Bon, ik ben vandaag dan toch maar naar school gegaan. De rug is duidelijk aan het verbeteren, al zijn we er nog niet. Maar ik loop al tenminste weer recht, en de pijn is meestal doenbaar. Ik heb deze morgen nog twee uur gelegen, en ben dan tegen tien uur twee uur mijn zesdes gaan entertainen. Die waren overigens verbazingwekkend chill: we hebben nog wat vragen opgelost, de herhalingstoetsen overlopen, dat soort dingen. Er had er eentje zelfs vandaag nog cake mee. Die was wel door mama gebakken, maar toch…
Aansluitend ben ik met Wolf – die heeft morgen ook examen en is dus thuis in de namiddag – naar huis gereden om onmiddellijk in de zetel te gaan liggen. Wolf heeft dan maar patatjes gebakken en de rest van het eten opgewarmd ^^
Tegen half twee was ik alweer weg richting school om mijn tweedes gerust te stellen, en dat was ook nodig. De tekst die we in de klas hadden vertaald, had ik mee op papier, net als de verbetering van de taak die ze in de studie hadden gemaakt. Grote opluchting bij velen. Ik ben dan maar geëindigd met nog wat cultuur die ze ook moesten kennen, nog wat verder uit te leggen, kwestie van hen te kalmeren.
Na school ben ik met Kobe nog snel boodschappen gaan doen, en dat was eigenlijk te veel van het goede, maar bon, dat was toch ook nodig?
En de extra koorrepetitie vanavond, die laat ik netjes aan me voorbij gaan. Ik moet morgen vier uur examen afnemen in een grote zaal zonder zitplaats voor mij, ik zal het al lastig genoeg hebben. Maar de rug is dus wel terug, oef.