Jawel, om kwart voor negen trok het hele gezin richting kerk, netjes aangekleed en opgetut. We waren om zeven uur opgestaan, rustig gegeten, gedoucht, Merels haar gedaan, mezelf gedaan, en voila.
In de kerk was het een geroezemoes van jewelste, maar wat wil je, met een aantal baby’s en kleuters? Maar bon, ’t was een mooie viering, en Merel deed netjes wat van haar verwacht werd.
Aansluitend wandelden we tot aan de school voor een receptie met de vriendjes en vriendinnetjes. Ha ja, nu de mis zo vroeg was, was daar meer dan tijd genoeg voor. In het stralende weer wandelden we tegen elven naar huis, en toen ging de telefoon: het restaurant, met de vraag of we enkel het aperitief buiten wilden, of meteen buiten wilden eten. Goh, geen moment twijfel: buiten, met dit prachtige weer!
En zo geschiedde: we laadden Nelly in de auto, en reden richting de Volta, waar ook de rest van de familie binnendruppelde. Ik had moeite om de kinderen in hun schone kleren te houden tot iedereen er was, zo graag wilden ze gaan spelen in het belendende park. En wij, wij zagen de tafels onder de parasols, en zagen dat het goed was.
Er was een hapje met Mimolettekaas, een voorgerecht van kalfstartaar met een doperwtjesbereiding en zoete mosterd, en vis met een langoustinerisotto en spinazie als hoofdgerecht. De kinderen hadden iets met kip, frietjes en een groentenbereiding met peultjes.
Tussendoor werden er spelletjes gespeeld, liepen de kinderen in het park, werd er zelfs gevoetbald op een pleintje wat verderop, en genoot ik met volle teugen.
De kinderen kregen ijs met verse aardbeien en crumble als dessert, wij hadden iets met rabarber, spinazie en avocado. Speciaal, maar wel lekker!
Het was een ronduit prachtige namiddag! Roeland en Sarah zijn nog met de kinderen tot bij ons gekomen, en daar hebben we nog heerlijk op het terras zitten nagenieten.
