Allez ja, al dat rondlopen is toch goed voor de gezondheid ^^ Sporten kan ik niet, enfin, heb ik geen goesting voor, en veel dingen mag ik ook niet doen voor voet en rug. Komt dat even goed uit zeg! Maar wandelen dus wel.
Momenteel zijn we bezig met een streak: zo lang mogelijk elke dag minstens één cache doen. Intussen zitten we al een eind over de dertig, en we willen de 50 halen. Nog even doorzetten dus.
Gisteren, in het naar huis komen van de muziekles, ben ik met Wolf de oplossing gaan oppikken van een mysteriecache, en dat bleek in een bos te zijn dat Wolf kende van de scouts: het bunkerbos! Nooit geweten dat dat daar was, en ik passeer daar nochtans elke dag op weg naar school, ’t is dus ook nog eens vlakbij. Er zijn open pleinen, dichtbegroeide bossen, en vooral: bunkers. Ampel bunkers. En kunstmatige grotten, en vervallen huisjes. Vree, maar echt vree wijs. Samen vonden we probleemloos de cache, en Wolf toonde me nog een paar plekjes, zoals een grot die gedeeltelijk is afgesloten met een hele goeie reden:
Vandaag wilde ik niet te ver lopen, en gelijk had ik: een gemene buikkramp deed me op een bepaald moment zelfs gewoon aanbellen bij een huis. Maar bon, ik met Merel en Kobe naar Lovendegem. Kobe had ik speciaal gevraagd omdat ik een aapje nodig had, en jawel, ik was zelf nooit in die boom geraakt. Kobe daarentegen…
Enfin, drie caches later reden we in het gedruppel weer naar huis, maar toen hadden we toch alweer een portie frisse lucht binnen.
Goed bezig, zeg ik u.
Dat bunkerbos, waar is dat?