Gisteren was er niet alleen Marie-Julie’s communie, het was ook moederdag. Ik mocht lang slapen, en zat dus om half tien aan tafel met versgebakken croissants, fijngesneden plakjes meloen, een paar aardbeien, en drie blij lachende kinderen aan tafel.
Merel had een hartje gemaakt met spijkers in hout en een mooie kaart, van Kobe kreeg ik een hele mooie zelfversierde bloempot met kralenhartjes in, en Bart had me de stripreeks Wolvin gekocht, de spinoff van Thorgal.
En daarnaast stond er een grote, grote vaas witte pioenrozen te bloeien: die had ik zaterdagavond gekregen van de ouders van Liam, het vriendje van Kobe dat mee was naar Ankoria. Er was een klein misverstandje bij het vertrek: zij stonden bij hem thuis te wachten, en ik dacht dat ze hem naar hier gingen brengen. Daar voelden ze zich zo schuldig over, dat ik die pioenrozen kreeg. En nu weet ik ook dat dat blijkbaar een soort bloemen is waar ik intens gelukkig van word.
