Wat een routinecontrole moest zijn, draaide voor Wolf toch even anders uit.
Om het half jaar gaan we met zijn allen naar de tandarts: het wordt toch terugbetaald, en liever safe than sorry. Kobe was er wel van onder gemuisd omdat hij de hele dag is gaan spelen bij Liam, maar die komt dan volgende woensdag aan bod.
Enfin, Merel was prima in orde, ikzelf had een gaatje dat ze meteen opvulde, maar Wolf… We wisten al langer dat zijn mond te klein was, maar eigenlijk hadden wel al een tijdje geleden naar de orthodontist gemoeten. Dat was er zo gelijk niet van gekomen, helaas. Intussen had ik gezien dat zijn hoektanden al vampierig aan het uitkomen waren boven de andere tanden.
Dat stelde de tandarts uiteraard ook vast, en ze stelde meteen voor om zijn premolaren te trekken, zodat de hoektanden nog ietwat op hun plaats kunnen komen. Dat Wolf een beugel zal nodig hebben, dat wisten we ook al langer. Maar eerst moeten ongeveer al zijn tanden gewisseld zijn natuurlijk.
Bon, Wolf werd met enige moeite van twee tanden verlost, en was zodanig ‘gedaan’ dat ik blij was dat we niet te voet waren, maar alsnog met de auto (wegens anders te laat). Arme jongen…
