We stonden om negen uur op, ontbeten, en tegen tien uur zat ik in de auto naar huis. Caterina bleef nog een dagje, maar ik had aan Bart beloofd dat ik tegen ’s middags ging thuis zijn om ons pa op te vangen. Er werd een hoop was geregeld, en de laatste hand gelegd aan Wolfs kampvoorbereidingen.
Er werd uitgebreid getafeld, zoals altijd wanneer Bart kookt, en het was eigenlijk een heel rustige, gezellige namiddag, waarbij Nelly en Koen elkaar de oren van het hoofd kletsten. Op een bepaald moment heb ik ze buiten gejaagd: het was meer dan warm genoeg buiten, en ze kunnen allebei wel wat zon en vitamine D gebruiken.
Tegen half vijf gingen ze beide naar huis, en besloot Bart om nog een wandelingetje te maken tot aan den Dries, Pokémongogewijs. We maakten er meteen een gezinsuitstapje van: Kobe kon met zijn tablet inloggen via Bart, en Wolf nam mijn gsm. Op die manier krijgen we die ook nog eens uit de zetel. Hij had heel slecht geslapen vannacht, zei hij, en was daarom extra hangerig. Maar de wandeling deed duidelijk deugd. En Merel, die danste overal doorheen. Letterlijk, want ze was een ballerinafeetje, vertelde ze.
Ik moet het wel toegeven: de dagen zijn een stuk relaxter als ook Bart gewoon vakantie neemt. Zalig…