We begonnen de dag met een zeer fijn ontbijt in ons eigen hotel: vooral de granola was zeer lekker, en volgens Bart de smoothie van rode biet met gember ook. Ik heb dat wijselijk aan me laten passeren.
Tegen half elf liepen we buiten, tegen elf uur hadden we elektrische fietsen gehuurd. Beste. Idee. Ooit. Ik heb het even nagekeken, en we hebben maar liefst 22 kilometer gefietst vandaag, in en rond Kopenhagen, fiets op fiets af, van hot naar her, 19 geocaches achterna. Onze tocht bracht ons eerst naar Christiania, waar Bart en ik vooral opgelucht waren dat wij daar niet hoefden te wonen. Al deed het ons eigenlijk wel sterk denken aan de cité waar ik als student ettelijke uren heb doorgebracht, met een straatexpositie en dergelijke.
We fietsten verder tot aan een oude vliegtuighangar, en besloten om daarna terug naar de brug te fietsen via een pad langs het water. Man, dat was ronduit prachtig! Je voelde je middenin de natuur terwijl je op vijf minuten van het stadscentrum zit. Het moet prachtig zijn om daar te wonen…
We fietsten verder, terug de stad in, langs een van de vele haventjes, en dokkerden vrolijk over de kasseien. Iets té vrolijk, want prompt viel Barts ketting van zijn fiets. Hij sakkerde, maakte zijn handen vuil, maar kreeg de ketting er niet op. Tegen dan was ik al terug bij hem – ik had het eerst niet gezien en was doorgefietst – vroeg hem om de fiets op zijn kop te zetten, nam een stylo, en legde de ketting er terug op zonder ook maar mijn handen vuil te maken. Jarenlange oefening als student in Gent :-p
We waren niet zo ver van ons hotel, dus zijn we eerst even terug gefietst om zijn handen grondig te wassen en een reservekabeltje op te halen om mijn iPhone op te laden. Die geocache app zuipt batterij, en de mijne is al niet meer in goede staat, en nu was mijn kabel nog gesneuveld ook.
Enfin, we fietsten nog maar eens over de brug, en gingen toen opnieuw in havengebied, en daarna blijkbaar in militair gebied, waar een heus fregat ligt, maar ook een onderzeeër en wat oud militair gerief. Wel eens wijs om te zien!
We fietsten het hele eind terug, want we zaten eigenlijk in de verlaten gewesten, doken terug de eigenlijke stad in, en gingen iets eten. Mental note: een croque monsieur in Denemarken, daar leggen ze een dikke laag gegratineerde witte kaassaus over. Bizar!
We reden dan maar eens richting Kastellet, voorbij de koepelkerk die je van zowat overal in Kopenhagen kan zien, vonden nog een andere kerk volledig bekleed met vuursteen, zagen in de verte een pruts van een meermin die omgeven was door massa’s volk, deden een serieuze fietstocht met nog wat caches, en dronken iets bij Dag H., buiten het toeristische deel. En warm!
En toen was het stilaan welletjes, fietsten we door een wel heel rustig park – ook wel kerkhof genoemd – naar een meteoriet, en toen viel Barts fietsbatterij plat. Hmm. We haastten ons richting fietsverhuurder, waar we gelukkig prompt verse batterijen kregen – ze sloten om half zes, en het was vijf voor – gingen even rustig in de kamer ons opfrissen en omkleden, en reden toen rustig richting Bror, een bijzonder hip maar zeer lekker restaurant dat Bart al op voorhand had uitgezocht.
Misschien een hoog hipstergehalte, maar wel lekker.
Gefrituurde stierenkloten? Check!
Maar het mooiste waren de twee briefjes die Merel had meegegeven aan Bart. Het eerste moest hij voorlezen op onze huwelijksverjaardag, het tweede moest hij me afgeven, netjes opgevouwen en met een rekkertje rond. Het is zo’n lief romantisch zieltje, mijn Merel…
We fietsten terug, ik blogde een beetje en las, en dat was dat voor een prachtige dag in Kopenhagen.
