Het werd een gezapige zaterdag, waarbij Merel vooral met haar nieuwe pop speelde. Ze had nog geen jongenspop, en deze nieuwe was dus gewoonweg perfect! Hij mocht in zijn wippertje, in de buggy, en ze gaf hem met alle zorgzame toewijding van een échte moeder een heus bad met alles erop en eraan.
De handdoek lag klaar, het pampertje ook, de verse kleertjes, een klein handdoekje voor zijn (onbestaande) haar, enfin, ze wist dus heel erg goed wat ze deed, had ik zo de indruk. En het is niet alsof ze zelf al veel met baby’s in aanraking is gekomen, om eerlijk te zijn.
Nooit gedacht dat ik ooit zo’n zachte, zorgzame dochter zou hebben. Ik geniet mateloos.
Hij mocht zelfs mee op restaurant: Wolf zat in de scouts als afsluiter van zijn midweek, en Kobe was op scoutsweekend. Daardoor hadden Bart en ik maar één kind meer, en gingen we met haar eten bij Baptist op den Dries. Een deftige brasserie, niet spotgoedkoop, maar met faire prijzen, een beperkte kaart, maar wel zeer lekker.
En daarna, toen gingen we gewoon zelf met ons tweetjes in bad: elkaars haar wassen, en spelen met de muzikale dolfijntjes, terwijl er rondom kaarsjes brandden en het eigenlijk heel erg gezellig was, daar in de badkamer.
