Het was gewoon prachtig weer vandaag, en ik ben dan geen binnenzitter he. Gelukkig beseft ons pa intussen ook hoe belangrijk een beetje lichaamsbeweging (en dan vooral wandelen) is voor zijn Parkinson, en ging hij mee.
We zijn dus met ons tweetjes een korte wandeling gaan maken in de Lange Velden, en ja, we hebben de auto tot daar genomen. We kunnen geen van beide ver stappen, en dat eerste stuk door de huizen is echt niet mooi, vandaar. Ginder hebben we genoten, en helaas ook onze schoenen serieus vuil gemaakt op een modderig stuk. We waren een beetje te enthousiast, maar moesten op onze stappen terugkeren, want voor twee mensen die onvast op hun voeten staan, is van die gladde modder toch niet ideaal.
Maar we hebben er allebei deugd van gehad: koud, maar heerlijk in de zon. En ons pa verklaarde meteen dat hij daar vaker wilde wandelen, als het niet regent. Ik ben benieuwd.