Ik moest vandaag wel degelijk lesgeven. De chirurg had me nochtans gezegd dat ze me een paar dagen thuis ging zetten omdat rust belangrijk is, maar zo de laatste lessen van het jaar overslaan? Vergeet het maar. Dus stond ik vandaag wel degelijk op school, met ongelofelijk veel rare blikken tot gevolg natuurlijk.
Ik zie er namelijk, ongeacht de hoeveelheid ijs die ik gisteren op die kaak gehouden heb, als een volwassen hamster uit. Of, zoals een collega omschreef, alsof ik een grote snoep in mijn kaak zitten heb. Het ziet er niet blauw uit, alleen heel erg dik.
En lukte het praten? Goh ja, eigenlijk wel. Ik kan mijn mond niet verder dan een centimeter openen, dat niet, maar goh ja, ça va. Een beetje suf van de Ibuprofen, maar we redden het wel.