Dat ik vandaag van het een naar het ander heb gespurt, en dat mijn rug dat eigenlijk allemaal zo wijs niet vond, na die leesclub van gisteren.
Het begon al met de kinderen naar school en Bart naar zijn kantoor te voeren. Niet dat dat lastig of moeilijk is, maar het betekende dus wel dat ik samen met hen om zeven uur was opgestaan. Ik ging nog even in de zetel liggen, bestelde pizza voor ’s middags, en reed tegen half tien naar de kinesist, die mijn spieren allemaal heerlijk los zette.
Van Evergem reed ik gezwind door naar Meulestee om Bart op te pikken, fluks mijn kar te keren, en via de R4 naar Sint-Denijs te rijden, naar de kantoren van de Birdhouse. Daar was er om elf uur namelijk een persconferentie waar Bart moest spreken, en vooraf waren er nog enkele opnames gepland. Ik stond erbij, keek ernaar, en vond het best wel amusant. Alleen was dat uur stilzitten op een niet bijster goeie stoel toch niet alles, nee.
We verorberden snel een broodje, en reden naar huis. In de file op de R4 ging dan plots de telefoon: dat het die namiddag Kaat (de zus van Merels beste vriendinnetje Lieze) haar verjaardag was, dat ze met zijn allen naar de film gingen, en dat ze per ongeluk een ticket te veel hadden. Of Merel zin had om mee te gaan, en dat ze dan om één uur bij hen moest staan. Uiteraard had ik de pizza maar tegen kwart voor één besteld, zodat we ons niet moesten opjagen. Hmpf. Ik gooide Bart af op kantoor, reed naar huis, maakte daar een Merel dolenthousiast, en stelde vast dat nu ook de pizzakoerier nog vijf minuten later was. Merel heeft dus op een goeie vijf minuten twee stukken pizza naar binnen gestampt, en toen bracht ik haar naar Lieze.
Oef.
Rust.
Kobes muziekjuf was ziek, dus zelfs extra rust.
Na alle hectiek van de voormiddag deed dat even deugd, ja.