Nog meer dan de aardbeienconfituur was de kriekskesconfituur een handelsmerk van ons ma. Lopend, maar ongelofelijk lekker. Toen collega Ann me vertelde dat zij zelf een grote kriekelaar staan hadden, met massa’s kriekjes erop, spraken we af dat ik eens een dag krieken ging komen trekken. Maar donderdag kwam ze plots op me toe dat Jarno zelf al in de boom was geklommen, en dat ze een gans kistje voor me mee had.
Serieus, of wa? Zo zalig!
En dus zette ik vandaag ons pa en de kinderen aan het ontpitten, en werd er ijverig confituur gemaakt.
En man, ze is machtig lekker! En precies die van ons ma!