
Gejuich alom hier ten huize. Alleen… sloeg tien over één de elektriciteit weer aan, en was het bijna kwart voor twee (in plaats van de beloofde 13.27 uur) voordat de pizzaman opdook. Soit, het heeft dik gesmaakt!